Έφθασε μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης, η μεγάλη εκείνη μέρα που τιμούμε την μητέρα του Χριστού.
Οι γιορτές και τα πανηγύρια κατακλύζουν όλα τα χωριά της Κρήτης μας και ο κόσμος βάζει τα γιορτινά του για να παραβρεθεί σ’ αυτές.
Μετά από επτά μαρτυρικά χρόνια νοιώθει ότι έχει ανάγκη να ξεφύγει από τον Γολγοθά του, που ακόμα δεν λέει να φτάσει στο τέλος του για να λυτρωθεί.
Να όμως που η ιστορία αυτού του τόπου είναι πανταχού παρούσα.
- 15 Αυγούστου 1909 και ξεσπά η επανάσταση στο Γουδί που είχε προετοιμάσει ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος, την διακυβέρνηση της χώρας καλείται να αναλάβει ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
- 15 Αυγούστου 1940 και το Καταδρομικό Έλλη τορπιλίζεται από τους Ιταλούς στην Τήνο.
- Και μόλις πέρυσι 14 Αυγούστου 2015 η ταφόπλακα που έπεσε βαριά στο στήθος μας: Εγκρίνεται με 222 ψήφους «υπέρ» το νομοσχέδιο για τη συμφωνία με τους εταίρους (3ο Μνημόνιο). «Όχι» ψηφίζουν 64 βουλευτές. «Υπέρ» τάσσονται ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και το ΠΑΣΟΚ, ενώ «κατά» η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ. Από τον ΣΥΡΙΖΑ 32 βουλευτές καταψηφίζουν το νομοσχέδιο, 11 δηλώνουν «παρών», τρεις διαφοροποιούνται ψηφίζοντας «ναι» επί της αρχής και «παρών» σε επιμέρους άρθρα, ενώ ένας βουλευτής απουσιάζει.
Αυτά και άλλα πολλά και όσο ψάχνουμε θα ανασύρουμε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας .
Μια τέτοια ιστορία ανέδειξε και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σφάκας στις 10 Αυγούστου με την θεατρική ομάδα «Τρίκυκλο» για την ζωή και το θάνατο του Ναπολέοντα Σουκατζίδη σε διασκευή από το βιβλίο του Σπύρου Τζόκα « Ο κύκλος των Μάταιων Πράξεων».
Η βραδιά συγκινητική καθώς αφιερώθηκε στους αγωνιστές και εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς χωριανούς μας από την Σφάκα με προεξέχοντα τον Ηγούμενο της Μονής Τοπλού Γεννάδιο Συλλιγνάκη που δολοφονήθηκε στην Αγιά Χανίων στις 21 Αυγούστου 1944. Έμεινε στην Μονή και συνελήφθηκε από τους Γερμανούς, μετά από προδοσία, για να υπερασπιστεί τα ιερά χώματα και όσους έφυγαν με τον ασύρματο, που έκρυβαν στη σπηλιά, για την Μέση Ανατολή, όπως μου τα εξιστόρησε τα γεγονότα η συγχωρεμένη θειά μου Ειρήνη Κουρουπάκη που τα έζησε από κοντά.
Το ίδιο συγκινητική και η ιστορία του Σουκατζίδη του ήρωα από την Προύσα, που πρόσφυγας ήρθε, σπούδασε και εργάστηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και έζησε στο Αρκαλοχώρι. Ερωτεύτηκε την κόρη της Μαρίας Λιουδάκη και ήταν συνδικαλιστής από τους πρωτοπόρους της ίδρυσης εργατικών σωματείων, γνώριζε τέσσερις ξένες γλώσσες και ήταν δεινός συγγραφέας. Σαν διερμηνέας των Γερμανών του δόθηκε η δυνατότητα να ζήσει και να γλυτώσει τον θάνατο, όπως του πρότεινε ο Γερμανός διοικητής, , εν τούτοις δεν δέχτηκε κανείς να εκτελεστεί στη θέση του και εκτελέστηκε με άλλους 199 στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.
Εκεί που κατέθεσε το στεφάνι ο Αλέξης Τσίπρας…. και μετά υπέγραψε τα μνημόνια υποταγής της πατρίδας μας. Είναι «ύβρις» η πράξη του στη μνήμη των νεκρών που δώσανε την ζωή τους για την ελευθερία και είναι βέβαιο ότι δεν θα αργήσει να έρθει η «Νέμεσις».
Η θεατρική ομάδα δίνει παραστάσεις σε όλο το Λασίθι, σε κάθε χωριό για να ζωντανέψει μνήμες και να δώσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας ότι « Καμία θυσία δεν είναι χαμένη».
Στο ρόλο του Ναπολέοντα Σουκατζίδη: ο Γιάννης Καρούνης της αρραβωνιαστικιάς του: η Ειρήνη Μελά. Τραγούδι η Νατάσσα Τζαβέλα – Παπαδοπούλου και σκηνοθεσία από την Αγγελική Κασόλα.
Θα τους απολαύσουμε στις 21 Αυγούστου στην Καζάρμα.
Δέσποινα Κουρουπάκη
