Την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου περπάτησε στην περιοχή της Φουρνής στο Πάνω Μεραμπέλλο. Μικρή, αλλά πολυεθνική, παρέα με πεζοπόρους από Νορβηγία, Ελβετία, Αυστρία, Βρετανία και βέβαια από διάφορες περιοχές του νομού μας. Ο καιρός υπερβολικά ζεστός όμως σε προσκαλούσε περισσότερο στις παραλίες παρά στον ‘φουρνισμένο’ κάμπο της Φουρνής!
Ξεκινάμε λοιπόν την πεζοπορία μας κατά τις 9 η ώρα λίγο πριν απ’ το Καστέλλι Φουρνής με το θερμόμετρο να δείχνει ήδη 28ο C! Ανηφορίζουμε αρχικά σε χωματόδρομο, που μας προσφέρει πανοραμική θέα του κάμπου της Νεάπολης και των κορυφών της Τσίβης και της Σελένας. Η γη διψασμένη με κυρίαρχο μοτίβο τα ξερά γαϊδουράγκαθα, που χρυσίζουν στις λαμπερές ακτίνες του ήλιου, και τις ασκελοτούρες σε πλήρη άνθιση. Τα άνθη της τελευταίας, που βγαίνουν πρώιμα και πριν τα φύλλα του φυτού, αλλά και οι εκσκαφές στις φωλιές των μυρμηγκιών δείχνουν βαρυχειμωνιά, λένε κάποιοι που μεταφράζουν τα μηνύματα της φύσης με τον πατροπαράδοτο τρόπο! Μακάρι, γιατί η περιοχή μας έχει φτάσει στα όριά της! Απογοητευτικό το θέαμα στις παλιές εντυπωσιακές λίμνες-πηγάδια της περιοχής, όπου κάποτε φωτογραφιζόμασταν παίζοντας με τις αντανακλάσεις μας: ελάχιστο το νερό τους και θολό, φαίνονται μέχρι κάτω τα σκαλοπάτια, που είχαν χτίσει οι παππούδες μας για τον καθαρισμό τους! Άλλο χαρακτηριστικό της σημερινής πορείας η περιπλάνησή μας ανάμεσα σε περιφραγμένες από βοσκούς περιοχές, που οδηγούσαν σε ένα συνεχές ‘άνοιξε-κλείσε’ την αρχηγική ομάδα. Παρέα μας τα πρόβατα, που ξεκουράζονταν στα σκιερά μέρη, με πολλά νεογέννητα ανάμεσά τους και τα θορυβώδη τσομπανόσκυλα. Αρκετοί και οι βοσκοί, που με τα αγροτικά επισκέπτονταν τα ζωντανά τους!
Κύριο αξιοθέατο όμως αποτελούν τα σημαντικά θρησκευτικά μνημεία της περιοχής: Πρώτη μας στάση στη Μονή Κεράμου, παλιό, εγκαταλελειμμένο μοναστήρι, χωμένο μες στο πράσινο (πεύκα και κυπαρίσσια). Ο κεντρικός ναός αφιερωμένος στη Μεταμόρφωση Σωτήρος (του 1644) και γύρω του διάφοροι βοηθητικοί χώροι, άλλοι κατεστραμμένοι κι άλλοι με σημαντική αναπαλαίωση. Το κτίριο φαίνεται να έχει γνωρίσει μεγάλες δόξες στο παρελθόν και χαρακτηριστικό του ότι περιβάλλεται από οχυρωματικό τείχος. Επόμενη στάση η εκκλησία και η Μονή της Αγίας Βαρβάρας του 16ου αιώνα, στον οικισμό Συρμέσο. Συνεχίζουμε περπατώντας στον καυτό κάμπο, όπου φύλλο δεν κουνιέται, ως την Παναγία την Κεραπολίτισσα, παλιό ανδρικό μοναστήρι (1614) κοντά στη Φουρνή, στο προαύλιο της οποίας βρίσκεται το 1ο Δημοτικό Σχολείο του Ν. Λασιθίου (του 1848 στα τέλη της Τουρκοκρατίας)! Τελευταία στάση το μικρό εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος καταμεσής στον κάμπο.
Από χωματόδρομο και παλιά καλοχτισμένα μονοπάτια με ξερολιθιές στις άκρες τους συνεχίζουμε μέχρι το όμορφο, παραδοσιακό χωριό της Φουρνής, που ήταν πρωτεύουσα επαρχίας την περίοδο της Ενετοκρατίας και γι’ αυτό η περιοχή έχει να επιδείξει τόσο πλούτο σε βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία. Έπειτα περπατάμε λίγο στον επαρχιακό δρόμο κάτω απ’ τους χαρακτηριστικούς ευκαλύπτους, ώσπου να φτάσουμε στο γειτονικό Καστέλλι, ένα απ’ τα παλαιότερα χωριά της Κρήτης, όπως διαβάζω, χαρακτηρισμένο ως παραδοσιακός οικισμός. Και τα δύο χωριά πάντως σήμερα φημίζονται για τις πολύ καλές ταβέρνες τους, τα γραφικά στενά τους με τις ανθισμένες αυλές και τις καλαίσθητες πινελιές διακόσμησης: ένα ανάγλυφο στο πανωθύρι, μια περίτεχνη πόρτα, μια παλιά ταμπέλα… Πολλές επίσης οι εκκλησίες, πολλών και διαφορετικών ρυθμών! Κίνηση αρκετή -είναι και Κυριακή-, πολλά και τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, που διατρέχουν τον δρόμο, ο τουρισμός ακόμα καλά κρατεί…
Συνολικά περπατήσαμε γύρω στα 9 χιλιόμετρα σε 4 ώρες με τις στάσεις, διαδρομή εύκολη κι ενδιαφέρουσα. Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό μας, Ray Groves, απ’ τα παλιότερα μέλη μας, σταθερός σε όλες τις πεζοπορίες και πάντα εκεί, όταν ο Σύλλογος τον χρειάζεται, για το πλατύ χαμόγελο, την υπομονή και ..τη ρακή, που συνέχεια κρατά μαζί του και μας κερνάει!
