Έναν πρωτότυπο τρόπο βρήκε η εκπαιδευτικός Μυρσίνη Λουκοπούλου, να διαμαρτυρηθεί για την έλλειψη – άρνηση στέγης σε όσους εργάζονται στη περιοχή του Αγίου Νικολάου. Είτε εκπαιδευτικοί, είτε γιατροί, είτε μηχανικοί, είτε δημόσιοι υπάλληλοι, έχουν ένα κοινό πρόβλημα…..
Δεν βρίσκουν σπίτια. Και όταν βρίσκουν και πλησιάζει η τουριστική περίοδος του βγάζουν έξω, για να λειτουργήσουν τα οικήματα ως βραχυχρόνιας μίσθωσης (AirBNB), κ.λπ.
Έτσι στην οδό 28ης Οκτωβρίου, κάτω από το “βλέμμα” του Ρούσσου Κούνδουρου, στήθηκε μια σκηνή με τον “εκπαιδευτικό” να κάθεται στο άνοιγμα της. Δεν είμαι τουρίστας, είμαι εκπαιδευτικός….
Στο συνοδευτικό σημείωμα η Μυρσίνη Λουκοπούλου μας εξηγεί:
Το έργο δεν έχει κερδοσκοπικό η διαφημιστικό χαρακτήρα. Αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στην δυσκολία εύρεσης αξιοπρεπούς στέγης από τους πολίτες που αναζητούν κατοικία προς ενοικίαση, όσον αφορά στις τιμές και την διάρκεια ενοικίασης – ειδικά σε έντονα τουριστικές πόλεις όπως ο Άγιος Νικόλαος.
Ο πρωταγωνιστής του έργου εργάστηκε κατά την διάρκεια του έτους στην περιοχή, όμως το καλοκαίρι έμεινε άστεγος, όπως και πολλοί άλλοι, και αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πόλη.
Στην ειδικότητα θα μπορούσε να είναι εκπαιδευτικός, φοιτητής, ιατρός, μηχανικός, καλλιτέχνης, Ό,τι και να είναι, προσέφερε, μοιράστηκε, εργάστηκε, πλήρωσε την στέγη του ακριβά, έζησε στην πόλη, μέχρι που ήρθε το καλοκαίρι και μαζί η ώρα να παραχωρήσει τη καθημερινότητα, την ζωή του στους παραθεριστές.
Μυρσίνη Λουκοπούλου
Υ.Γ. Κυριακή ώρα 14:00
Ο δήμος Αγίου Νικολάου δεν επιτρέπει να στηθεί εκ νέου για μερικές ώρες το έργο, στον χώρο όπου στήθηκε το βράδυ του Σαββάτου, παρά το γεγονός της έγκαιρης κατάθεσης του αιτήματος από την εικαστικό.
