Η Αγροτική Επιχειρηματικότητα βρίσκει «στέγη» …
από τη συζήτηση

Πραγματοποιήθηκε στις 22/10/2021, η τελική δημόσια διαδικτυακή συνάντηση για την υποστήριξη της Αγροτικής Επιχειρηματικότητας με πρωτοβουλία του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής.

Ήδη από το 2011 εντοπίζεται αρθρογραφία για τα Αγροτικά Επιμελητήρια και πολλές συναντήσεις και συζητήσεις που ξεκίνησαν από την τότε λειτουργούσα Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών (αρθρογράφος Δ. Μιχαηλίδης), από πολλές εκδηλώσεις για την Αγροτική Επιχειρηματικότητα σε Agrotica, Zootechnia και AgroThessaly με τον Κτηνοτροφικό Σύλλογο Περιφέρειας Αττικής (εισηγητής Δ. Μιχαηλίδης), και από αρκετές δημόσιες διαδικτυακές συζητήσεις τον καιρό της πανδημίας από την κτηνοτρόφο κα Μάγδα Κοντογιάννη (με συντονιστή τον Δ. Μιχαηλίδη).

Η μακροχρόνια περίοδος κοινωνικής ζύμωσης για την υποστήριξη της Αγροτικής Επιχειρηματικότητας συνόψισε τις σκέψεις όλων όσων ήθελαν και πρόσθεσαν τις απόψεις τους στις 20/10/2021 με τους: Γιώργο Καραμπάτο, Γιάννη Κοντογιάννη, Μάγδα Κοντογιάννη, Αθηνά Μιχαηλίδου, Κώστα Μαντζουράνη & Ζαφείρη Ναστούλη, με συντονιστή τον Δ. Μιχαηλίδη.

Στις 22/10/2021 στην δημόσια ανοικτή διαδικτυακή συζήτηση με οικοδέσποινα την κα Μ. Κοντογιάννη μετείχαν οι: Χρήστος Αρέτος (Τρίκαλα), Νίκος Δημόπουλος (Καβάλα), Παγκράτη Γεωργούλη, Νίκος Καμπερόπουλος (Ξάνθη), Αναστάσιος Καπνοπώλης (Πρόεδρος Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης), Γιώργος Καραμπάτος (Μεσσηνία), Αθανάσιος Κελμάγερ (Ανθοπαραγωγός), Γιάννης Κοντογιάννης (Πρόεδρος Κτηνοτροφικού Αττικής), Μάγδα Κοντογιάννη (Αχαρναί), Διαμάντω Κρητικού (Φλώρινα), Διαμαντής Μαθιούδης (Χίος), Κώστας Μαντζουράνης (ΚοινΣΕπ ΚΥΚΕΩΝ), Κώστας Μιμίκος (Κοζάνη), Αθηνά Μιχαηλίδου (πρόβειο ΚΟΡΔΑΛΗΣ), Ζαφείρης Ναστούλης (Μέγαρα), Θεόδωρος Σδρούλιας (Μαγνησία), Στρατής Τσικουράκης (Χανιά) και Γιάννης ΧατζηΘεοδοσίου (Πρόεδρος Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος) με συντονιστή τον κ Δημήτριο Μιχαηλίδη (ΑγροΝέα).

Οι πολυετείς και πολύωρες ανταλλαγές ιδεών για την ανύπαρκτη υποστήριξη της Αγροτικής Επιχειρηματικότητας μπορούν να συνοψισθούν στα παρακάτω:

