Την καθιερωμένη πια απογευματινή πεζοπορία πριν το δεκαπενταύγουστο στην ιστορική Μονή της Παναγίας Φανερωμένης, πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Τρίτη 13 Αυγούστου.
Έναρξη πεζοπορίας από το κοσμοπολίτικο Βούλισμα
Δεκαοκτώ άτομα έδωσαν το παρόν δίπλα στην κοσμοπολίτικη παραλία «Βούλισμα» στο Ίστρον Καλού Χωριού, απ’ όπου πάντα ξεκινάμε. Η θέα της περίφημης παραλίας με τα τουρκουάζ νερά, καθώς ακολουθούμε το μονοπάτι πάνω απ’ τις ακτές, είναι μαγευτική, αλλά το πλήθος των παρκαρισμένων αυτοκινήτων, των λουόμενων και η «θάλασσα» από ομπρέλες λειτουργεί αποτρεπτικά. Η καλύτερη εποχή να τη χαρείς, άμα είσαι ντόπιος, είναι την άνοιξη και το φθινόπωρο, όταν επικεντρώνεσαι κυρίως στην ομορφιά της χωρίς διασπαστικές παρεμβολές! Σύντομα περνάμε απέναντι -τολμηρό εγχείρημα να διασχίσεις τον ΒΟΑΚ τέτοια εποχή. Κι αρχίζει η ανηφόρα…
Η πορεία: «Τρεις ανηφόρες και τρεις στάσεις»
«Τρεις ανηφόρες- τρεις στάσεις» μας θυμίζει ο Λεωνίδας, αρχηγός μας χρόνια τώρα. Πρώτη ανηφόρα σε τσιμεντόδρομο ανάμεσα από βίλες, με ωραία θέα στις ακτές και τον καλοκαιρινό ήλιο να σε τσουρουφλίζει! Πρώτη στάση στο παλιό πηγάδι με την χειροκίνητη αντλία. «Δεν έχει νερό φέτος», λέει ο Γιάννης. Λογικό! Και πού να το ‘βρει; Στη συνέχεα από μονοπάτια κατηφορίζουμε στην πίσω πλευρά του λόφου. Τουλάχιστον περπατάμε στη σκιά τώρα. Δεύτερη στάση στον πάτο του φαραγγιού για να πάρουμε δύναμη. Δεύτερη ανηφόρα στον λόφο με τις καλλιέργειες της εταιρείας «Βιο-άρωμα». Αχνοφαίνεται η Μονή ψηλά πάνω στο βουνό σφηνωμένη στα βράχια και μπορούμε τουλάχιστον να βλέπουμε την πρόοδό μας. Τρίτη στάση στο γνωστό στεγασμένο πηγάδι δίπλα σε ερείπια αγροικιών, για να πάρουμε δύναμη.
Κατόπιν ανεβαίνουμε αργά το μονοπάτι (φρεσκο-σηματοδοτημένο από τις υπηρεσίες του Δήμου ειδικά για τους προσκυνητές) για την τελευταία ανηφόρα, δύσκολη σαν ..τάμα, που σου θυμίζει τον προσκυνηματικό χαρακτήρα της πεζοπορίας. Πλούσια η φύση, πεύκα και κέδροι μοσκοβολάνε. Στην απέναντι πλευρά ο ήλιος δύει και βάφει το τοπίο στα χρώματα της φωτιάς. Ο κόλπος του Μεραμπέλλου κι η πόλη του Αγίου Νικολάου στολίζονται με τα βραδινά τους φώτα. Οι ψαλμωδίες απ’ τη Μονή που ακούγονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα σου λένε να κάνεις υπομονή κι όπου να ‘ναι φτάνεις!
Στη Μονή Φανερωμένης
Μόλις κάνεις το τελευταίο βήμα που σε φέρνει έξω απ’ το προαύλιο της Μονής, μετά από 2,5 ώρες παραμονής στη φύση, ένα μικρό σοκ το παθαίνεις, είν’ αλήθεια, με τα φώτα από τα πρόχειρα μαγαζάκια των πλανόδιων εμπόρων και τη βαβούρα των γεννητριών. Πολλοί και οι προσκυνητές από όλα τα σημεία της Κρήτης, όπως διακρίνουμε στα νούμερα των αυτοκινήτων. Κόρνες και συνωστισμός. Ένα μικρό καλοκαιρινό πανηγυράκι. Στο κάτω προαύλιο της Μονής πλήθος κόσμου κατεβαίνει, καθώς ο εσπερινός μόλις έχει τελειώσει. Στο πάνω όμως, αυτό με την ωραία θέα στο πέλαγος και την πολύ – φωτογραφημένη καμπάνα του, επικρατεί –ευτυχώς- ηρεμία. Ο καθένας μας ανάβει με κατάνυξη το ταπεινό κεράκι του στον σπηλαιώδη ναό. Στο νου του μυστική προσευχή …γι’ αυτούς που έφυγαν, γι’ αυτούς που ήρθαν, για παρηγοριά, ευτυχία, αγάπη, υγεία.. Μια σύντομη, αλλά ευεργετική ενδοσκόπηση, πριν επιστρέψεις στον θορυβώδη Αύγουστο εκεί κάτω.
Τρώγοντας λαίμαργα τον άρτο, που σου προσφέρεται: “Μα είναι πάντα τόσο νόστιμος ή σου άνοιξε την όρεξη η διαδρομή;”, ανταλλάσσεις ευχές με τους συνοδοιπόρους σου, πριν τους χάσεις μες στη νύχτα, καθώς ο καθένας αποχωρεί, όπως έχει κανονίσει. Ιδιαίτερος ο αποχαιρετισμός στον αρχηγό μας, Λεωνίδα Κλώντζα, που έχει συνδέσει το όνομά του παραδοσιακά με αυτή τη διαδρομή –όπως και με τόσες άλλες, όπως και με την ιστορία του συλλόγου μας γενικότερα. «Να ‘μαστε καλά και του χρόνου να το ξανακάνουμε», λέει στον καθένα μας. Και του Χρόνου, λοιπόν! Και «Χρόνια πολλά» σε όλον τον κόσμο!
Περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες στο blog του Συλλόγου: ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
