Παλιότερα ήταν έθιμο κάθε οικογένεια να ανατρέφει όλη τη χρονιά ένα γουρούνι και να το σφάζει για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το αποκαλούμενο και σφάξιμο του χοίρου.
Την επομένη τν Χριστουγέννων, έκοβαν το κρέας του χοίρου και έφτιαχναν λουκάνικα, απάκια, πηκτή, σύγλινα, ομαθιές και τσιγαρίδες, τα αποκαλούμενα και χοιροσφάγια.
Ο χοίρος ήταν βασική πηγή κρέατος και αποτελούσε μέρος της διατροφής για αρκετό καιρό μετά την πάροδο των γιορτών.
