Συλλογικό τραύμα, η άυλη, ψυχική πληγή που αλλάζει την ιστορία, τη μνήμη, τις προσλαμβάνουσες και τις αντιδράσεις, την ίδια τη ζωή. Συνήθως συλλογικά τραύματα προκαλούν οι πόλεμοι, καταστροφές, δυστυχήματα, ή πρόσφατα η πανδημία που προκάλεσε ο κορωνοϊός. Τέτοια συλλογικά τραύματα ο Έλληνας κουβαλάει πολλά και ας μην τα έχει ζήσει, βιώσει ο ίδιος.
Ηράκλειο, Φαλκονέρα, Μάτι, Κερκόπορτα, Μικρασιατική καταστροφή, Θύρα 7, Express Samina και εσχάτως το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, προκαλούν συλλογικά τραύματα, περνούν στο DNA, μας ακολουθούν δεκαετίες και θα ακολουθούν τις επόμενες γενεές. Πρόσφατο παράδειγμα η απομόνωση λόγω του κορωνοϊού.
Ο κόσμος τις τελευταίες μέρες αποφεύγει τα μπροστινά βαγόνια στο μετρό. Θα περάσει καιρός για να επέλθει ισορροπία
Συλλογικό τραύμα, πολιτισμικό τραύμα, όπως και αν το ονομάσουμε, το ή τα κουβαλάμε μέσα μας. Θέλοντας και μη μας επηρεάζουν. Καλά ή κακά.
Ήταν και θα είναι εκεί μέσα μας, καρφωμένα στη ψυχή μας…..και όποιος αντέξει
Υ.Γ.
Ευχαριστώ τη Γιάννα Δρακωνάκη Κριτσωτάκη για την επεξήγηση του όρου.
