Η εικόνα μπορεί να δείχνει τμήμα της παραλίας του Αλμυρού στον Άγιο Νικόλαο, αλλά η λογική ίδια επικρατεί στις περισσότερες παραλίες. Μας ρώτησε ένας επισκέπτης που μας έστειλε και τη σχετική φωτογραφία:
Κι αν θέλω απλά να ξαπλώσω στην άμμο; Δεν θέλω να πληρώσω για ξαπλώστρα και ομπρέλα. Έχω μια ψάθα μαζί μου όπως παλιά και θέλω να νιώσω τη θερμότητα της άμμου. Πως όμως θα γίνει αυτό αφού οι ξαπλώστρες είναι παραταγμένες σε τρεις σειρές έως την άκρη που σκάει το κύμα;
Το νομικό πλαίσιο που διέπει την ενοικίαση των παραλιών προνοεί:
- Υπό ποιους όρους επιτρέπεται να τοποθετούνται ομπρέλες και ξαπλώστρες;
Η μέγιστη παραχωρούμενη επιφάνεια δεν μπορεί να ξεπερνά το 50% μιας παραλίας. Και η μέγιστη κάλυψη της χρήσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το μισό της έκτασης που παραχωρήθηκε: πρέπει να υπάρχουν οριζόντιοι και κάθετοι διάδρομοι μήκους ενός μέτρου. Επιπλέον, οι ξαπλώστρες δεν επιτρέπεται… να είναι «η μία επάνω στην άλλη»: ένα τυπικό σετ (ξαπλώστρα – ομπρέλα – τραπεζάκι) πρέπει κατ’ ελάχιστον να έχει χώρο 5 τετραγωνικών μέτρων.
- Μπορούν οι ξαπλώστρες να φθάνουν στο κύμα;
Όχι. Υποχρεωτικά πρέπει να διατηρείται απόσταση 5 μέτρων από την τελευταία σειρά από ξαπλώστρες μέχρι τη θάλασσα.
Χρειάζονται σαφώς οι οργανωμένες παραλίες, αλλά στο μέτρο του νόμου και όχι ότι βολεύει τη κονόμα. Στη φωτογραφία ξαπλώστρες και δημοτικής επιχείρησης και ιδιώτη.
Ποιος όμως ελέγχει και εφαρμόζει; Ουδείς. Ρίξτε τη ματιά στη φωτογραφία. Άρα άρον – άρον θα πρέπει ο επισκέπτης να νοικιάσει ξαπλώστρα και ομπρέλα για να μην τον πατήσει κανείς περαστικός στο στομάχι.
