treasure_hunt2011aΗ ιστορία του Ευφρόσυνου, του πρώτου Έλληνα «Master Chef»

Στην τελική ευθεία πριν το «Κυνήγι του Κρυμμένου Θησαυρού» στον Άγιο Νικόλαο, ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψουμε τον αληθινό πρωταγωνιστή της ιστορίας μας.

Όχι δεν πρόκειται μόνο για έναν ταπεινό χοχλιό, έστω και έναν «Χοχλιό της Σπιναλόγκας». Πρόκειται για το ηρωικό πρόσωπο που βρίσκεται πίσω του και προσέφερε κάτι πολύ σημαντικό στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά και στην ιστορία μας.

Είναι ο Ευφρόσυνος, ένας από τους τελευταίους γενναίους χαϊνηδες της Σπιναλόγκας, που την υπερασπίστηκαν ηρωικά από τα χέρια των Τούρκων.

Μετά το 1647, το φρούριο της Σπιναλόγκας έγινε καταφύγιο εκατοντάδων κρητικών προσφυγικών οικογενειών και ορμητήριο χαϊνηδων, με αξιόλογη αντάρτικη δράση στην κατεχόμενη πλέον από τους Τούρκους επαρχία Μεραμβέλλου. Οι χαϊνηδες, μαζί με μικρή βενετική φρουρά, το υπερασπίζονται ηρωικά κατά την πολύμηνη πολιορκία του από τους Τούρκους, από τον Ιούνιο ως τις 4 Οκτωβρίου του 1715, όταν η πείνα και οι κακουχίες τους εξαναγκάζουν σε παράδοση.

Τη χρονική αυτή στιγμή ξεκινάει η ιστορία μας, η ιστορία του Ευφρόσυνου, ενός γενναίου χαϊνη, που ωστόσο δεν έμεινε γνωστός μονάχα χάρη στα πολεμικά του κατορθώματα, αλλά

χάρη σε ένα μοναδικό ταλέντο που είχε: ήταν σπουδαίος μάγειρας.

Και όχι ένας οποιοσδήποτε μάγειρας. Είχε την εξαιρετική ικανότητα να συνδυάζει κάθε διαθέσιμο υλικό, παρασκευάζοντας πραγματικά απολαυστικά και δυναμωτικά πιάτα.

Εκτιμώντας την εξαιρετική αυτή ικανότητα οι συμπολεμιστές του και ο Διοικητής του Φρουρίου της Σπιναλόγκας, του είχαν αναθέσει ένα δύσκολο καθήκον. Να αναζητά τροφή για τον πληθυσμό του φρουρίου και να παρασκευάζει τα δυναμωτικά αυτά γεύματα, που θα εξασφάλιζαν την επιβίωσή τους στους δύσκολους αυτούς μήνες της πολιορκίας.

Κι αν στην αρχή είχαν πρόσβαση σε προϊόντα που έβρισκαν στην απέναντι όχθη, όσο περνούσε ο καιρός, και τα πράγματα για όλους δυσκόλευαν, οι πηγές τους περιορίστηκαν σε ψάρια που ψάρευαν από το νησί, σε πτηνά και στα λίγα αυτά κηπευτικά και όσπρια που μπορούσαν να καλλιεργήσουν στην άγονη γη του νησιού.

Ωστόσο ο Ευφρόσυνος είχε ένα ξεχωριστό χάρισμα: να βρίσκει ακόμα και το πιο περιφρονημένο και άχρηστο «χορταράκι» που φύτρωνε σ’ αυτή τη χέρσα γη και να το μεταμορφώνει στο πιο θεσπέσιο γεύμα.

Είχε μάλιστα κάποιες ξεχωριστές γνώσεις των χορταρικών, που είχε μάθει από τη λατρεμένη του γιαγιά, που είχε άλλοτε τη φήμη της «σοφής» και άλλοτε σχεδόν της «μάγισσας». Και έφτιαχνε δικά του παρασκευάσματα, ικανά όχι μόνο να θρέψουν, αλλά και να δυναμώσουν τον πληθυσμό.

Λέγεται μάλιστα, ότι η απαράμιλλη αντρειοσύνη που επέδειξαν οι χαϊνηδες και το πείσμα που κράτησε τόσο καιρό άπαρτο το φρούριο, κυρίως οφειλόταν στις ξεχωριστές ικανότητες του Ευφρόσυνου.

Όταν η Σπιναλόγκα έπεσε τελικά στα χέρια των Τούρκων και η ενετική φρουρά την εγκατέλειψε για την Βενετία, μέσα στο πλοίο τους, πήραν, μοναδικό «θησαυρό», μεταμφιεσμένο σε Ενετό, με πολλή δυσκολία, γιατί δεν ήθελε να αποχωριστεί τους συντρόφους του και την πατρίδα του, τον Ευφρόσυνο. Και ο Ευφρόσυνος, στο μικρό μπαουλάκι του, πήρε τουλάχιστον μαζί του, κάποιους από τους θησαυρούς της κρητικής γης: λίγα χορταρικά και λίγους… χοχλιούς, τα μόνα ζωντανά πλάσματα που τον συντρόφευσαν στο θαυμαστό ταξίδι του στη νέα πατρίδα.

Μετά από πολλές περιπέτειες αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Μασσαλίας και μαζί του, τα σαλιγκάρια, γνώρισαν τη νέα τους πατρίδα και έγιναν τα περίφημα γαλλικά escargots.

Αυτή είναι η πολύτιμη συμβολή του Ευφρόσυνου στη γαλλική και τη διεθνή κουζίνα: τα σαλιγκάρια που έως τότε οι Ευρωπαίοι αγνοούσαν – για να μην πούμε σιχαίνονταν.

Ο Ευφρόσυνος στο λαμπερό Παρίσι έγινε διάσημος μάγειρας και το εστιατόριό του το ονόμασε «L’ Escargot de Spinalonga».

Ο Ευφρόσυνος, ο πρώτος Έλληνας Master Chef, έκανε τελικά καριέρα στο Παρίσι και εμείς εδώ, στον τόπο μας, θα αναζητήσουμε τις μυστικές συνταγές του, που φύλαξε καλά στα κρητικά χώματα, για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού…

Ραντεβού: Κυριακή 27 Φεβρουαρίου,

ώρα 10 το πρωί, στη Μαρίνα Αγίου Νικολάου.

ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ: «ΧΟΧΛΟΙ ΚΑΙ ΧΟΧΛΙΔΟΛΟΟΙ»

Print Friendly, PDF & Email

Από manos