Με τον ν.4692/2020 θεσμοθετήθηκε η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων από την τρέχουσα σχολική χρονιά και η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αρχικά στα Πειραματικά και Πρότυπα Σχολεία και στη συνέχεια για όλους τους εκπαιδευτικούς από το Σεπτέμβριο του 2021. Η σύνδεση της αξιολόγησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τη χρηματοδότησή τους, άνοιξε το δρόμο για την εφαρμογή αντίστοιχων πρακτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τη διασύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας. Μην ξεχνάμε ότι αναμένεται η επαναφορά των σχολικών συμβούλων, με στόχο την επιστροφή στις αλήστου μνήμες εποχές του επιθεωρητισμού (ο πρόεδρος του ΙΕΠ κ. Αντωνίου μίλησε για την αξιοποίηση της εμπειρίας του Π.Δ. 152/2013 βελτιώνοντας τα αξιολογικά εργαλεία και ενισχύοντας τα εχέγγυα της αξιοκρατίας).
Η διαδικασία «συλλογικού προγραμματισμού και εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης της σχολικής μονάδας ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο», όπως ορίζεται στο ΦΕΚ 140 τ.Β’/21-1-2021, που έρχεται μέσα στην πανδημία του ιού Covid-19 και μετά από μια δεκαετία μνημονιακών περικοπών, συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων και μειωμένων δαπανών για την Παιδεία, με την αύξηση και όχι τη μείωση των μαθητών ανά τμήμα, με τους 10.500 διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών να πηγαίνουν (;) το 2021 και 2022, τη στιγμή που τη φετινή χρονιά εργάζονται ήδη 32.000 αναπληρωτές με τα εναπομείναντα κενά να ξεπερνάνε τα 8000 σε όλη την εκπαίδευση – δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα (υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση, ελαστικές μορφές εργασίας, υλικοτεχνική υποδομή, διδακτικά βιβλία), αντίθετα θα δημιουργήσει καινούρια.
Η φερόμενη ως «αξιολόγηση» (που σαν πανάκεια θα βελτιώσει την απόδοση του σχολείου στη λογική όρων οικονομίας και με στείρα εξέταση δεικτών και αριθμών), δεν μπορεί να λύσει προβλήματα και παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος, είτε είναι η τιμωρητική αξιολόγηση (σύνδεση μισθού – βαθμού ή και ο φόβος της απόλυσης), είτε η επιβραβευτική (μπόνους, κλιμάκια – κατηγοριοποίηση, ανταγωνισμός εκπαιδευτικών), ή η αξιολόγηση που θα χειραγωγεί την εκπαιδευτική διαδικασία υπό την παρακολούθηση δεικτών των επιτροπών «σοφών» της εκπαίδευσης. Εξάλλου, δεν μπορεί να οριστεί η έννοια της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού γιατί η εκπαιδευτική δυνατότητα αλληλεπίδρασης με τους μαθητές μας δεν ποσοτικοποιείται, ούτε μετριέται με αριθμούς. Είναι επίσης δεδομένο ότι οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροφοδότησης του εκπαιδευτικού έργου και αναπροσδιορισμού στόχων και λειτουργιών του σχολείου, δεν μπορεί να αποτελεί ατομική μέτρηση αλλά κοινωνική και συλλογική κατεύθυνση. Ο σύλλογος διδασκόντων είναι αυτός που πρέπει να διαμορφώνει το πλαίσιο καλής λειτουργίας του σχολείου σε ένα περιβάλλον παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας, και οι εκπαιδευτικοί του να αλληλο-τροφοδοτούνται και να αλληλοϋποστηρίζονται σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας.Αυτό το κλίμα του ανταγωνισμού, του φόβου της απόλυσης και της ανασφάλεια απέναντι στην επιβολή του νέου Πειθαρχικού και της αξιολόγησης – χειραγώγησης θέλει να επαναφέρει η κ. Κεραμέως και η Κυβέρνηση των αρίστων της ΝΔ! Είναι προφανές ότι είμαστε αντίθετοι στην προωθούμενη ατομική αξιολόγηση γιατί το ερώτημα που τίθεται είναι για ποια αξιολόγηση μιλάμε, για ποιο σκοπό γίνεται, από ποιους γίνεται και πώς συνδέεται με τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης!
Απέναντι στο ερώτημα ποια μορφή αξιολόγησης προτείνουμε η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Είμαστε υπέρ του προγραμματισμού και της αποτίμησης που έχει την έννοια της συλλογικής, συνεργατικής, εσωτερικής και ανατροφοδοτικής διαδικασίας με κυρίαρχο όργανο τον Σύλλογο Διδασκόντων, τόσο στην επιλογή των αξόνων, όσο και κυρίως στο πώς θα αξιοποιήσει και πού θα αποστέλλει τα πορίσματα, χωρίς γραφειοκρατικό εκφυλισμό αυτών των διαδικασιών με αποτύπωση σε φόρμες, ποσοτικούς δείκτες και δημοσιοποίηση των τελικών εκθέσεων και χωρίς εξωτερική αξιολόγηση, που οδηγούν στη σύγκριση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Αυτή είναι η απάντηση του εκπαιδευτικού και συνδικαλιστικού κινήματος στα νεοφιλελεύθερα σχέδια για το σχολείο και στην άποψη που προωθείται στα ΜΜΕ ότι «οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν αξιολόγηση γιατί είναι τεμπέληδες».
Σαν ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ιεράπετρας «Μαρία Λιουδάκη» πιστεύουμε ότι ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας είναι η απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης/ αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων και αξιολόγησης εκπαιδευτικών και ζητάμε από το Δ.Σ. της ΔΟΕ, μετά την έκδοση του ΦΕΚ 140 τ.Β./20-1-2021, να προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες για την άμεση υλοποίησή της.
Είναι εξαιρετικής σημασίας για τον αγώνα του κλάδου ενάντια στην αξιολόγηση – χειραγώγηση, το να διαφυλαχθεί η καθολική απεργία – αποχή ώστε κανείς εκπαιδευτικός να μην αξιολογήσει και να μην αξιολογηθεί! Μπροστάμας είναι οι μεγάλες μάχες απέναντι στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού που ιδιωτικοποιεί και διαλύει το δημόσιο σχολείο με τη διάλυση μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων!
Με τους αγώνες μας οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τις κατακτήσεις μας, κόντρα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που καραδοκούν να επαναφέρουν τα πιο αντιλαϊκά μέτρα!
Για το Δ. Σ.
Ο Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας
Γιάννης Πασπαράκης Σταυρούλα Δατσέρη
