Mε ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Ευρωβουλευτής του ΠA.ΣO.K Σταύρος Aρναουτάκης έθεσε το ζήτημα της αναγνώρισης του κρητικού ελαιολάδου ως Προϊόντος Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.). Όπως συγκεκριμένα τόνισε, το ελαιόλαδο της Κρήτης αποτελεί ένα προϊόν το οποίο εξάγεται στις διεθνείς αγορές, χωρίς, όμως, να έχει ακόμη προστατευτεί ως ονομασία προέλευσης. Αποτέλεσμα αυτής της καθυστέρησης στην αναγνώρισή του είναι να υφίσταται ζημιογόνες επιπτώσεις από την παράτυπη χρήση του από διάφορες επιχειρήσεις, ελληνικές και ξένες, αλλά και να υπονομεύεται με νοθείες και εξαγωγές ξένων υποβαθμισμένων ελαιόλαδων.
Δε παρέλειψε, μάλιστα, να ενημερώσει την Επιτροπή για τις μακροχρόνιες προσπάθειες που έχουν ξεκινήσει ώστε να αναγνωριστεί το κρητικό ελαιόλαδο ως Π.Ο.Π. με την ονομασία «Ελαιόλαδο Κρήτης». Επεσήμανε, όμως, ότι ο σχετικός φάκελος προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδας έχει συνταχθεί και ανασυνταχθεί 4 φορές τα τελευταία 5 χρόνια ενώ το αίτημα καθιέρωσης του ελαιόλαδου ως Π.Ο.Π. δεν προωθείται με την επίκληση τεχνοκρατικού τύπου θεμάτων. Mε απάντησή της, η αρμόδια Επίτροπος Γεωργίας κ. Fischer Boel υπογραμμίζει ότι στο ελαιόλαδο που παράγεται στην Κρήτη έχουν απονεμηθεί οκτώ προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης («Αποκόρωνας Χανίων Κρήτης», «Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης», «Κολυμβάρι Χανίων Κρήτης», «Χανιά Κρήτης», «Πεζά Ηρακλείου Κρήτης», «Σητεία Λασιθίου Κρήτης», «Βιάννος Ηρακλείου Κρήτης» και «Βόρειος Μυλοπόταμος Ρεθύμνης Κρήτης»). Επιπλέον, η αίτηση καταχώρισης του προϊόντος «Ελαιόλαδο Σέλινο Κρήτης», ως προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, εξετάζεται από την Επιτροπή.
Έως και σήμερα, τονίζει η Επίτροπος, καμία αίτηση για το προϊόν «Ελαιόλαδο Κρήτης» δεν έχει υποβληθεί στην Επιτροπή, όπως υπαγορεύει ο κανονισμός για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων. Δηλώνει δε, ότι οι αιτήσεις αυτές εξετάζονται από τις εθνικές αρχές και υποβάλλονται σε εθνική διαδικασία ενστάσεων πριν υποβληθούν στην Επιτροπή. Η Επιτροπή δεν παρεμβαίνει κατά την εθνική διαδικασία, ούτε κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης για τυχόν ενστάσεις. Εφόσον η αίτηση υποβληθεί στην Επιτροπή, ξεκινάει διαδικασία προκαταρκτικής εξέτασης για να εξασφαλιστεί ότι η αίτηση είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του κανονισμού. Ο κανονισμός, επισημαίνει η κ. Boel, προβλέπει συγκεκριμένα δύο διαφορετικούς τύπους γεωγραφικής περιγραφής, την προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη και την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης.
Η Επίτροπος δεν παραλείπει, επίσης, να τονίσει ότι για να προστατευθεί ένα προϊόν με ονομασία προέλευσης «πρέπει να εμφανίζει έναν ουσιώδη ή αποκλειστικό δεσμό με τη γεωγραφική περιοχή. Η φήμη μιας ονομασίας προϊόντος δεν επαρκεί για να αιτιολογήσει την προστασία της ως ονομασίας προέλευσης αλλά είναι δυνατή η προστασία της ως γεωγραφικής ένδειξης».
Έως και σήμερα, τονίζει η Επίτροπος, καμία αίτηση για το προϊόν «Ελαιόλαδο Κρήτης» δεν έχει υποβληθεί στην Επιτροπή, όπως υπαγορεύει ο κανονισμός για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων. Δηλώνει δε, ότι οι αιτήσεις αυτές εξετάζονται από τις εθνικές αρχές και υποβάλλονται σε εθνική διαδικασία ενστάσεων πριν υποβληθούν στην Επιτροπή. Η Επιτροπή δεν παρεμβαίνει κατά την εθνική διαδικασία, ούτε κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης για τυχόν ενστάσεις. Εφόσον η αίτηση υποβληθεί στην Επιτροπή, ξεκινάει διαδικασία προκαταρκτικής εξέτασης για να εξασφαλιστεί ότι η αίτηση είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του κανονισμού. Ο κανονισμός, επισημαίνει η κ. Boel, προβλέπει συγκεκριμένα δύο διαφορετικούς τύπους γεωγραφικής περιγραφής, την προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη και την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης.
Η Επίτροπος δεν παραλείπει, επίσης, να τονίσει ότι για να προστατευθεί ένα προϊόν με ονομασία προέλευσης «πρέπει να εμφανίζει έναν ουσιώδη ή αποκλειστικό δεσμό με τη γεωγραφική περιοχή. Η φήμη μιας ονομασίας προϊόντος δεν επαρκεί για να αιτιολογήσει την προστασία της ως ονομασίας προέλευσης αλλά είναι δυνατή η προστασία της ως γεωγραφικής ένδειξης».
Mε αφορμή την απάντηση της Επιτροπής, ο Σταύρος Aρναουτάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Τα Π.Ο.Π. μικρών περιοχών του νησιού αδυνατούν να προβληθούν και να τροφοδοτήσουν με ποσότητες μεγάλες διεθνείς αλυσίδες, περιορίζοντας σήμερα τη δυνατότητα διάθεσης του προϊόντος. Χρειάζεται μεγάλη κινητοποίηση και συνεργασία όλων των φορέων για να μπορέσουμε να υπερβούμε όλες τις τεχνοκρατικές δυσκολίες και τα κωλύματα και να δώσουμε «αναγνωρισμένο» όνομα και ταυτότητα σε ένα από τα πιο πολύτιμα προϊόντα του τόπου μας. Όχι μόνο γιατί το απαιτούν οι αγορές αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος να προστατέψουμε το κρητικό ελαιόλαδο από τον αθέμιτο ανταγωνισμό».
