Του Νίκου Βλάχου. «…Όμως χρόνια τώρα μετέωρος κουράστηκαΚι έχω ανάγκη από γης που αυτή μένει κλειστή και κλειδωμένηΜάνταλα πόρτες κρυφακούσματα κουδούνια· τίποτε. ΑΠιστευτά πράγματα μιλήστε μου! Κόρες που εμφανιστήκατε κατά καιρούςΜέσ’ απ’ το στήθος μου κι εσείς παλαιές αγροικίες Βρύσες που λησμονηθήκατε ανοιχτές μέσα στους αποκοιμισμένους κήπους Μιλήστε μου! Έχω ανάγκη από γηςΠου αυτή μένει […]