Προβληματίστηκα πολύ αν έπρεπε να μιλήσω την παρούσα στιγμή , ή αν έπρεπε να κρατήσω ακόμα και τώρα την μαγική «σιωπή των αμνών» , που κρατάει το Λασίθι στην αφάνεια εδώ και χρόνια και παράλληλα εξασφαλίζει την άνοδο σε θέσεις κομματικές και όχι μόνο. Προκειμένου να μην παρεξηγηθώ, ομιλώντας για την «σιωπή των αμνών», απλά εννοώ την σιωπή των απλών Λασιθιωτών που χρόνια τώρα παρακολουθούν όλα όσα συμβαίνουν για αυτούς χωρίς όμως την παρουσία τους και την συμμετοχή τους. Βέβαια κάποιοι πιστεύουν ότι συμμετέχουν , αγωνίζονται , τίθενται αλληλέγγυοι , πλην όμως χρησιμοποιούνται και αυτοί ως κομμάτι του μηχανισμού που έξυπνα διαλύει και διαιρεί το Λασίθι χρόνια τώρα , ρίχνοντας τις ευθύνες αλλού και σε αόρατους εχθρούς.
Επέλεξα λοιπόν να μιλήσω και η επιλογή αυτή εκτός από αυθόρμητη – μετά τα τελευταία γεγονότα – θεωρώ ότι είναι και επιβεβλημένη γιατί τα πράγματα οδηγούνται σε άσχημη τροπή εις ότι αφορά το Λασίθι. Κατ αρχήν να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην μέχρι σήμερα επικρατούσα κατάσταση. Μέχρι σήμερα λοιπόν υπήρχαν στο Λασίθι τρία βασικά κέντρα (Άγιος Νικόλαος – Ιεράπετρα – Σητεία) και μέχρι πρότινος ένα ακόμα κέντρο (Νεάπολη) να διεκδικούν με αξιώσεις τα πάντα στον Νομό. Έτσι λοιπόν εμείς στον Νομό Λασιθίου έχουμε επιλέξει και μάλιστα συνειδητά – αν είναι δυνατόν – να έχουμε τρία ή και τέσσερα νοσοκομεία , τρία λιμάνια , τρία αεροδρόμια – και αν αυτό ακούγεται πολύ – τουλάχιστον να έχουμε τρεις συλλόγους ξενοδόχων κ.ο.κ. Ποτέ βέβαια δε φρόντισε κανείς να μας μάθει ότι όταν έχουμε ΕΝΑ οδικό δίκτυο τότε δεν είναι ανάγκη να έχουμε τίποτα επί τρία. Θα μπορούσε η κάθε περιοχή να έχει τις δομές και τις υπηρεσίες της και όλα αυτά να συνεκμεταλλεύονται από τις γειτονικές πλέον περιοχές και να ωφελείται η μία περιοχή από την άλλη. Σε αυτό όμως το ουτοπικό σενάριο δεν χωράνε «σωτήρες» και άνθρωποι οι οποίοι θεωρητικά θα μπορούσαν να διαφυλάσσουν κοιτίδες αγρίων ή αμνών (μιας που και τα δύο υπάρχουν) , το μόνο το οποίο γνωρίζουν να κάνουν καλά, να τους ψηφίζουν. Φυσικά αυτοί , γνωρίζοντας πολύ καλά το ρόλο του «σωτήρα» , τον έπαιζαν επί χρόνια για κάθε πονεμένο και ομολογουμένως επιτυχημένα σε κάποιες των περιπτώσεων (βλέπε μια μικρομετάθεση κατά την στρατιωτική θητεία του γιού , μια θέση στο Δημόσιο , μια θεσούλα γενικώς κλπ. )
Όσο για έργα ούτε κουβέντα να γίνεται μιας που τα έργα δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός. Άλλωστε εμείς στο Λασίθι έχουμε ένα δικό μας τρόπο για να κάνουμε και να αξιολογούμε τα δημόσια έργα. Αποφασίσαμε λοιπόν να ξεκινήσουμε τον Β.Ο.Α.Κ. στα όρια του Νομού Λασιθίου από το τέλος του , κατασκευάζουμε μια κοιλαδογέφυρα με προδιαγραφές προηγούμενου αιώνα , κάναμε επτά χρόνια να επισκευάσουμε το πρόβλημα που υπήρχε στο Σεληνάρι (όπου πρέπει να αναφέρουμε ότι ήταν ένα πρόβλημα σε μήκος μόλις 750 μ.) , κάνουμε το τμήμα Άγιος Νικόλαος – Καλό Χωριό περίπου τέσσερα χρόνια και μόλις αρχίζει η κατασκευή του κόμβου στην είσοδο της Κριτσάς, συνειδητοποιούμε ότι η απαλλοτρίωση της Εθνικής Οδού υπερκαλύπτει την περιφερειακή οδό του σχεδίου πόλης Αγίου Νικολάου , δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα ακόμα και σε αυτήν καθ αυτήν την εφαρμογή του σχεδίου πόλεως στο συγκεκριμένο σημείο , καθώς και τόσα άλλα. Αναγκάζομαι να σταματήσω κάπου εδώ μιας που αν έπρεπε να αναφέρω όλα τα κακώς κείμενα θα πέρναγαν σελίδες και κανένας δεν θα είχε όρεξη για να συνεχίσει την ανάγνωση του κειμένου.
