Από τον καθεδρικό ναό της πόλεως του Αγίου Νικολάου, Αγία Τριάδα, το Κυριακάτικο κήρυγμα του πρωτοπρεσβύτερου Ευάγγελου Παχυγιαννάκη, τη Κυριακή των Βαΐων 12 Απριλίου 2020, σε κείμενο και ηχογραφημένο στο τέλος της σελίδας.
Αδελφοί μου και αδελφές μου…
Καλούμεθα και πάλι να ζήσουμε αυτή την πονεμένη χαρά, τη χαρμολύπη για την οποία μιλούν οι άγιοι της εκκλησίας, μας να ζήσουμε αυτό το μυστήριο του Σταυρού και την ελπίδα της Αναστάσεως όπως κάθε χρόνο και σήμερα, σήμερα όμως μακριά από τον λειτουργικό βίο της εκκλησίας όπως διδαχτήκαμε από μικρά παιδιά μέχρι σήμερα και προπαντός απέχοντες για λόγους που επιβάλλουν η ανθρώπινη ανάγκη και πειθαρχία στους νόμους του κράτους, με τη σύμφωνη γνώμη της ιεράς συνόδου της εκκλησίας μας και από το μυστήριο της θείας κοινωνίας.
Δεν είναι εύκολο αυτό. Ιδιαίτερα για την κάθε ψυχή, που αληθεύει ελεύθερα στην πίστη με αγάπη και ταπείνωση με σιωπή και διάκριση με αγώνα και προσευχή με άσκηση και δάκρυα με σταυρώσιμο ύφος και αναστάσιμη διάθεση.
Ο νυμφίος όμως της εκκλησίας ο κύριος και θεός μας που θα λιτανευθεί εν μέσω της νυκτός απόψε το βράδυ θα έρθει και φέτος να μας επισκεφθεί.
Εμείς θα τον αφήσουμε μόνο του στο ναό.
Αυτός όμως δεν θα μας αφήσει μόνους. Άλλωστε πάντοτε αυτό έκανε με οδυνώμενη την αγάπη του και στεκόταν στη θύρα της καρδιάς μας και την χτυπούσε να του ανοίξουμε για να μας εισαγάγει από τώρα στη βασιλεία του, άσχετα αν καμιά φορά εμείς μαθημένοι στα αυτονόητα και στην αυτάρκεια μοιάζει αλαζονικής, ή υποτονικής πίστεως, αυτό το αφήναμε να περάσει απαρατήρητα, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η σχέση μας με τον Θεό δεν είναι μία απλή γνώση ή η τήρηση ενός απλώς εθίμου. είναι κοινωνία είναι μυστήριο καρδιάς ηρεμία πυρακτωμένη σχέση αγάπης, αγάπης που τελεσιουργείται μέσα στης σιωπής το μυστήριο ο Θεός επέτρεψε να ζήσομε αυτή τη δοκιμασία γιατί ας προβληματιστούμε.
Απόψε ο νυμφίος της εκκλησίας θα μας επισκεφθεί και πάλι. Εφέτος όμως όχι στην εκκλησιαστική μας σύναξη αλλά μέσα στα σπίτια μας. Γίνεται εκείνο που ο Μέγας της εκκλησίας Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος προέτρεψε από τότε τους πιστούς: Τον οίκον σου εκκλησία ποίησον.
Ας τον υποδεχτούμε λοιπόν και εμείς μυστικά με το βαγί στο χέρι και το ωσαννά στην καρδιά στη δική μας αγωνία νομίζομε πως είμαστε μόνοι, ο Χριστός είναι και πάλι δίπλα μας, είναι ίσως τώρα πιο κοντά μας από άλλες φορές, γιατί ο Χριστός αγαπά πιο πολύ τους μοναχικούς και πονεμένους ανθρώπους.
Μόνος του σήκωσε το σταυρό του μαρτυρίου και μόνος του ανήλθε τον μαρτυρικό Γολγοθά και μόνος έμεινε επί Σταυρού με μία μόνη την Παναγία μητέρα του τώρα και η μητέρα του μαζί είναι και μαζί έρχονται στη δική μας αγωνία στη δική μας μοναξιά να μας πουν με το λόγο του μέσα από το βιβλίο της αποκαλύψεως, ο αδικών αδικησάτο έτι και ο ρυπαρός ρυπαρεφθείτο έτι και ο Δικαίος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι και ο άγιος αγιασθήτω έτι, ιδού έρχομαι ταχύ.
Ο Εσταυρωμένος κύριος μας προετοιμάζει πριν την Ανάσταση να ζήσομε το νέο σκοτάδι της γης από έκτης ώρας έως ενάτης μέσα στον κοσμικό χρόνο το φως της Αναστάσεως όμως είναι αυτό που φωτίζει την πορεία μας προς τα έσχατα και την αιωνιότητα. Αυτό το φως μας χαρίζει η ελπίδα προσδοκία αγάπη καλοσύνη Ειρήνη υπομονή αυτοθυσία ευαισθησία, τρυφερότητα ανθρωπιά. Σκορπίζει ευλογίες αυτό το φως διακρατεί τον κόσμο από την αποσύνθεση και τη φθορά αυτό φωτίζει όλη την ύπαρξη τον βίο την ζωή τα εγκόσμια και τα ουράνια. Κανένας δεν μπορεί να μας το στερήσει αυτό το φως ούτε και να το στερηθεί κανείς είναι δώρο του πατέρα μας είναι η ανάπαυση μας η παρηγοριά μας η χαρά μας.
