Η κύρια μυρωδιά άκουγε στο όνομα φασολάδα, αλλά υπήρχαν και οι “αμαρτωλοί” που έψηναν και κρεατικά, παρά τη πρώτη ημέρα της τεσσαρακοστής. Βεβαίως υπήρχαν και τα σαρακοστιανά νηστήσιμα, κρασί, ρακή, αλλά και μπύρα. Και η μουσική, κρητική κυρίως, έφερε πολλούς στα “χέρια” για το χορό, που κράτησε ώρες.
Στη Κριτσά, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λατώ και ο γυναικείος συναιτερισμός, στον Αδριανό οι Αορήτες, στα Μέσα και στα Έξω Λακώνια οι πολιτιστικοί σύλλογοι, ανέλαβαν το βάρος να στήσουν τις γιορτές και τα κατάφεραν καλά. Και η προσέλευση μεγάλη, όπως και η ικανοποίηση.
Από πολλούς φίλους εισπράξαμε τη λύπη για την εγκατάλειψη των οικισμών τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και την αισιοδοξία ότι κάποια στιγμή θα αποκτήσουν ζωή. Αν και με την εν δυνάμει κατάσταση και λογική της χώρας, κάτι τέτοιο φαντάζει δύσκολο, εμείς ευχόμαστε κάποια στιγμή στο μέλλον να ακουστούν ξανά οι φωνες των παιδιών στα σοκάκια.