Φθάσαμε λοιπόν μετά από τόσες και τόσες αποτυχημένες προσπάθειες συντονισμού σαν Νομός – πλην όμως επιμελημένα αποσυντονισμένες – η κάθε πόλη να κλεισθεί στο «καβούκι» της , να διεκδικεί τα πάντα , να μην υπάρχει καμία συνεννόηση μεταξύ των ηγετών της , όταν δε χρειάζεται , να καλούν τους «αμνούς» να βγαίνουν στους δρόμους και τότε ως εκ θαύματος να εμφανίζονται οι «σωτήρες» να λύνουν τα προβλήματα και τελικά η λαϊκή ετυμηγορία να είναι απόλυτα θετική σε αυτούς την κρίσιμη ώρα της κάλπης (πριν ελαχίστων και προσφάτων μάλιστα εξαιρέσεων). Άραγε αυτό το Λασίθι ονειρευτήκαμε ; Άραγε αυτό το Λασίθι ονειρευόμαστε ; Και αν συμφωνούμε όλοι ότι τελικά κάτι άλλο πρέπει να κάνουμε , τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε ;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολη και είναι δύσκολη γιατί πρέπει να σταθμίσουμε την υφιστάμενη κατάσταση – η οποία είναι δεδομένη – να αξιολογήσουμε τις προτεραιότητες , δεδομένου ότι το «τα θέλω όλα» είναι αδύνατον και στην συνέχεια να μπουν οι στόχοι , μακρόπνοοι και άμεσοι ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε σελίδα. Ως τότε όμως η μόνη λύση θα είναι να διεκδικούμε όλοι όλα , να τσακωνόμαστε μεταξύ μας , να κοιτάμε η μια πόλη την άλλη με μισό μάτι , να ψιθυρίζουμε (γιατί σε κάτι τέτοιες καταστάσεις όποιος υψώνει φωνή ή ανάστημα καταρρίπτεται) και να αναμένουμε τον «σωτήρα» μας να μας σώσει και να πάμε παραπέρα. Αν όμως αποφασίσουμε να βγούμε κάποτε από αυτήν την κακομοιριά πρέπει να βρεθούν οι άνθρωποι που θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε αυτήν την επόμενη ημέρα. Σε αυτήν την ημέρα δεν δικαιούται να είναι μπροστά κανένας από το χθες. Όμως που είναι το αύριο ; Αυτό ακριβώς το αύριο φρόντισαν ορισμένοι να το εξαφανίσουν , φρόντισαν να έχουν φελλούς σε θέσεις εξουσίας και σε συλλογικά όργανα , γιατί άνθρωποι σκεπτόμενοι και επιτυχημένοι στον τομέα τους είναι ένας διαρκής κίνδυνος για αυτούς. Φρόντισαν να ελέγχουν μέχρι σήμερα ακόμα και το αύριο μας. Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε σε τι φαύλο κύκλο ευρίσκεται η Λασιθιώτικη κοινωνία στην παρούσα στιγμή.
Αυτή η φαυλότητα σε κοινωνικό και όχι μόνο επίπεδο είναι αυτή που επιτρέπει να επιπλέουν οι φελλοί. Και δόξα τω θεώ από αυτούς υπάρχουν πολλοί. Και δόξα τω θεώ για αυτούς και για τους άλλους είναι αναλώσιμοι αλλά και ανακυκλώσιμοι με μηδενικό σχεδόν κόστος. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Από κει και μετά έχουμε να παλέψουμε για τα Νοσοκομεία του Νομού και ας γνωρίζουμε ότι σύντομα θα τεθεί θέμα βιωσιμότητας τους , έχουμε να παλέψουμε για τα Τ.Ε.Ι. άσχετα αν όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατη η βιωσιμότητα τους κάτω από τις παρούσες συνθήκες και τόσα άλλα. Άρα , την αλήθεια την γνωρίζουμε , δεν θέλουμε όμως να την δούμε , δεν θέλουμε να την υποστηρίξουμε. Γιατί άραγε ;
Εγώ προσωπικά δεν θα είχα ποτέ θέμα να βάλουμε τα πάντα στο Νομό Λασιθίου πάνω στο τραπέζι από μηδενική βάση. Να αποφασίσουμε τον ρόλο του κάθε κέντρου του Νομού μας. Να δώσουμε όραμα στον τόπο αυτό μα πάνω από όλα ας ξεκινήσουμε να συμφωνούμε σε κάτι πολύ μικρό. Την ολοκλήρωση των οδικών δικτύων του Νομού μας με πρώτη προτεραιότητα τον Β.Ο.Α.Κ. και την αναβάθμιση της οδικής σύνδεσης Παχειάς Αμμου – Ιεράπετρας. Μπορούμε άραγε να κάνουμε αυτό σαν πρώτο βήμα και να αφήσουμε όλα τα υπόλοιπα στην άκρη προς το παρόν ; Ας ανακαλύψουμε κάτι που μας συνδέει ώστε να αρχίσουμε να συνθέτουμε και να βρίσκουμε κοινούς τόπους σε όλα όσα μας χωρίζουν. Μπορούμε ; Η απάντηση είναι ότι μπορούμε και ότι θέλουμε. Όμως ποιος θα αναλάβει τον άχαρο ρόλο του μπροστάρη στην προσπάθεια αυτή ; Ποιος θα είναι ο ηγέτης που θα αναλάβει προσπάθειες να ενώσει σε κοινές διεκδικήσεις τον Νομό , οργανωμένα και με σχέδιο μικρό και ευέλικτο αρχικά , μακρόπνοο και πολυδαίδαλο στην συνέχεια. Κανονικά ο ρόλος αυτός έπρεπε να ανήκει τον εκάστοτε Αντιπεριφερειάρχη. Έναν Αντιπεριφερειάρχη μακριά από κατευθυντήριες γραμμές και με αντιδράσεις άμεσες σε όλους όσους προσπαθήσουν να χάσουν τα κεκτημένα τους. Έναν Αντιπεριφερειάρχη που θα είναι σεβαστός από τους πολίτες Λασιθίου αρχικά και στην συνέχεια από τους «σωτήρες» του παρελθόντος. Σεβασμός που θα προέρχεται από αυτόνομες ενέργειες και όχι από επιβαλλόμενες θεατρικές παραστάσεις.
Αν όλα αυτά δεν γίνουν θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε , γιατί άλλαξε ο Διοικητής του Νοσοκομείου Λασιθίου (όπως είναι και ο πρόσφατος όρος του νέου Νομικού προσώπου Διοίκησης των Νοσοκομείων Αγίου Νικολάου , Ιεράπετρας και Σητείας) , γιατί στην τροπολογία που κατατέθηκε προχθές αναφέρεται ως έδρα του Νέου Νομικού Προσώπου το Νοσοκομείο με τα περισσότερα κρεβάτια (ακούστε ύποπτη περιγραφή) και τόσα άλλα !!! Θα συνεχίσουμε να κακομοιριάζουμε , θα συνεχίσουμε να βλέπουμε εχθρούς κατά Ηράκλειο πλευρά , θα συνεχίσουμε να έχουμε «σωτήρες» και να κρέμεται το μέλλον μας από αυτούς.
Το Λασίθι αξίζει περισσότερα. Στο Λασίθι δεν αξίζουν οι αντιπαραθέσεις των πόλεων για όφελος μιας χούφτας ανθρώπων. Όμως για να αλλάξουν αυτά – έτσι όπως τα καταφέραμε – θα πρέπει να αλλάξουν γενιές ίσως. Κάποτε όμως πρέπει να μπουν οι βάσεις για μια άλλη μέρα. Πρέπει να βρεθούν οι άνθρωποι πάνω στους οποίους θα στηριχθούν οι βάσεις αυτές. Πρέπει να πιστέψουμε στις δυνατότητες της περιοχής και να στηρίξουμε όλοι τους ανθρώπους αυτούς που με άλλη σκέψη και άλλη προσέγγιση στο πρόβλημα θα βάλουν τις βάσεις για ένα Λασίθι πρωτοπόρο σε όλα. Σε ένα Λασίθι που θα αφήσει πίσω του την γκρίνια και την κακομοιριά που το έχουν κάνει αποπαίδι της Κρήτης και θα στοχεύσει σε μια άλλη μέρα πολύ πιο λαμπερή και φωτεινή από την γκρίζα σημερινή. Ποτέ όμως δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι ως εδώ φθάσαμε από συγκεκριμένες νοοτροπίες και ανθρώπους. Όλοι τους γνωρίζετε , απομονώστε τους.
Μέχρι όμως να γίνουν αυτά και να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε σωστά και ομαδικά δεν μπορώ να μην δεχθώ ότι:
- Ο Άγιος Νικόλαος αποτελεί την Πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζετε. Στην Πρωτεύουσα του Νομού οφείλουν και πρέπει να υπάρχουν όλες οι Διοικητικές Υπηρεσίες.
- Το Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου είναι το κεντρικό Νοσοκομείο του Νομού μας.
Αν κάποιοι έχουν αντίρρηση σε αυτά να βγουν να το δηλώσουν θαρραλέα , να σταματήσουν τους ψιθύρους και να σταματήσουν να λειτουργούν ως Δούρειοι Ίπποι συγκεκριμένων πολιτικών επιδιώξεων. Ανήκω σε αυτούς που λέω την γνώμη μου ανοικτά , ποτέ ψιθυριστά και συνήθως γραπτά μιας που αυτά μένουν τελικά. Όπως δήλωσα και πιο πάνω όταν αποφασίσουμε να ανοίξουμε σε υγιή βάση την υπόθεση Λασίθι , ας μπουν όλα στο τραπέζι, Μέχρι τότε ας ζήσουμε την διαμορφωμένη πραγματικότητα , είτε μας αρέσει , είτε όχι.
ΓΟΥΝΑΛΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Πολιτικός Μηχανικός / Project Manager
