Για δεύτερη χρονιά στον Άγιο Νικόλαο, για 10η χρονιά στη χώρα, στη λίμνη του Αγίου Νικολάου, έγινε ο Πανελλαδικός Ταυτόχρονος Δημόσιος Θηλασμός, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού. Μητέρες από την περιοχή, συναντήθηκαν στη λίμνη, αντάλλαξαν πληροφορίες, τα παιδιά έπαιξαν, υπήρχε και κουκλοθέατρο …..
Για το Λασίθι την διοργάνωση είχε αναλάβει και φέτος η ομάδα “ΛΑΣΙΘΙ: Ομάδα Εθελοντών Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας”.
Δέκα χρόνια κοινής πορείας απλών, καθημερινών μητέρων
Δέκα χρόνια κοινής πορείας συμπληρώνονται φέτος για το Πανελλήνιο Δίκτυο Εθελοντικών Ομάδων Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας.
Δέκα χρόνια κοινής πορείας απλών, καθημερινών μητέρων, οι οποίες ενώθηκαν απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ ολόκληρη την Ελλάδα κατά χιλιάδες και μοιράστηκαν φόβους, ανησυχίες, αγωνίες, ανασφάλειες, απόγνωση, απελπισία, ελπίδα, πίστη, αγάπη, αφοσίωση, ειλικρίνεια, αναγνώριση, επιτυχίες.
Δημιούργησαν μια διαδικτυακή κοινότητα, δημιούργησαν μια ευρεία οικογένεια όπου η καθεμία έδωσε κομμάτι της ψυχής της και με υπομονή και επιμονή, έβαλε το λιθαράκι της για την αλλαγή που θα χαίρονται αύριο τα παιδιά μας.
Μέσα στα δέκα χρόνια, η αγάπη μας και η πίστη μας στην αξία του θηλασμού, κατόρθωσε ώστε τα απαξιωτικά και περιπαικτικά σχόλια των πρώτων χρόνων, να μετατραπούν σε σχόλια απορίας “Γιατί κάποιος να συνεχίζει να πραγματοποιεί εκδηλώσεις για κάτι που θεωρείται πλέον δεδομένο και αυτονόητο;”
Για την δικιά μας γενιά και τις προηγούμενες, ο θηλασμός δεν ήταν δεδομένος, δεν ήταν αυτονόητος και οι στατιστικές το αποδεικνύουν περίτρανα. Δίνουμε έναν αγώνα ψυχής και βγαίνουμε νικήτριες. Στα δέκα χρόνια, έχουμε καταφέρει αυτό που στα μάτια μας το πρώτο διάστημα φάνταζε αδύνατον.
Έχουμε αλλάξει την εγκατεστημένη νοοτροπία δεκαετιών. Δεν είναι ένας εύκολος αγώνας. Στη διάρκεια των ετών κουραστήκαμε, γονατίσαμε, κλονιστήκαμε, κλάψαμε, απογοητευτήκαμε. Άλλωστε εμείς δεν είμαστε εκπαιδευμένοι μαχητές. Όπλο μας είναι μονάχα η αγάπη μας και η πίστη μας για το φυσικό.
Ο Μπρεχτ γράφει: «Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε. Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση. Οι κουρασμένοι χάνουν τη μάχη». Στις δύσκολες καμπές του αγώνα μας, στην λιγοψυχία μας, βάζουμε πλάτη, πεισμώνουμε, σφίγγουμε τα δόντια και συνεχίζουμε…
Τα έχουμε καταφέρει.
Ο θηλασμός είναι πλέον μέρος της ζωής μας. Πολλοί εχθροί έγιναν φίλοι και συνοδοιπόροι. Υπάρχει πλέον μια μεγάλη αλυσίδα βοήθειας και ενημέρωσης. Ο θηλασμός έχει πάρει ξανά την θέση που του αξίζει.
Συνεχίζουμε την εκδήλωση – γιορτή του Πανελλαδικού Ταυτόχρονου Δημόσιου Θηλασμού, με μοναδικό σκοπό την απενοχοποίηση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ θηλασμού και την εξοικείωση, εκ νέου, της κοινωνίας μας με την εικόνα της θηλάζουσας μητέρας.
Η επιθυμία των μητέρων για επιστροφή στο θηλασμό, παράλληλα με το πλήθος των δυσκολιών από εξωγενείς συνήθως παράγοντες που καλούνται να αντιμετωπίσουν, γέννησε την ανάγκη δημιουργίας τοπικών εθελοντικών υποστηρικτικών ομάδων θηλασμού. Στις ομάδες μας, μητέρες από όλη την Ελλάδα (και το εξωτερικό) βοηθούν άλλες μητέρες να μάθουν την μητρική τέχνη του θηλασμού, ενημερώνονται, έρχονται σε επαφή, μοιράζονται τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες τους, αλληλοϋποστηρίζονται, παίρνουν δύναμη και κουράγιο.
Η Φωτεινή Μελετάκη μίλησε στη Μαρία Κασωτάκη για την εκδήλωση:
