Ιδιαίτερα έντονη ήταν η συγκίνηση και στις δύο προβολές του ντοκιμαντέρ της Ελένης Βλάσση “ο τόπος που δακρύζουν οι Θεοί”, τη Παρασκευή (8/4) και τη Κυριακή (10/4), σε Άγιο Νικόλαο και Ιεράπετρα. Πολύς ο κόσμος, αρκετοί από τους οποίους έκλαψαν κατά τη προβολή, όταν ξετυλίχθηκε το δράμα των έγκλειστων στη Σπιναλόγκα από τις αρχές του 1900 έως το 1957. Έντονη και η συγκίνηση από τη παρουσία στις προβολές των πρωταγωνιστών του ντοκιμαντέρ, ανθρώπων που πέρασαν από το νησί και κατάφεραν και επιβίωσαν, ελεύθεροι μέχρι τις μέρες μας, σπάνιο βέβαια, σε σχέση με τους 350 ηθελημένα πλέον έγκλειστους του νοσοκομείου της Αγίας Βαρβάρας, όπου το κοινωνικό στίγμα τους κρατά μέσα, μακριά από τις οικογένειες τους. Στον Άγιο Νικόλαο βρέθηκαν ο κ. Σφεντουράκης και η κυρία Μπεμπελάκη, στην Ιεράπετρα συγγενείς του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη, του ανθρώπου που σήκωσε στη κυριολεξία από τη λάσπη και τη βρώμα τους αρρώστους στη Σπιναλόγκα μετά το 1936 και τους έκανε ευπρεπείς ανθρώπους, παρά τη τρομερή ασθένεια που τους κατέτρωγε. Στον Άγιο Νικόλαο η προβολή έγινε σε συνεργασία με τη Κινηματογραφική Λέσχη στην Ιεράπετρα με τη Περιηγητική Λέσχη. 
Πολύς ο κόσμος στη προβολή του Αγίου Νικολάου, αλλά πολύς περισσότερος από ότι μπορούσε να χωρέσει η “Μελίνα Μερκούρη” στην Ιεράπετρα με αποτέλεσμα κάποιοι να φύγουν στενοχωρημένοι αφού δεν κατάφεραν να δουν το ντοκιμαντέρ. Μετά το τέλος των προβολών, ακολούθησε συζήτηση, ανάμεσα στη σκηνοθέτιδα και το ακροατήριο, παρόντων των πρωταγωνιστών, μέσα σε κλίμα συγκίνησης, όπου ακούστηκαν ενδιαφέρουσες απόψεις και στοιχεία για την εποχή εκείνη. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο πρώτος “οικισμός” λεπρών πριν την Σπιναλόγκα βρισκόταν στις παρυφές του χωριού Κεντρί, λίγο έξω από την Ιεράπετρα. Στη συνέχεια μετά την απόφαση Βενιζέλου να τη χρησιμοποίηση της νησίδας Σπιναλόγκα και ότι εκεί υπήρχε για την απομόνωση της Χανσενικών, μεταφέρθηκαν όλοι στο νησί.
Πέρα όμως από τη καταλυτική έλευση του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη, που σήκωσε τους ανθρώπους από τη λάσπη, σήμερα 53 χρόνια μετά το κλείσιμο του λεπροκομείου, η κοινωνία δεν έχει ακόμα ξεπεράσει στο στίγμα της ασθένειας, με αποτέλεσμα 350 άνθρωποι να ζουν ηθελημένα απομονωμένοι στην Αγία Βαρβάρα, είτε επειδή δεν τους θέλουν οι οικογένειες τους, είτε επειδή και οι ίδιοι δεν θέλουν να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα στις οικογένειες τους. Ενώ
όσοι τυχόν προσβάλλονται σήμερα, όπως λέει στην αφήγηση του ο Μανώλης Φουντουλάκης, πάνε στο νοσοκομείο, παίρνουν το φάρμακο τους και ξαναγυρίζουν σπιτάκι τους.
Το ντοκιμαντέρ συνεχίζει να προβάλλεται σε όλη την Ελλάδα, και σε λίγο θα αρχίσει να προβάλλεται και σε άλλες χώρες ανά το κόσμο.
