Ανάσταση ΚυρίουΤο Πάσχα, η πιο λαμπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης, όπου από τη θλίψη και τον πόνο των παθών του Κυρίου περνάμε στην ελπίδα και στην αναγννηση του ανθρώπινου γένους. Από την Κυριακή των Βαΐων έως και την Κυριακή του Πάσχα η ελληνική παράδοση αφθονεί σε ήθη και έθιμα που αντικατροπτίζουν παραδόσεις αι συμβολισμούς.

 
Η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή «pasah» που σημαίνει διάβαση. Οι Εβραίοι γιορτάζουν το Πάσχα σε ανάμνηση της απελευθέωσής τους από τους Αιγυπτίους και της διάβασης της Ερυθράς θάλασσας, ενώ οι χριστιανοί τιμούν την ανάσταση του Σωτήρα και τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή. Η αντίστοιχη ελληνική λέξη για το Πάσχα είναι Λαμπρή.
 
Κυριακή των Βαΐων
 
Κάθε Κυριακή των Βαΐων κατά τη διάρκεια της λειτουργίας δίνονται στους πιστούς κλαδιά δάφνης για να τα κρατάνε ως ανάμνηση της εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου το πλήθος τότε Τον υποδέχτηκε κρατώντας κλαδιά βαΐων. «Έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτού» αναφέρουν οι Ευαγγελιστές.
 
Μεγάλη Πέμπτη
 
Τη Μεγάλη Πέμπτη ξεκινούν οι προετοιμασίες για την Ανάσταση και το πασχαλινό τραπέζι. Πρώτα πρώτα βάφουν τα αυγά. Λέγεται ότι μία γυναίκα του λαού ζήτησε να βαφτούν τα αυγά της κόκκινα αν όντως ο Χριστός αναστήθηκε. Τα αυγά έγιναν κόκκινα και η γυναίκα πίστεψε στον Κύριο.
 
Το κόκκινο χρώμα επίσης συμβολίζει το αίμα στη σταύρωση του Χριστού αλλά και τη χαρά στην ορθόδοξη παράδοση.
 
Τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί και χρησιμοποιούνται για τη βαφή των αυγών και άλλα χρώματα, όπως μπλε, κίτρινα, πράσινα και τα διακοσμούμε με διάφορα σχέδια, όλα εμπνευσμένα από την πασχαλινή παράδοση.
 
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας διατηρούν συγκεκριμένα έθιμα. Ο αριθμός των αυγών είναι ορισμένος, ενώ συχνά το δοχείο μέσα στο οποίο θα βαφτούν τα αυγά θα πρέπει να είναι καινούργιο και η βαφή δεν πρέπει ούτε να χυθεί, ούτε να την βγάλουν από το σπίτι. Επειδή θεωρείται κακό να πεταχτεί το βαμμένο νερό στο νεροχύτη, οι νοικοκυρέ το ρίχνουν στον κήπο.
 
Παλιότερα συνήθιζαν να τοποθετούν το πρώτο κόκκινο αβγό στο εικονοστάσι του σπιτιού για να ξορκίζουν το κακό. Σε κάποια χωριά, πάλι, σημάδευαν το κεφάλι και την πλάτη των μικρών αρνιών με την κόκκινη μπογιά που είχε χρησιμοποιηθεί για το βάψιμο των αβγών. Την ίδια μέρα φτιάχνουν και τα τσουρέκια, κουλούρια ή άλλα γλυκίσματα.
 
Μεγάλη Παρασκευή
Είναι η πιο ιερή μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, ημέρα κορύφωσης του θείου δράματος. Εξαιτίας του πένθους αποφεύγουμε κάθε δραστηριότητα. Η παράδοση θέλει να πίνουμε λίγο ξύδι σε ανάμνηση του ξυδιού που έδωσαν οι Ρωμαίοι στο Χριστό σ΄ ένα σφουγγάρι.
 
Τρώμε νερόβραστες φακές με ξύδι, οι οποίες δηλώνουν το σπόρο της νέας ζωής που φέρνει η Ανάσταση. Το πρωί γίνεται στις εκκλησίες αναπαράσταση της ταφής του Χριστού και το ίδιο απόγευμα η περιφορά του Επιταφίου.
 
Το φως της Ανάστασης
Από το πρωί ξεκινούν οι ετοιμασίες για το αναστάσιμο τραπέζι. Το βράδυ, όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία. Όταν ο ιερέας ψάλλει το «Χριστός Ανέστη» ανταλλάσσουν ευχές και το αποκαλούμενο «φιλί της Αγάπης».
 
Με το «Αγιο φως» που λαμβάνουν οι πιστοί, επιστρέφοντας στο σπίτι μετά την Ανάσταση, συνηθίζουν, να «σταυρώνουν» την εξώπορτα του σπιτιού και στη συνέχεια να ανάβουν το καντήλι, το οποίο πρέπει να μείνει άσβεστο για 40 μέρες.
 
Το φως προστατεύει το σπίτι, τν οικογένεια και τα ζώα από κάθε κακό. Το βράδυ της Ανάστασης η οικογένεια δειπνεί υπό το Αγιο Φως. Τρώνε την παραδοσιακή μαγειρίτσα και τσουγκρίζουν αυγά, ευχόμενοι ο ένας στον άλλον: Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη, Αληθώς ο Κύριος.
 
Το κάψιμο του Ιούδα
Αμέσως μετά την Ανάσταση του Κυρίου μικροί και μεγάλοι συγκεντρώνονται στις πλατείες για να κάψουν ένα ομοίωμα του Ιούδα. Την παραμονή τοποθετούν ένα μεγάλο σωρό από ξύλα (στην Κρήτη την αποκαλούν φουνάρα που σημαίνει η μεγάλη φωτιά) και από πάνω ένα σκιάχτρο που απεικονίζει τον προδότη που οδήγησε τον Χριστό στη Σταύρωση.
 
Η Λαμπρή
 Σ΄ ολόκληρη την Ελλάδα, την ημέρα του Πάσχα, συνηθίζουν και τρώνε αρνί, ενώ ο τρόπος ψησίματος ποικίλει από περιοχή σε περιοχή. Το αρνί δηλώνει την θυσία του Κυρίου για τη σωτηρία και την αναγέννηση του ανθρώπου από το θάνατο και την αμαρτία. Σε πολλά μέρη προτιμούν το κατσίκι και ψήνουν και το παραδοσιακό κοκορέτσι.
 
 
γράφει η Βίκυ Αγγελοπούλου
Print Friendly, PDF & Email

Από manos