Του Γιάννη Παπατσάκωνα
Το 7ο Συνέδριο του Πα.Σο.Κ. πέρασε , πλέον , στην Ιστορία .
Επιβεβαίωσε την παντοδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου , κωδικοποίησε τις πολιτικές θέσεις του κόμματος , αποφάσισε για τη νέα δομή και λειτουργία της Οργάνωσης και δυσκόλεψε λίγο τα μαγειρεία των μηχανισμών , που , αμετανόητα , προσπάθησαν να ελέγξουν την διαδικασία εκλογής των νέων Οργάνων .
Κι έτσι λειτούργησαν πάλι οι λίστες , οι γραμμές και τα ξεκαρφώματα . Ποιος , είπε , ότι πρώτα βγαίνει η ψυχή και ύστερα το χούι ;
Δίκιο είχε .
Τα συνέδρια , όμως , έρχονται και παρέρχονται . Αυτό που μένει είναι η πολιτική πράξη . Πώς μετουσιώνεται , δηλαδή η πολιτική θέση σε παραγωγική πολιτική πρόταση !
Και επεδή ακούγονται διάφορα περί σεναρίων αντιπολιτευτικής τακτικής θέλω να εκφράσω την διαφωνία μου σχετικά με αυτά .
Ούτε η παθητική στάση αναμονής , η γνωστή τακτική του « ώριμου φρούτου » , μπορεί , πολιτικά , να εκφράσει αυτό που ζητούν οι προοδευτικοί πολίτες ούτε η επθετική αντιπολίτευση , με κοκορομαχίες , ενδιαφέρει , σήμερα , την Κοινωνία , κυρίως , αυτό που απωθεί , είναι ότι και τα δύο σενάρια βασίζονται στην αναζήτηση του γρηγορότερου τρόπου ανακατάληψης της εξουσίας .
Αυτός , όμως , ο τρόπος πολιτικής σκέψης είναι βαθιά συντηρτικός. Η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός .
Η συνέπεια στην πολιτική αφετηρία του Πα.Σο.Κ., ως προοδευτικού , σύγχρονου , ευρωπαϊκού κόμματος θα πρέπει να κατευθύνει την πολιτική του συμπεριφορά .
Και , επειδή , ο Πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξή του άφησε α εννοηθεί ότι θα προχωρήσει στην αναθεώρηση του Συντάγματος είναι ευκαιρία , το Πα.Σο.Κ., με τη νέα του ηγεσία , να ανοίξει όλα εκείνα τα θέματα που το πολιτικό σύστημα ( κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα ) μέχρι σήμερα τα στρογγύλευαν αποφεύγοντας να τα αντιμετωπίσουν .
Όσο αυτό και αν ενοχλεί κατεστημένες αντιλήψεις , όσο και αν θίγονται τα συμφέροντα ορισμένων , όσο και αν οι μικροπολιτικές αντιλήψεις , οι ανασφάλειες , οι πελατειακές σχέσεις και οι λουφέδες , υψώνουν εμπόδια , το Πα.Σο.Κ. μπορεί και πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για να γίνει , πραγματικά η Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα .
Σεβόμαστε την Εκκλησία και τους εκπροσώπους της , ο καθένας έχει την πίστη του και δεν είναι ανάγκη να την επιδεικνύει ούτε να την « παίζει » στο χρηματιστήριο της πολιτικής .
– Είναι καιρός να εκκαθαριστεί επί τέλους η κατάσταση . Aλλο το Κράτος , άλλο η Εκκλησία . Χωριστοί οι ρόλοι τους . Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για να διασφαλισθούν τα δικαιώματα της Εκκλησίας και να ενισχυθεί το αίσθημα της δημοκρατίας και της διαφάνειας στους κόλπους της .
– Είναι αδιαμφισβήτητος ο καθοριστιός ρόλος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης , που παρέχει το Κράτος , με όλες τις αδυναμίες της .
Αποτελεί , όμως , σήμερα , αναχρονισμό , υποκρισία , απουσία ανακλαστικών προσαρμογής σε όσα συμβαίνουν σε κάθε σύγχρονη χώρα , να μην υπάρχει δυνατότητα να δημιουργηθούν και στη ώρα μας Πανεπιστημιακές μονάδες από Κοινωνικούς φορείς . Ενώ κλείνουμε τα μάτια μας σε όσα τραγελαφικά συμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης .
– Οι συνταγματικές διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος και , ειδικά , όσα αναφέρονται για την , δήθεν , προστασία των ασών έχει οδηγήσει στην καταστροφή του δασικού πλούτου , με αποψίλωση των πραγματικών δασικών εκτάσεων , ενώ , ταυτόχρονα , εκτάσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν για επενδυτικούς σκοπούς ή για αγροτικές καλλιέργειες αχρηστεύονται από , υποκριτικά , αυστηρές διατάξεις που αφήνουν περιθώρια αυθαίρετων ερμηνειών από τις εντεταλμένες υπηρεσίες .
– Η αυτοδιοίκηση δεν είναι , σήμερα , απλά , ένας θεσμός . Αποτελεί , με τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες , που έχει , μέρος της δομής του Κράτους . Η συνταγματική της κατοχύρωση ως πολιτειακού θεσμού , πλέον , η ρητή διασφάλιση των οικονομικών της πόρων και η περιφερειακή της διάσταση , ως ολοκλήρωση της χωρικής της αναφοράς , αποτελεί αναγκαιότητα του χθες .
Όσοι δεν θέλουν να το καταλάβουν προσφέρουν ένα κολοβό , αδιέξοδο και εχθρικό , για την περιφερειακή ανάπτυξη , διοικτικό σύστημα στη χώρα . Ελάχιστα ανταγωνιστικό και ξεπερασμένο .
– Είτε αρέσει σε ορισμένους , είτε όχι , το ισχύον Σύνταγμα έχει ανάγκη προσαρμογής στα ευρωπαϊκά δεδομένα .
Και για να μην υπάρχουν στο μέλλον εκτρωματικοί νόμοι , σαν αυτόν , τον πολυδιαφημισμένο , για τον βασικό μέτοχο , που κάθε άλλο παρά την διαφάνεια υπηρετεί – όσοι τον μελέτησαν το είδαν αυτό – απαιτούνται καθαρές διατυπώσεις στις σχετικές συνταγματικές διατάξεις .
Αυτό , είναι , πιστεύω , το πεδίο στο οποίο πρέπει να κινηθεί το μετασυνεδριακό Πα.Σο.Κ., πέρα από το αυτονόητο πρόγραμμα που πρέπει να εκπονήσει για κάθε τομέα της πολιτικής , με γνώμονα πάντα , το κοινωνικό συμφέρον .
Χωρίς λαϊκισμούς αλλά και χωρίς εκπτώσεις .
Η άλλη ποιότητα . Αυτό είναι το ζητούμενο της επόμενης μέρας για το ΠΑΣΟΚ . Για να δούμε !
(Ο Γιάννης Παπατσάκωνας είναι δικηγόρος, μέλος του Πα.Σο.Κ., πρώην Νομάρχης Λασιθίου και πρώην Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας.)
