Αντώνης Ανηψητάκης Tριπλή ήταν η αφορμή για τη σύνδεση Πολιτικής και Ναρκωτικών. Μια πρόσφατη έρευνα που έδειχνε την ανησυχητική διάδοση των ναρκωτικών στους μαθητές, το τελευταίο ψήφισμα του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λασιθίου, που, μ’ αφορμή δημοσιεύματα για ενδεχόμενες περικοπές κονδυλίων, ζητούσε να δοθούν περισσότερα χρήματα στην Περιφέρεια και οι δημόσιοι προβληματισμοί του Γενικού Γραμματέα Συγχρηματοδοτούμενων έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ Θανάση Κουλουμπή για ένα νέο κεντρικό οδικό άξονα Κρήτης.
 
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ναρκωτικών ουσιών που ισχυρίζομαι ότι είναι κοινά με εκείνες τις πρακτικές που ονομάζω πολιτικά ναρκωτικά;
  • Μας βοηθάνε να ξεφύγουμε προσωρινά απ’ την πραγματική ζωή, την οποία δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, πόσο μάλλον να χαρούμε.
  • Η πραγματικότητα επανρχεται δριμύτερη μετά τη δράση τους και οι χρήστες αναζητούν συχνότερες και μεγαλύτερες δόσεις.
  • Η απεξάρτηση είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, που έχει ως βασική προϋπόθεση την απόφαση των χρηστών να απεξαρτηθούν.

Απ’ τα διάφορα πολιτικά ναρκωτικά, όπως οι λίστες ασύνδετων αιτημάτων που ονομάζονται πρόγραμμα, όπως το κυνήγι της απορροφητικότητας, καλλιστεία απορροφητικότητας τα είχε κάποτε αποκαλέσει ο Γ. Παπατσάκωνας, όπως οι ανεκδιήγητες τοπικιστικές διεκδικήσεις, που έχουν μόνο χαμένους, όπς η δογματική εμμονή στις ιδιωτικοποιήσεις, που θα λειτουργήσουν τάχα ως αυτόματοι πολιτικοί σωτήρες, θα αναφερθώ σ’ ένα, το πιο διαδεδομένο:

Να ζητάμε συνεχώς περισσότερα χρήματα χωρίς ποτέ να κρίνουμε σοβαρά πως αξιοποιήσαμε αυτά που πήραμε. Τι τόπο πιάσανε άραγε τα κοινοτικά προγράμματα που απ’ το 1986 ήρθαν στην Κρήτη; Κι αν δεν αξιοποιήθηκαν όπως έπρεπε, τι έφταιξε;

Γιατί τέτοιο χάλι στο δίκτυο μεταφορών, γιατί αυτή η ενεργειακή τρύπα, γιατί τέτοια διαχείριση στα απορρίμματα, στο νερό, στο τοπίο, στα μνημεία μας, γιατί τέτοια φαινόμενα εκβαρβαρισμού στην κοινωνία μας;

Κι αν υπήρχε ζυγαριά να αξιολογεί συγκριτικά την Κρήτη του 1986 με την Κρήτη του 2006 είμαστε βέβαιοι πως τώρα θα ζυγίζαμε περισσότερο; Αν συνυπολογίσουμε τις πυρκαγιές, τα αυθαίρετα, τις χωματερές, τις ποικίλες βλάβες και στρεβλώσεις σε περιβάλλον και κοινωνία είμαστε άραγε σίγουροι πως προοδεύσαμε;

Πότε θα ενσκήψομε επιτέλους σ’ αυτά τα ερωτήματα; Όσο είμαστε εξαρτημένοι στην παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος αποκλείεται να το κάνουμε. Θα καβγαδίζομε για το ποιος φταίει χωρίς να ξέρουμε τι φταίει και θα ομονοούμε μόνο όταν πρόκειται να ζητήσουμε τα περισσότερα, την αυξημένη μας δόση. Η αντιπολίτευση θα ζητάει συνεχώς περισσότερα και η κυβέρνηση θα κάνει ρελάνς με παραμύθια, σαν το τελευταίο:

Ένα κεντρκό οδικό άξονα ευρωπαϊκών προδιαγραφών που θα πηγαίνει ευθεία σε 90 λεπτά, απ’ το Καστέλι ως τη Σητεία, με τούνελ, γέφυρες και μαγνητικό τρένο στη μέση…Κι όταν ξυπνήσουμε θα βλέπουμε ακόμη περισσότερα καντήλια, ανθοδέσμες και εικονοστάσια κατά μήκος του πολύπαθου ΒΟΑΚ. Υπάρχει ελπίδα; Βεβαίως.

Μόλις ολοκληρώθηκε από μια διεπιστημονική ομάδα, μηχανικών, γεωτεχνικών και οικονομολόγων των επιμελητηρίων του νησιού ένα πόρισμα για το τι έγιναν τα διάφορα πακέτα της τελευταίας 20ετίας.

Την εργασία την προκάλεσε η Περιφέρεια και μπράβο της. Αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για μια σοβαρή πολιτική συζήτηση, πέρα από χρίσματα και χρήστες. Η προεκλογική περίοδος προσφέρεται, ώστε από τούτο το πόρισμα να γίνει το πρώτο βήμα απεξάρτησης απ’ τα πολιτικά ναρκωτικά.

Το θέλουμε;

Αντώνης Ανηψητάκης

Πολιτικός Μηχανικός,

επικεφαλής της Νομαρχιακής Κίνησης «Tο Λασίθι στην Πλώρη»

Print Friendly, PDF & Email

Από manos