Πιστεύουμε στην Ανάσταση και προσδοκούμε την Ανάσταση. Ξέρουμε ότι ο θάνατος του Χρήστου εκμηδένισε την δύναμη του θανάτου. Έτσι αντέχουμε έτσι προχωράμε ζούμε με υπομονή Ελπίδα και προσδοκία. Ο Θεός μας επιτρέπει την δοκιμασίαν μέχρι εκεί που αντέχομε και όταν τα ανθρώπινα σχήματα εξαντλούνται τότε γίνεται το θαύμα. Οι ναοί μπορεί να είναι κλειστοί, να μην εισοδεύσομε τον εσταυρωμένο Χριστό μας, ο επιτάφιος να μη λιτανευθεί το βράδυ της μεγάλης Παρασκευής. Να αποστερηθούμε να ανάψουμε το κερί το κερι μας στο δεύτε λάβετε φως και να δοξάζουμε εν χορώ τον αναστάντα εκ νεκρών κύριον.
Κανένας όμως δεν μπορεί να μας εμποδίσει να είμαστε γρηγορούντες, να ψάλλουμε μαζί με την εκκλησία τις ακολουθίες που θα παρακολουθούμε στην τηλεόραση στο ραδιόφωνο στο διαδίκτυο. Κανένας δεν μπορεί να μας στερήσει τη χαρά να ψάλλουμε τους ελπιδοφόρους ύμνους της μεγάλης εβδομάδος όμως τους μάθαμε και τους σιγοψάλλουμε από παιδιά.
Κανένας δεν μπορεί να μας στερήσει την δυνατότητα να προσευχόμεθα με αγαπητική διάθεση για όλους εκείνους τους ανθρώπους που είναι κοντά μας και εκείνους τους κεκοιμημένους που οι ψυχές τους βρίσκονται γύρω μας και μας συνοδεύουν προς την άλλην βοιωτήν.
Φέτος έχουμε την ιδιαιτερότητα να κάνουμε το σπιτικό μας κατ’ οίκον εκκλησία. Να ζήσουμε ως άνθρωποι του Θεού το γεγονός ότι η λύπη ημών εις χαράν γεννήσετε.
Να επανεκτιμήσομε δοξολογικά πόσο πολύτιμο δώρο είναι να μετέχουμε της θείας κοινωνίας αλλά και της κοινωνίας των αδελφών μας που στερούμαστε πόσο πολύτιμο είναι το καθημερινό δώρο της υγείας, πόσο όμορφη είναι η αίσθηση της γιορτής, πόση αξία έχει ένα συναθροιζόμαστε με αγάπη και ειρήνη να χαιρετάμε ο ένας τον άλλον να δίναμε τα χέρια να αγκαλιάζομε τους ανθρώπους μας, να έχουμε τη δυνατότητα να εκκλησιαζόμαστε να μπορούμε να συνοδεύσουμε στην τελευταία του κατοικία τον συνάνθρωπον μας και να ζήσομε ελεύθερα την ομορφιά της πίστεως και της παραδόσεως
Να βιώσουμε το μυστήριο της αγάπης του Θεού
Μένομε σπίτι και μένουμε στην αγάπη του Θεού.
Αυτές τις άγιες μεγάλες ημέρες ατενίζομε τον πάντοτε ερχόμενον προς το εκούσιον πάθος κύριό μας με εγρήγορση με νίψει και με σιωπή.
Τα μέτρα που επεβλήθηκαν μας καλούν σε μία καθημερινή άσκηση που δεν είναι έξω από την πραγματικότητα της ασκητικής διαθέσεως της εκκλησίας, η οποία μας προσκαλεί πάντοτε να σκεφτούμε ότι ο Θεός μας εντέλεται να προσευχόμεθα αδιαλείπτως με δάκρυα με ταπείνωση και μετάνοια, για να ξεπεράσομε τα όποια εμπόδια μας δίνει καθημερινά η αμαρτία
Μ’ αυτές τις εισαγωγικές σκέψεις στην Αγία και Μεγάλη εβδομάδα σας ευχόμεθα να ακούσουμε με προσοχή απόψε την προτροπή του ιερού υμνογράφου.
Δεύτε ουν και υμεις κεκαθερμένες διανοίες συμπορευθώμεν αυτώ, και συσταυροθώμεν και νεκροθώμεν δι’ αυτού ταις του βίου ηδονές μου ίνα και συζήσωμεν.
Ευλογημένη να είναι αδελφοί μου η είσοδος μας στην Αγίαν και Μεγάλη εβδομάδα και καλή ανάσταση καλή υγεία και ο δι ημάς σταυρωθείς και αναστάς κύριος να είναι πάντοτε μαζί μας. Αμήν
Ακούστε …
