Φίλε Μανώλη, Αγαπητέ Καπετάνιε, Πρόεδρε,
Παρακολούθησα χθες την «Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσίας της Δημοτικής Αρχής 3-7-2024» οπότε και θα ήθελα να σταθώ στην τοποθέτηση σου επί της ερώτησης που δέχτηκες από την Κα Αγγελάκη σχετικά με το έργο της εκβάθυνσης του λιμένα Σητείας.
Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι σου απευθύνομαι με καθαρή συνείδηση και όχι με σκοπό να «καταδικάσω τον τόπο μας».
Αλίμονο και όποιος έχει αντίθετη άποψη με τους χειρισμούς της εκαστοτε δημοτικής αρχής είναι «κακεντρεχής άνθρωπος» όπως είπες ή όπως έλεγε κάποιος παλαιότερα «εχθρός του τόπου».
Σκοπός της παρέμβασης μου είναι η αποκατάσταση της Αλήθειας και μόνον, και για να προστατέψω τους νέους αυτοδιοικητικούς λειτουργούς από ατοπήματα που ενδεχομένως κάνουν, όντας παθιασμένοι για να προσφέρουν – όπως έκανα και εγώ άλλωστε πριν χρόνια.
Είπες λοιπόν Πρόεδρε ότι : « ΔΕΝ βγήκε ποτέ θολούρα έξω από το λιμάνι, για να διασκορπιστεί η θολούρα στο παραλιακό μέτωπο που είναι οι λουόμενοι».
Φίλε Μανώλη αντικρούω με σθένος τον ισχυρισμό σου, αναρτώντας την εξης φωτογραφία που τράβηξα από το κινητό μου στις 28 Μαΐου 2024 και ώρα 1:02 μ.μ. , εν μέσω δηλαδή των εργασιών της εκβάθυνσης.
Την φωτογραφία και σχετικό βίντεο την τράβηξα από το 3ο Νηπιαγωγείο Σητείας-Καζάρμα, την ώρα που περίμενα την μικρή μου κόρη να σχολάσει από το μάθημα.
Είναι ξεκάθαρη η ροη της χωμάτινης απόχρωσης προς την έξοδο του λιμενοβραχίονα. Και πώς να μην είναι άραγε, αφού όποιον σχετικό επιστήμονα και αν ρωτήσεις σχετικά με την μηχανική των ρευστών θα σου επιβεβαιώσει ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει σε κινούμενα ύδατα.
Αλλιώς αν δεν συνέβαινε αυτό το λιμάνι της Σητείας δεν θα ανανέωνε το νερό του και θα είχε νερά με βούρκο κ.α.
Και αυτό το επισημαίνω διότι πρέπει να κατανοήσεις φίλε Μανώλη ότι οι Μελέτες δεν είναι ιερά ευαγγέλια αλάνθαστα … αντιθέτως αυτό που συνέβη πέρυσι στην Ιεράπετρα με τους υφάλους και την καταστροφή τους εν μια νυκτί απο το κύμα, κατέδειξε ότι και οι μελέτες είναι εργαλεία που ενιότε σφάλουν όπως και οι άνθρωποι.
Και επειδή πραγματικά πιστεύω στο ακέραιο του χαρακτήρα σου, και του φιλότιμου τρόπου της ανιδιοτελούς προσφοράς σου, αισθάνομαι το χρέος να προστατέψω τόσο εσένα όσο και την Αλήθεια.
Μιχάλης Περάκης
Πρώην Πρ. Δ.Ο.ΚΑ.Σ.
