Το κυκλοφοριακό είναι το μόνιμο πρόβλημα στον Άγιο Νικόλαο, σε μια μικρή πόλη που χρειάζεσαι 20’ να τη διασχίσεις. Τη μικρή έκταση ανέφεραν και οι ειδικοί που ανέλαβαν τη σύνταξη του ΣΒΑΚ (Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας), του Αγίου Νικολάου, στην ενημέρωση που έγινε στο ΡΕΞ το 2018. Αυτό το σχέδιο τι να έγινε άραγε, δεν έχουμε κάποια ενημέρωση….
Ίσως βέβαια δεν υπάρχει ενημέρωση γιατί δεν το χρειαζόμαστε, καθότι οι λύσεις έχουν ήδη δοθεί, να γίνει ο Άγιος Νικόλαος, Μπρούκλιν! Αναφέρθηκε πρόσφατα σε δημοσίευμα ότι ο Δήμος έχει προμελέτη που εξετάζει γέφυρα στην Κιτροπλατεία και προβάλλεται ως πανάκεια. Το μόνο που μένει είναι να αποφασίσουμε αν θα είναι από μπετόν ή κρεμαστή!
Αλήθεια η απόφαση για γέφυρα στην Κιτροπλατεία πότε πάρθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο; Την εντολή για την προμελέτη ποιος την έδωσε; Εκ των υστέρων το πανεπιστήμιο θα μας προτείνει και θα δεχτούμε το τρόπο και τα υλικά, απλώς, που θα κατασκευαστεί; Ποιος το αποφάσισε, ένας, δύο, δέκα άνθρωποι αποφασίζουν για την τύχη της πόλης; Είναι αυτό μια αποδεκτή απόφαση, εφόσον δεν έχει φιλτραριστεί καν από το νόμιμα εκλεγμένο αποφασιστικό σώμα του Δήμου; Ποια συζήτηση και ποια διαβούλευση έγινε με τους πολίτες για το τεράστιο θέμα αυτό;
Το ποσό που θα δαπανηθεί για την κατασκευή γέφυρας είναι τεράστιο (υπολογίζεται 10 εκατομμύρια ευρώ), κόπος και χρόνος πάρα πολύς, σε καιρούς που υπάρχουν ανάγκες όπως σχολεία, αντιπλημμυρικά έργα, οδικό δίκτυο, καθαριότητα και τόσα άλλα. Με αυτά τα χρήματα καλύπτουμε σκιας τα μισά! Επιπροσθέτως όμως δεν βοηθάει στον στόχο, που είναι η ανάπτυξη του τουρισμού εντός της πόλης του Αγίου, καθώς καταστρέφει το παραλιακό μέτωπο με ένα μεγαθήριο. Παράλληλα δεν λύνει το πρόβλημα των πολιτών, αφού πάλι θα πρέπει να κινηθούν κυρίως εντός πόλης. Αυτός ο μεγαλοϊδεατισμός με ποιανού χρήματα προωθείται;
Επίσης διαβάσαμε πρόσφατα ένα δημοσίευμα-πρόταση του συντοπίτη μας Μενεγάκη Μανώλη, όπου προτείνει επίσης μια γέφυρα, από το λιμάνι στην Ακτή Στυλιανού Κουνδούρου. Προσαρμοσμένη βέβαια στα ανθρώπινα μεγέθη χωρίς να αλλοιώνει ουσιαστικά το τοπίο και τον χαρακτήρα της πόλης. Με έναυσμα αυτό και αφού λοιπόν η δημοτική αρχή δεν θέλει διάλογο, ας συνδιαλαγούμε οι υπόλοιποι χωρίς τους «τοπικούς άρχοντες».
