Από τη συνέλευσηΣύντροφοι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;

Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του άρθρου, αλλά προτιμήσαμε να υιοθετήσουμε τη κομματική πρόσκληση.  Όμως μέχρι εκεί;
Κατ’ αρχήν εκ μέρους του κεντρικού Πα.Σο.Κ. η κυρία Γαζή, μίλησε για τη συγκυρία, για να αναφερθεί σε ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα, ο γραμματέας της τοπικής οργάνωσης.
Αμέσως μετά έλαβαν το λόγο οι υποψήφιοι, κατά σειράν, Βάρδας, Βαρνακιώτης και Δατσέρης, αλλά και Ζερβός, Κοκκίνης και άλλοι.

Και κάπου εκεί, άρχισαν τα όργανα:
Συντροφικά μαχαιρώματα……
αμφισβήτηση της γραμμής της Χαριλάου Τρικούπη…..
ναι στο γκάλοπ, όχι στο γκάλοπ θέλουμε δημοψήφισμα….
ο Νίκος Κοκκίης επίσημα δηλώνει μη υποψήφιος….
δεν θέλουμε «φυτευτούς» υποψηφίους, άνωθεν σωτήρες…..
εγγυήσεις…., κλπ. Κλπ.

Επίσης εντύπωση προκάλεσε η εμπάθεια ορισμένων επώνυμων μελών του Πα.Σο.Κ. από όσους συμμετείχαν στη συνέλευση, κατά  προσωπικοτήτων του ΣΥΝ.

Ίσως η μόνη νηφάλια φωνή που ακούστηκε, εκφράζοντας συγχρόνως την αγωνία αλλά και το όραμα του για το τόπο, ανήκε στον Γιάννη Δατσέρη.

Εν κατακλείδι και επειδή άγνωστες εστί οι βουλές του κεντρικού Πα.Σο.Κ., (συνήθως άλλα δείχνει και άλλα μπήχνει), κρατάμε τη κουβέντα ιδρυτικού στεέχους, μέλους του κόμματος από το 1974, η οποία ακούστηκε στο παρασκήνιο της συνέλευσης.

Αν συνεχίσουμε έτσι, δεν πρόκειται να ξαναδούμε δήμο.

Γιώργος Τουτουδάκης.

Print Friendly, PDF & Email

Από manos