Μόλις πριν λίγες μέρες στελέχη της κυβέρνησης, της περιφέρειας Κρήτης και των δημοτικών αρχών διαφήμιζαν την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού απέναντι στην επερχόμενη κακοκαιρία που έπληξε όλη τη χώρα και την Κρήτη στις 15 και 16 Φεβρουαρίου. Η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στην ΠΕ Λασιθίου είχε ως αποτέλεσμα έντονα καιρικά φαινόμενα με θυελλώδεις βοριάδες και ανεμοστρόβιλους που έπληξαν κυρίως τη νότια πλευρά του νομού με μεγάλες καταστροφές σε καλλιέργειες και θερμοκήπια. Στα ορεινά υπήρξαν έντονα φαινόμενα στο Οροπέδιο Λασιθίου, που όμως ήταν αναμενόμενα, και οι κάτοικοι του είναι “μαθημένοι” να αντιμετωπίζουν κάθε χρόνο είτε αυτά βαφτίζονται «Μήδεια» ή όπως αλλιώς. Δυστυχώς διαψεύστηκαν οι ισχυρισμοί για έτοιμο κρατικό μηχανισμό, που θα “υποδεχόταν” την κακοκαιρία αφού το μόνο σχέδιο που υπήρχε ήταν το επίκαιρο «μένουμε σπίτι».
Ειδικά στον πιο ορεινό Δήμο της Κρήτης η κατάσταση είναι δραματική. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι τα μηχανήματα του δήμου Οροπεδιου Λασιθίου (γκρέιντερ, “τσαπάκι” και αλατιέρες) δεν λειτούργησαν και έμειναν ακινητοποιημένα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι δεν υπήρξαν συμβάσεις με εργολάβους για να παρθούν μέτρα ανοίγματος των οδικών δικτύων, ή άλλων ενεργειών αποκατάστασης λειτουργίας κομβικών δομών του Δήμου. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, που δυστυχώς χρειαζόταν να παρέμβει σε περιστατικό, είχε αδυναμία πρόσβασης στο θανατηφόρο συμβάν ενώ πήγαν τόσα ιδιωτικά αγροτικά. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι δεν πάρθηκε κανένα μέτρο ώστε απαραίτητες αγροτικές εργασίες να μπορούν να διεκπεραιωθούν χωρίς να μπουν σε κίνδυνο οι κτηνοτρόφοι της περιοχής (π.χ. οι τροφές στα ζώα να διανέμονταν με ειδικά μηχανήματα που θα διασφάλιζε ο κρατικός μηχανισμός).
Μάλιστα δεν είχαν περάσει ούτε 20 ημέρες από τότε που είχε ψηφιστεί από την δημοτική αρχή στο δημοτικό συμβούλιο το σχέδιο «ΒΟΡΕΑΣ» για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών και άμεση/βραχεία διαχείριση των συνεπειών από εκδήλωση χιονοπτώσεων και παγετού του Δήμου Οροπεδίου Λασιθίου.
Είναι γεγονός ότι οι κάτοικοι του Δήμου Οροπεδίου Λασιθίου έχουν την πείρα να αντιμετωπίζουν τέτοια -συνηθισμένα για αυτούς- φαινόμενα, όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαντλούνται όλα στην ατομική τους ευθύνη. Άραγε πόσο ακραίο είναι να χιονίζει τον χειμώνα στο Οροπέδιο Λασιθίου; Ήταν αυτή μια ακραία χιονιά; Πραγματικά ο κρατικός μηχανισμός “παρέλυσε”, ήταν ανέτοιμος και οι ευθύνες της κυβέρνησης και των στελεχών της τοπικής διοίκησης είναι τεράστιες και εγκληματικές.
Η εικόνα από όλη την Κρήτη και το Λασίθι δεν είναι ξεκομμένη από αυτό που συμβαίνει σε όλη τη χώρα όπου η άθλια αυτή κατάσταση αποκαλύπτεται όποτε βρέχει, χιονίζει, κάνει ζέστη, ξεσπά πυρκαγιά, φυσάει αέρας ή γίνεται ένας σεισμός.
Αυτή η κατάσταση δεν οφείλεται “στην ανικανότητα” των μηχανισμών του κεντρικού κράτους, το οποίο λειτουργεί μια χαρά όταν υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και με «fast track» διαδικασίες προωθεί τους σχεδιασμούς του.
Δεν οφείλεται στην “ανικανότητα” περιφερειακών και δημοτικών αρχών, αλλά στο γεγονός ότι κι αυτές στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική και δεν διεκδικούν ουσιαστική ενίσχυση σε προσωπικό και εξοπλισμό, και ψάχνουν τη λύση του προβλήματος στις αρμοδιότητες.
Όλα τα παραπάνω οφείλονται στην αντιλαϊκή πολιτική, που ασκείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις, αντιμετωπίζοντας την πολιτική προστασία μόνον από την πλευρά του κόστους.
Είναι η πολιτική που έχει για θεό τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Στα κέρδη αυτά δε χωράνε μέτρα προστασίας του λαού από φυσικά φαινόμενα και κάθε κοινωνική ανάγκη μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Γι’ αυτό είναι υποστελεχωμένες και χωρίς εξοπλισμό οι δομές πολιτικής προστασίας.
Οι τραγικές ελλείψεις στον τομέα της πολιτικής προστασίας δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν, ούτε με την αυτοθυσία των εργαζομένων σε Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση ούτε, όπως αποδείχθηκε, με τις υπηρεσίες ιδιωτών στις οποίες προσφεύγει το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις και που τις περισσότερες φορές τις ακριβοπληρώνει φορτώνοντας άλλο ένα βάρος στις πλάτες των φορολογούμενων.
Ο λαός του Λασιθίου μέσα από τα σωματεία, τους αγροτικούς συλλόγους και άλλους μαζικούς του φορείς μπορεί με αποφασιστικότητα να παλέψει διεκδικώντας:
–Να αποκατασταθούν άμεσα οι ζημιές σε περιουσίες. Ειδικά στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες να γίνει άμεση καταγραφή των ζημιών, να αποζημιωθούν στο 100% της καταστροφής οι πληγέντες για το σύνολο της κατεστραμμένης παραγωγής και υποδομών. Να καλυφθούν οι απώλειες του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών με έκτακτη οικονομική ενίσχυση.
–Να είναι αποκλειστική μέριμνα και ευθύνη του κράτους η οργάνωση της πολιτικής προστασίας με καθορισμένους ρόλους για όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και κρατικά όργανα.
–Να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό και να ενισχυθούν μαζικά με μόνιμο προσωπικό και με όλο τον απαιτούμενο εξοπλισμό όλες οι κρατικές δομές πολιτικής προστασίας.
Σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη, η τεχνολογία, η ανθρώπινη εργασία για τη ριζική βελτίωση της ζωής του λαού και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της εργατικής εξουσίας που στο επίκεντρο της θα έχει τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων που μπαίνουν εμπόδιο για την κοινωνική πρόοδο και ευημερία. Όπου θα υπάρχει ολοκληρωμένο επιστημονικό σχέδιο, προσωπικό και εξοπλισμός για την αντιμετώπιση των φυσικών φαινομένων και συνολικά για τη διασφάλιση της πολιτικής προστασίας. Γιατί δεν είναι αναπόφευκτο “όταν βρέχει να πνιγόμαστε”, “όταν εκδηλώνεται μια πυρκαγιά να καιγόμαστε”, “όταν χιονίζει να παραλύουμε”. Γιατί αξίζει να παλέψουμε με το ΚΚΕ για τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει.20 Φεβρουαρίου 2021
