Σπουδαίο επαναστατικό σύμβολο για το Επάνω Μεραμπέλλο και την τοπική Εκκλησία χαρακτηρίσθηκε το μνημείο του Αγίου Γεωργίου του Καταματωμένου, στη θέση «Απάνω Γειτονιά» Νεαπόλεως, στην όμορφη εκδήλωση που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου το πρωί της Τετάρτης 24 Μαρτίου στο μνημείο αυτό, παρουσία του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου. Πρόκειται για την πρώτη από τις εορταστικές εκδηλώσεις που φέτος λαμβάνουν χώρα στην μητροπολιτική μας περιφέρεια, επί τη συμπληρώσει 200 χρόνων από την κήρυξη του επαναστατικού αγώνος των Ελλήνων και αποτίουν ελάχιστο φόρο τιμής και αλήστου μνήμης σε όλους όσοι αγωνίσθηκαν, υπερασπίσθηκαν τα ιερά και τα όσια της Πατρίδος μας και θυσιάσθηκαν για την πολυπόθητη ελευθερία.
Το ιστορικό μαρμάρινο μνημείο του Αγίου Γεωργίου του Καταματωμένου στήθηκε το 1972, με πρωτοβουλία του ζεύγους Μανώλη και Μαρίας Πυτικάκη για να θυμίζει στις ερχόμενες γενιές ότι στον τόπο αυτόν υπήρχε στα χρόνια της σκλαβιάς μία εκκλησία, του Αγίου Γεωργίου, όπου λειτουργούσε ένα από τα πιο καλά οργανωμένα Κρυφά Σχολειά. Αυτό το γνώριζαν καλά οι Τούρκοι της περιοχής, οι οποίοι, επωφελούμενοι της ευκαιρίας με την επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770, εισήλθαν στον Ιερό Ναό και κατέσφαξαν τον Ιερέα και όλους τους χριστιανούς που βρίσκονταν εντός του. Και από το αίμα που πλημμύρισε το εσωτερικό του ναού και ξεχύθηκε στο προαύλιο, η Εκκλησία ονομάσθηκε «Άη Γιώργης ο Καταματωμένος».
Ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως πάντων των υπέρ της Πίστεως και της Πατρίδος ηρωικώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων εν τη Παλιγγενεσία του Γένους ημών. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τον βουλευτή Λασιθίου κ. Εμμανουήλ Θραψανιώτη, την Αντιπεριφερειάρχη Οικονομικών κ. Μαρία Χανιωτάκη – Μυλωνάκη, τον Αντιδήμαρχο Νεαπόλεως κ. Κίμωνα Χουρδάκη και τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Νεαπόλεως κ. Ιωάννη Μηναδάκη, τήρηση ενός λεπτού σιγής και η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.
Εν συνεχεία, πραγματοποιήθηκε η τελετή επάρσεως δύο επετειακών σημαιών που, μαζί με την ελληνική, τυπώθηκαν με την μέριμνα της Ιεράς Μητροπόλεως και υψώθηκαν ειδικά για την σημαντική αυτή επέτειο δύο αιώνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.
Η πρώτη σημαία αναπαριστά τον Άγιο Γεώργιο ο οποίος, αντί δόρατος, κρατά τόν Σταυρό του Κυρίου µέ τον οποίο σκοτώνει το θηρίο. Η παράσταση αυτή είναι απόλυτα συνυφασµένη µε τους αγώνες σκλαβωµένων Ελλήνων. Ο Άγιος Γεώργιος ενσαρκώνει τον κάθε γενναίο αγωνιστή που δεν τον σκιάζει ο θάνατος, αλλά αγωνίζεται για τα ιδανικά της φυλής µας, την Πίστη και την Πατρίδα. Ο Τίµιος Σταυρός αποτελεί για τούς χριστιανούς «τό σηµείον τοῦ Υιοῦ τοῦ ἀνθρώπου», το όπλο µε το οποίο κατατροπώνονται οι επιθέσεις του διαβόλου και των εχθρών πού επιβουλεύονται τα ιερά και τα όσια του Γένους. Παράλληλα στη σημαία αναγράφεται η φράση «ΘΕΕ, ΣΩΣΕ ΤHΝ ΚΡHΤHΝ», η οποία ήταν γραµµένη στο λάβαρο πού υψώθηκε στις 25 Μαρτίου του 1821 στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου του «Καταµατωµένου». Την φιλοτέχνηση της σημαίας ανέλαβε ο π. Θεμιστοκλής Ματθαιάκης.
