Νοέμβρης, καιρός προς δόξαν των ρακοκάζανων, ιδιαίτερα στη Κρήτη. Στην πρόσκληση – πρόκληση που έρχεται δεν λες όχι. Ετοιμάζεις τη συνεισφορά σου το τραπέζι και πας, χωρίς να σκέφτεσαι. Βέβαια εάν η απόσταση προς το καζάνι περιλαμβάνει αναγκαστικά τη χρήση αυτοκινήτου, τότε ο οδηγός δεν θα πρέπει να πιει διότι τα λαγωνικά της τροχαίας, είναι έτοιμα πάντα με το όργανο στο χέρι να μετρήσου και να αποδώσουν τα του μεθυσμένου και τις γνωστές συνέπειες.
.jpg?resize=150%2C200 "Πατήρ Πευκιανάκης σε μετάγγιση ρακής")
Με όλα τα παραπάνω στο μυαλό, ξεκινήσαμε για το Μαύρο Κόλυμπο, στον Κουτσουρά, για το καζάνι της οικογένειας Πευκιανάκη. Είναι σκαλωμένο σε μια πλαγιά, σχετικά κοντά στο δρόμο, αρκετά κοντά όμως για να ακούν οι καλεσμένοι και τον ήχο των κυμάτων της παραλίας. Το συγκεκριμένο καζάνι των Πευκιανάκηδων είναι νο, ολοκαίνουργιο και φυσικά νέας εξελιγμένης τεχνολογίας, κάτι που σημαίνει λιγότερο καπνό, περισσότερη στεγανότητα, λιγότερο κόπο και βελτιωμένο αποτέλεσμα στο προϊόν.
Η παρέα, τη βραδιά που το επισκεφτήκαμε, είχε να κάνει με την υψηλή τεχνολογία των επικοινωνιών, με αρκετό ενδιαφέρον. Τους μεζέδες είχε φροντίσει η μαμά Πευκιανάκη, η ρακή βέβαια ήταν πρόσφατης απόσταξης και το κέφι αρκετό, με συνοδεία φυσικά Κρητικής μουσικής.
.jpg?resize=200%2C150 "Η παρέα..")
Αν και το καζάνι αυτό είναι οικογενειακό, δηλ. δεν λειτουργεί σε επαγγελματικό επίπεδο, προσελκύει αρκετούς φίλους της οικογένειας. Η χημεία ανάμεσα σους καλεσμένους προκαλεί πάντα νέες γνωριμίες, συσφίγγει παλαιές, είναι κάτι άλλο. Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις προσέχοντας μη τυχόν και συναντήσουμε κανένα τροχονόμο στο δρόμο. Ευχόμαστε καλή συνέχεια στην οικογένεια και άριστες αποστάξεις.