  • Η διατροφική ασφάλεια (και η τάση αυτάρκειας) επανέφερε στην προτεραιότητα την πρωτογενή παραγωγή και την ανάγκη στήριξης της αγροτικής επιχειρηματικότητας.
  • Η σύγχρονη καινοφανής τάση «από-παγκοσμιοποίησης», δηλαδή η τοπικοποίηση, δημιουργεί την ισχυροποίηση των τοπικών, σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων, δομών.
  • Μέχρι σήμερα μόνο ένα 15% της αγροτικής επιχειρηματικότητας, και μάλιστα της Κοινωνικής Οικονομίας (Συνεταιρισμοί) γίνεται αποδεκτό στα τοπικά Επιμελητήρια.
  • Μέλη των τοπικών Επιμελητηρίων μπορούν να είναι σήμερα και όλες οι εταιρείες ασχέτως αντικειμένου, ακόμα και της πρωτογενούς παραγωγής.
  • Όλοι οι αγρότες (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αλιείς & δασοκόμοι) είναι εξ επαγγέλματος επιχειρηματίες και μάλιστα δρουν με ιδιαίτερα αυξημένες αβεβαιότητες.
  • Η συνύπαρξη όλων των τοπικώς επιχειρούντων μπορεί να μεγιστοποιήσει την συνέργεια μεταξύ όλων και να αυξήσει την τελική αποτελεσματικότητα του τοπικού συστήματος παραγωγής ακαθαρίστου τοπικού προϊόντος.
  • Ένα Τμήμα του τοπικού Επιμελητηρίου μπορεί να είναι το «ΑΓΡΟΤΙΚΟ» με απολύτως ίσα δικαιώματα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, στο Διοικητικό Συμβούλιο ή/& την Διοικητική Επιτροπή, όπως το ΕΜΠΟΡΙΚΟ, το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ, το ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ, το ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ, το ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΙΚΟ, το ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, το ΕΞΑΓΩΓΩΝ, το ΤΟΥΣΤΙΚΟ, το ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ κλπ.
  • Ίσως με την πρωτοβουλία ενδιαφερομένων πολιτών θα μπορούσε να προκληθεί η ανάθεση από την ΚΕΕΕ, ή το ΓΠΑ, ή τον ΕΛΓΟ ή …, η έρευνα-καταγραφή στοιχείων για την εκτίμηση της ένταξης των χωρίς ενιαία συνδικαλιστική εκπροσώπηση και χωρίς πλήρη υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας αγροτών της Ελλάδος.
  • Η διαφοροποίηση μερικών στοιχείων όπως της «αδήλωτης οικογενειακής εργασίας» που στις αγροτικές οικογένειες της Ελλάδος δείχνει να είναι το 80% της εργασίας, ή της συνεχούς «διαθεσιμότητας» για εργασία ή της πρόσκαιρης συμμετοχής γειτόνων στην κορύφωση της προσπάθειας («μάχη» αλωνίσματος, τρύγου κλπ) πρέπει να ληφθούν υπόψη με προσοχή.
  • Σημαντική πρέπει να είναι η ιδιαιτερότητα της προσκόλησης της αγροτικής επιχειρηματικότητας στον τόπο και στην φροντίδα της ισορροπίας του περιβάλλοντος, που διαφοροποιεί τους αγρότες από το «business as usual».
  • Με το 94% των «αστικών» επιχειρήσεων να είναι μικρές και πολύ μικρές (μέχρι 10 εργαζόμενοι) οι αγρότες, οι οποίοι επιχειρούν με κυρίως 2-3 Μονάδες Ανθρώπινης Εργασίας, θα μπορούσαν να αισθάνονται πολύ άνετα …
  • Οι σχεδόν διαλυμένοι, όσον αφορά την αγροτική επιχειρηματικότητα αγρότες, μπορούν να «διαπρέψουν» σε ένα σταθερό δοκιμασμένο περιβάλλον υποστήριξης της επιχειρηματικότητας.
  • Η μεγάλη διαχειριστική επάρκεια και εμπειρία των ήδη λειτουργούντων τοπικών Επιμελητηρίων στην εκπόνηση μελετών, στην διαχείριση έργων και προγραμμάτων ακόμα και στην σύσταση ενδιάμεσων φορέων μπορεί να είναι μια εξαιρετική υποθήκη για τον πρωτογενή τομέα στην μετά covid-19 εποχή, που απαιτεί άμεσα ανακλαστικά, χωρίς χρονική καθυστέρηση.
  • Εκτιμήθηκε ότι θα ήταν χρήσιμο, η πολιτική βούληση της κοινωνικής δυναμικής, όπως είναι καταγεγραμμένη στο προεκλογικό πρόγραμμα της κυβέρνησης και έχει καταγραφεί ήδη δημοσιογραφικά σε δηλώσεις, να υποστηριχθεί από τον αγροτικό χώρο, να εξασφαλίσει την θετική αποδοχή από την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος (που εκπροσωπούν την επιχειρηματικότητα στις διάφορες μορφές της) και να εκδηλωθεί με νομοθετική πρωτοβουλία.
  • Ακόμα και οι ταχύτερες διαδικασίες πιθανόν να μην προλάβουν να εγγράψουν αγρότες ως μέλη των τοπικών Επιμελητηρίων και πιθανόν να απαιτηθεί μια μεταβατική περίοδος μέχρι την επόμενη εκλογική διαδικασία, η οποία θα σηματοδοτήσει την πλήρη και κανονική συμμετοχή των αγροτών στα τοπικά Επιμελητήρια.

Η δημόσια διαδικτυακή συζήτηση της 22/10/2021, βρίσκεται στο facebook στο https://www.facebook.com/618390278198909/videos/641716100537482 στο προφίλ του ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, ενημέρωσε η κα Μάγδα Κοντογιάννη, 6932094231, κτηνοτρόφος, Μενίδι.

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, ΑγροΝέα, 6998282382

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos