Στον ορεινό όγκο της Θρυφτής, στον αρχαιότερο αμπελώνα της Μεσογείου, ο Νίκος Κοϊνάς, ή Σκούφος για τους παλαιότερους, διατηρούσε από τις αρχές του 20ού αιώνα ένα αμπέλι με παραδοσιακές ποικιλίες. Όμως κατά τη δεκαετία του 90, μετά την έλευση των κτηνοτρόφων, σταδιακά το αμπέλι, εξαφανίστηκε βορά στην ανεξέλεγκτη βόσκηση που καλά κρατεί μέχρι σήμερα. Αποτέλεσμα, δεν έχω πλέον ούτε ρόγα σταφύλι.
Και δεν είναι μόνο η Θρυπτή, αλλά και η Καλαμαύκα, τα Λακώνια, το απάνω Μεραμπέλλο ………
Από την άλλη, η Περιφέρεια Κρήτης, με την υπογραφή του Γενικού της Γραμματέα Σταύρου Αρναουτάκη επιβάλλει περιορισμούς στα οικόσιτα ζώα.
Τώρα:
Πως από τη μια κάποιοι έχουν δηλώσει μερικά εκατομμύρια ζώα και ζουν από τις επιδοτήσεις και ο μέσος Κρητικός δεν του επιτρέπεται να έχει το δικό του αυγό;;;; ή
πως γίνεται να προωθούμε την οικοτεχνία με τα οικόσιτα υπό διωγμόν;;;;;; !!!!!!
οπότε γιατί πράγμα συζητάμε κύριε Αρναουτάκη;
Γιώργος Τουτουδάκης
Υ.Γ.
Οι Κρητικοί επιβίωσαν για αιώνες και μέσα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο γιατί ήσαν αυτάρκεις!!!!!