Η δεύτερη σηµαία είναι αντίγραφο της επαναστατικής σηµαίας του οπλαρχηγού Γεωργίου Βασιλείου ή Βασιλογιώργη, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό Γεροντοµουρί (σηµερινός Άγιος Χαράλαµπος) του Οροπεδίου Λασιθίου γύρω στο 1794. Ο υπερήφανος αετός που κρατά στο ράµφος του, το µετάλλιο της τιµής και της νίκης και κάτω από τα πόδια του οι κεραυνοί του Κρητογενούς Δία, που συµβολίζουν τη δύναµη και την ισχυρή θέληση των αγωνιστών. Η σηµαία αυτή βρισκόταν στα χέρια του τρισέγγονου του Βασιλογιώργη Δηµητρίου Φράγκου, ο οποίος την παρέδωσε στο Λαογραφικό Μουσείο του χωρίου Αγίου Γεωργίου Οροπεδίου Λασιθίου, όπου και εκτίθεται έως σήμερα.
Με το πέρας της τελετής ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: «Ξεκινούμε σήμερα τις επετειακές εκδηλώσεις σε έναν από τους πολλούς τόπους θυσίας που βρίσκονται στην πόλη μας. Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στον Άγιο Γεώργιο τον «Καταματωμένο» για να τιμήσουμε τους προγόνους μας και όλους εκείνους οι οποίοι σχεδίασαν, οραματίστηκαν, αλλά και έδωσαν το αίμα τους για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Αλλά δεν βρισκόμαστε εδώ μονάχα για να τους τιμήσουμε. Η πραγματική τιμή εκείνων είναι να ακούσουμε το αίμα το οποίο κοχλάζει όχι μόνο στους τόπους αυτούς, αλλά σε ολόκληρη την πατρίδα μας, απ’ άκρη σ’ άκρη και να καταλάβουμε τις φωνές και το γιατί το έπραξαν εκείνοι. Μας το απαντούν οι ίδιοι· για την Πίστη του Χριστού και για την ελευθερία της Πατρίδος. Αυτή είναι η δική τους μαρτυρία!
Αυτό που θα πρέπει εμείς σήμερα να αφουγκραστούμε είναι αυτή η φωνή του δικού τους αίματος που φανερώνει και μαρτυρεί την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που υπομένει. Και όποιος δεν μπορεί να κατανοήσει αυτή την Ελλάδα, δεν θα γνωρίσει ποτέ πού πατά και πού πορεύεται. Αυτό είναι το χρέος όλων ημών.
Ας μείνουμε λοιπόν πιστοί στο ήθος και τη θυσία τους και με κάθε τρόπο να προσπαθήσουμε να μη χάσουμε ποτέ την ταυτότητά μας, δηλαδή την χριστιανική Πίστη, διότι εκείνη είναι που μας έκανε επί αιώνες σκλαβιάς να μη χάσουμε την ιδιοπροσωπία μας. Γιατί μόνο τότε θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ποιά είναι η Μητέρα Πατρίδα η οποία μας έμαθε να μιλάμε ελληνικά, να προσευχόμαστε ορθόδοξα, να ακούμε τις ιστορίες του Οδυσσέα, να μιμούμαστε τους άθλους του Ηρακλή, να βιώνουμε την Πίστη έτσι όπως διατυπώθηκε μέσα από τις Επτά Οικουμενικές Συνόδους, να εμπνεόμαστε από τα μαρτύρια των νεομαρτύρων που βρέθηκαν ανάχωμα στην πολιτική των Οθωμανών και να μεγαλώνουμε μέσα από αυτά, δίδοντας και εμείς το δικό μας παράδειγμα και μεταδίδοντας το δικό τους πνεύμα στα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Για να μπορέσουμε όμως να μείνουμε πιστοί στην ταυτότητά μας θα πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε την ιστορία μας· γιατί τόπος και άνθρωπος που δεν γνωρίζει την ιστορία του δεν έχει μέλλον. Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν το επετειακό έτος του 2021 για να μάθουμε πραγματικά μέσα από το πνεύμα των ηρώων προγόνων μας τι σημαίνει ελευθερία, τι σημαίνει φιλοτιμία, τι σημαίνει δημοκρατία και πατριωτισμός γιατί δυστυχώς σήμερα εκφράζονται και μεταφράζονται κατά το δοκούν. Εύχομαι σε όλους το παράδειγμα αυτών που τιμούμε να γίνει σημαία που θα κυματίζει ελεύθερα και θα προγραμματίζει το μέλλον της Πατρίδος μας. Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!» Στο παρακάτω απόσπασμα από το έργο του Μανώλη Πιτυκάκη «Χρονογραφήματα και ευθυμογραφήματα» μπορείτε να πληροφορηθείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία για τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου του «Καταματωμένου».
