Αν κάποια μέρα ματοκυλήσουν τ’ ανθισμένα βράχια και πέσουν αιωνόβιες κορφές κι οι ευκάλυπτοι που δρόσιζαν με τη σκιά τους την παλαιά επαρχιακή οδό˙ τότε ανήσυχα πουλιά-χωρίς φωλιά- θα φτερουγίζουν στο λεηλατημένο ομφάλιο πεδίο. Τότε θα εγκλώβιζαν με διαταγή αρχόντων σε ανίερους τόνους τσιμέντου ψυχές πικρά θρηνούσες εσαεί για μια φλόγα που χάθηκε στα ξάγναντα […]