Μπροστά σε ένα συνειδητοποιημένο ακροατήριο, παρουσίασε την Τετάρτη (9/2), στη Δημοτική αίθουσα της οδού Ανδρόγεω, στο Ηράκλειο, επίσημα στο κοινό της πόλης, αλλά και της Κρήτης, ο Μίμης Ανδρουλάκης το νέο το βιβλίο: «Βαμπίρ και Κανίβαλοι – Το ρίσκο μιας νέας σύγκρουσης γενεών».
Το βιβλίο καταπιάνεται με ένα ζήτημα που ο Μίμης Ανδρουλάκης, τονίζει ότι σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, καλύπτεται από πέπλο σιωπής. «Η επιμήκυνση της ζωής μας θα γίνει μια γοητευτική περιπέεια, μόνο αν μας αγαπούν οι νέοι, μόνο εάν έγκαιρα φτάσουμε σε ένα νέο, δίκαιο συμβόλαιο ανάμεσα στις γενιές.» Ο ίδιος τονίζει ότι τον αγχώνει η ιδέα ότι θα έρθει μια μέρα μετά είκοσι, τριάντα χρόνια που τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα μας νιώθουν σαν βαμπίρ.
Τη παρυσίαση συντόνισε η Δημοσιογράφος Νέλλη Κατσαμά, ενώ στο πάνελ βρέθηκαν εκτός από τον συγγραφέα, ο Δήμαρχος Χερσονήσου Σπύρος Δανέλλης και ο δικηγόρος Δημήτρης Ξυριτάκης.
Της παρουσίασης που επιμελήθηκε το βιβλιοπωλείο «Δοκιμάκη», ακολούθησε ευωχία μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Ο Μίμης Ανδρουλάκης γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1951 και μεγάλωσε στον Αγιο Νικόλαο της Κρήτης. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και κηπουρός, η μητέρα του, η κυρά Ειρήνη, μοδίστρα. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Πήρε μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση και διώχθηκε από τη Χούντα. Υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, το Νοέμβριο του 1973. Ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ.Ε. και της ευρύτερης Αριστεράς πάνω από 20 χρόνια, στενός συνεργάτης του Χαρίλαου Φλωράκη, υπεύθυνος από το Πολιτικό Γραφείο, για την ιδεολογία, τον τύπο, τις Εκδόσεις και για την ενότητα της Αριστεράς. Βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ενιαίου ΣΥΝ.
Από το 1990 παίρνει μια σειρά πό πολιτικές πρωτοβουλίες για την υπέρβαση του σχίσματος Πα.Σο.Κ. – Αριστεράς, για ένα νέο αστερισμό των δυνάμεων της κέντρο-αριστεράς και με το βιβλίο του ΜΕΤΑ διατυπώνει το πολιτικό, ιδεολογικό, προγραμματικό και οργανωτικό πλαίσιο για την ριζική ανασύνθεση του χώρου της δημοκρατικής, σοσιαλιστικής και οικολογικής Αριστεράς.
Οι πρωτοβουλίες αυτές οδήγησαν στο «διαζύγιό του» με τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς και έκτοτε μένει πολιτικά ανέντακτος στο χώρο της αριστεράς για τρεις τετραετίες εκτός πολιτικής σκηνής. τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1993 στηρίζει κριτικά το Πα.Σο.Κ., διατηρώντας την πολιτική και πνευματική του αυτονομία, η οποία καταγράφεται και στην κριτική αντίθεση του με βασικές πλευρές και νοοτροπίες της διακυβέρνησής του.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 διακπτει τη διαλεκτική του από “κοντά” και σε “απόσταση”, υποστηρίζει το εγχείρημα του μετασχηματισμού του Πα.Σο.Κ. σε ανοιχτό κόμμα, όπως συμβολικά και ουσιαστικά καταγράφεται στην εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου με 1 εκ. ψήφους. Εκλέγεται Βουλευτής Επικρατείας.
Έχει εργαστεί στην οικονομική ανάλυση – πρόγνωση στον ιδιωτικό τομέα. Έχει εργαστεί επίσης στον τύπο και στο ραδιόφωνο. Είναι δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ. Συγγραφέας λογοτεχνικών και πολιτικό – ιδεολογικών έργων.