Κοινή κατεύθυνση, νομίζω όλων, είναι να προσπαθήσουμε να πεζοδρομήσουμε μεγάλο μέρος της πόλης του Αγίου Νικολάου. Καλύτερη λύση, κατά την άποψη μου, θα ήταν να γίνει δρόμος ήπιας κυκλοφορίας (low traffic), από το γήπεδο έως το Αμμούδι. Στον δρόμο ήπιας κυκλοφορίας δεν απαγορεύεται η κίνηση, αλλά περιορίζεται στο ελάχιστο. Έτσι μπορούν να κινούνται μόνιμοι κάτοικοι, πολίτες με κινητικά προβλήματα, να γίνονται προμήθειες σε καταστήματα και να εξυπηρετούνται έκτακτες ανάγκες , πυροσβεστικής και ΕΚΑΒ. Βασικό στοιχείο για να το πετύχουμε είναι να βγάλουμε τον μεγάλο φόρτο εκτός πόλεως. Πώς; Όπως γίνεται σε πάρα πολλά μέρη, με μεγάλα πάρκινγκ περιμετρικά της πόλης και πολύ συχνά δρομολόγια μικρών λεωφορείων. Αυτά θα διευκολύνουν όσους έρχονται από τις γύρω περιοχές, τους επισκέπτες αλλά και τους ίδιους τους κάτοικους. Γιατί να πάρει κάποιος το αμάξι του αν κάθε 10’ περνάει λεωφορειάκι από την πλατεία και τον αφήνει ακριβώς απέξω από το νοσοκομείο; Γιατί κάποιος που μένει στα Λακώνια, να ψάχνει 20’ γύρω από την πλατεία για πάρκινγκ ενώ μπορεί πανεύκολα να κινηθεί με αστική συγκοινωνία; Μειώνοντας τα αυτοκίνητα, μειώνεται η κυκλοφορία και γίνονται πιο γρήγορα οι μεταφορές αλλά επίσης μπορούν πλέον να μεγαλώσουν τα πεζοδρόμια, οι χώροι πρασίνου κτλ. Έτσι θα κινούνται ευκολότερα άλλα οχήματα όπως καρότσια μωρών, ΑΜΕΑ και ποδήλατα.
Ομοίως θα κινούνται και οι επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων, με προγραμματισμένα μικρά λεωφορεία που μπορούμε να τους προκαθορίσουμε τη διαδρομή και να δουν, έστω και φευγαλέα, περνώντας, τη λίμνη ή τον αρχαιολογικό χώρο στον ΟΤΕ (όταν τον περιποιηθούμε) για να θυμούνται μια εικόνα της πόλης.
Πρώτη κίνηση λοιπόν είναι να λύσουμε το πρόβλημα και έπειτα δυσκολεύουμε τον πολίτη να κινηθεί με το όχημα του εντός της πόλης, ώστε να το σκεφτεί καλά πριν το πράξει. Διατηρώντας τα ιδιωτικά πάρκινγκ, μεγαλώνουμε τα πεζοδρόμια και περιορίζουμε τους ελεύθερους χώρους στάθμευσης. Επίσης βάζουμε υψηλά κόμιστρα ανά θέση στάθμευσης, όπου όποιος πραγματικά βιάζεται μπορεί να τις χρησιμοποιήσει για μια φορά. Ακόμα περιορισμός αυστηρά των ωρών φορτοεκφόρτωσης αγαθών. Τρόποι υπάρχουν πολλοί και εφαρμοσμένοι σε άλλες πόλεις και χώρες αρκεί να θέλουμε.
Ποιος δεν θέλει μια όμορφη, εύκολη στην κίνηση, βιώσιμη πόλη. Ας μη χάσουμε τον στόχο, που νομίζω ότι είναι να διατηρήσουμε τα πλεονεκτήματα της μικρής πόλης με τις πανέμορφες και καθαρές παραλίες μέσα σε αυτή. Τρέχουν προγράμματα χρηματοδότησης από το Πράσινο Ταμείο κ.α. για ήπια ανάπτυξη, χρηματοδότηση ηλεκτρικών λεωφορείων κτλ Μια πόλη που θα είναι πραγματικά το διαμάντι της Κρήτης. Το απλό είναι το πιο όμορφο! Ελπίζω η συζήτηση αυτή να συνεχιστεί εποικοδομητικά, με νέες και φρέσκες προτάσεις, ακόμα και αν οι υπεύθυνοι είναι … απόντες!
Ρουκουνάκη Μαρία
Διπλ. Πολ. Μηχανικός