Τα ποντίκια υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ακόμη και όταν ο άνθρωπος θα έχει εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης...
Τα ποντίκια υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ακόμη και όταν ο άνθρωπος θα έχει εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης…

Τα ποντίκια υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ακόμη και όταν ο άνθρωπος θα έχει εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης.

Είναι η φυσική τροφή και ο αρχικός κρίκος μιας διατροφικής αλυσίδας που συντηρεί μια τεράστια βιοποικιλότητα στο πλανήτη.

Η λεπτοσπειρωση μπορεί να προκληθεί από την επαφή με μολυσμένα τρωκτικά, (και ίσως κάποια άλλα ζώα).

Τα τρωκτικά είναι πιο συχνά φορείς λόγο της επαφής τους με απορρίμματα και αποχετεύσεις ειδικά σε πόλεις.

Όλοι εμείς που ζούμε στην ενδοχώρα ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με επιφάνειες που πέρασαν τρωκτικά και δεν το γνωρίζουμε, όπως και με άλλα ζώα που θα μπορούσαν να είναι φορείς.

Οι καθημερινές εκατομμύρια επαφές με αυτά τα ζώα και επιφάνειες δεν έχουν φέρει καμία επιδημία αλλά νούμερα κρουσμάτων μικρά και θανάτων ακόμη μικρότερα.

Δεν χρειάζεται πανικός και να σκεφτούμε ότι τα ποντίκια όλης της Κρήτης πρέπει να εξαφανιστούν και να αρχίσει ένας αγώνας ρίψεως δηλητηριασμένων δολωμάτων.

Είναι πλήρης ουτοπία να νομίσουμε ότι τα τρωκτικά θα ελαττωθούν η θα εξαφανιστούν με οποιοδήποτε ανθρώπινη μέθοδο.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα μοναδικά πλάσματα που θα βγουν χαμένα θα είναι όχι τα τρωκτικά αλλά τα αρπαχτικά της Κρήτης τα οποία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των τρωκτικών καταναλώνοντας μεγάλα νούμερα από αυτά όταν ειδικά είναι σε περίοδο που μεγαλώνουν τα μικρά τους.

Η ζάρα, το νυχτοπούλι χρειάζεται 2500 περίπου  ποντίκια σε κάθε της γέννα για να μεγαλώσει τα μικρά της (4-7 γέννες το χρόνο), το λαγουδογερακο (Γερακίνα) από 3-4 ποντίκια τη μέρα για το κάθε μικρό.

Μια αποικία νανομπουφων στη Μεσσαρα κατανάλωσε στη περίοδο από Σεπτέμβρη έως Φεβρουάριο 7360 ποντίκια (όλα τα προηγούμενα στοιχεία είναι του ΜΦΙΚ).

Σταματώ εδώ, ελπίζοντας να μην δείξουμε πάλι στη Κρήτη το πόσο απότομα δρούμε, χωρίς να σκεπτόμαστε τις συνέπειες.

Με το θάνατο κάθε ποντικού από δηλητήριο, πιθανόν επιτρέπουμε σε άλλους τουλάχιστον 1000-2000 να επιζήσουν μιας και ο δηλητηριασμένος αυτός ποντικός θα καταναλωθεί από κάποιο αρπαχτικό που απλά τον έφαγε αφού τον είδε αδύναμο.

Από το παρακάτω άρθρο θα μπορέσουμε να δούμε πόσο διαφορετικά σκέπτονται τα πράγματα σε άλλες περιοχές

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=360532#ixzz12LBlvQZa

Οι πληθυσμοί των αρπαχτικών έχουν βελτιωθεί αρκετά και δείχνουν αυξητική τάση (1100 όρνια, 4-6 ζευγάρια γυπαετού, 25-30 ζευγάρια χρυσαετου κ.α. στοιχεία ΜΦΙΚ) ας τα αφήσουμε να κάνουν τη δουλειά τους και μείς μπορούμε με παγίδες, με καθαρούς κήπους και αυλές να συνυπάρξουμε όλοι μαζί.

 

Psarras Dimitris

http://www.phoenix-crete.org/

Δημήτρης Ψαρράς: Οργάνωση «ΦΟΙΝΙΞ» εφαρμογών βιώσιμης ανάπτυξης

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos