Προς Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες και το ευσεβές πλήρωμα της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου
Αδελφοί μου,
Ανέτειλε για μία ακόμη φορά μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο και χρόνο η μεγάλη Θεομητορική Εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου. «Χαράς ευαγγέλια» μηνύονται σε ολόκληρη την οικουμένη, διότι «ο Άναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται». Η προαιώνιος βουλή του Θεού, η σάρκωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος σήμερα αποκαλύπτεται στην Παρθένο Μαρία από τον Αρχιστράτηγο Γαβριήλ, ο οποίος της απευθύνει «ρήματα υπέρ άνθρωπον», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η υμνολογία της Εορτής.
Ο Θεός σκηνώνει στην μήτρα της Υπεραμώμου. Το Πανάχραντο Σώμα της γίνεται «χωρίον ευρύχωρον και τόπος αγιάσματος, του τοις Χερουβείμ επιβαίνοντος». Ο Άσαρκος, δανείζεται σάρκα από την Μητέρα Του, για να επα-ναφέρει τον άνθρωπο στο πρωτόκτιστο κάλλος.
Η απόλυτη υπακοή της ταπεινής κόρης του Ιωακείμ και της Άννης στον Θεό, το «γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου», αποτελεί την απαρχή της ελευθερίας, της σωτηρίας και της λυτρώσεως του ανθρώπου και ολόκληρης της φύσε-ως.
Αυτή η ημέρα για την πολύπαθη Ρωμιοσύνη έχει διττή σημασία και βαρύτητα. Εορτάζει συγχρόνως την Εθνική της Παλιγγενεσία, την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού, ο οποίος επί τέσσερεις και πλέον αιώνες κατέτρωγε τα σωθικά του υπόδουλου Γένους των Ελλήνων, χωρίς όμως να καταφέρει ποτέ να ρημάξει ή να αφανίσει την εθνική του συνείδηση.
Δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό που μέσα σε αυτή την μακροχρόνια δοκιμασία της δουλείας δεν μας εγκατέλειψε. «Εξαπέστειλε προφήτας και εποίησε δυνάμεις διά των Αγίων Του», για να κρατηθεί μέσα στην ματωμένη καρδιά των προγόνων μας άσβεστη η φλόγα της ελευθερίας και της εις Χριστόν Πιστεως. Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ της ψυχής και του σώματος σε όλους τους Νεομάρτυρες και Ομολογητές της Ορθοδόξου Πίστεως, στους Πατριάρχες, Αρχιερείς, Ιερείς, Μοναχούς, Καπεταναίους, Οπλαρχηγούς και Αγωνιστές Έλληνες και Φιλλέληνες, επωνύμους και ανωνύμους, που πότισαν εκουσίως το δένδρο της ελευθερίας με το αίμα των θυσιών τους, για να μπορούμε εμείς σήμερα να αναπνέουμε τον αέρα της ελευθερίας και της προόδου.
Αδελφοί μου,
Η εφετινή εθνική επέτειος δεν ομοιάζει με αυτές των προηγουμένων ετών. Γκρίζα σύννεφα σκεπάζουν την Οικουμένη και την Πατρίδα μας. Δεν μας έφτανε η δοκιμασία της οικονομικής κρίσεως και της πολιορκίας των ανατολικών συνόρων του κράτους μας, επεδήμησε τώρα και η πανδημία του κορωνοϊού, η οποία μας κατέστησε δεσμώτες και φυλακισμένους μέσα στο παραλήρημα της τεχνολογικής προόδου.
Μέσα σ’ αυτό το αδιέξοδο του πρόσκαιρου εγκλεισμού που μας επεβλήθη για το καλό μας, δεν μας απομένει παρά μόνο η ελευθερία του πνεύματος, που μας δίνει το δικαίωμα να αυτοχαρακτηριστούμε ως «ελεύθεροι πολιορκημένοι»! Και είμαστε ελεύθεροι, γιατί έχουμε όλη τη δύναμη και τα εχέγγυα που μπορούν να μας καταστήσουν ελεύθερους. Τούτες τις δύσκολες ώρες της δοκιμασίας μας ας συνταυτίσουμε τον αγώνα μας εναντίον του ύπουλου και αόρατου εχθρού που μας ταλαιπωρεί, με τους αγώνες και τα μαρτύρια που υπέστησαν οι πρόγονοί μας. Να λάβουμε θάρρος και δύναμη από τις δικές τους κακουχίες, τις οποίες υπέμειναν καρτερικά. Εκείνοι πάλεψαν με έναν ορατό εχθρό, εμείς σήμερα αντιστεκόμαστε σε έναν αόρατο, που καθίσταται επίσης επικίνδυνος και θανατηφόρος.
«Στώμεν καλώς αδελφοί μου, στώμεν μετά φόβου, Πρόσχωμεν!»
Ας κάνουμε αυτές τις ώρες την ηρωική Έξοδο που όλοι οφείλουμε στον εαυτό μας. Όπως οι Μεσολογγίτες με την Έξοδό τους έμειναν στην Ιστορία αθάνατοι, έτσι και εμείς, όλοι ανεξαιρέτως, με τη δυναμική της υπομονής, την αποδοχή της ευθύνης, της ψυχραιμίας, της αισιοδοξίας και της υπακοής μας στις εντολές των υπευθύνων φορέων Υγείας και της Πολιτείας, αλλά πρωτίστως με τη δυναμική της μετάνοιας που γεννά την ελπίδα και την προσκόλλησή μας στον ιατρό των ψυχών και των σωμάτων Ιησού Χριστό, θα καταφέρουμε να εξέλθουμε νικητές μέσα από την φρικτή δοκιμασία της ασθένειας που ενέσκηψε. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να επανευαγγελίσουμε την ψυχή μας, για να μπορέσει να ξαναβρεί το φως της ζωής στον χώρο της αιώνιας άνοιξης της Βασιλείας του Θεού.
Επιπλέον, την πρόσφατη απαγόρευση τελέσεως όλων των Ιεροπραξιών στους Ιερούς Ναούς, με παρουσία πιστών, όχι ότι δεν μας θλίβει, αλλά καλούμαστε να την αξιοποιήσουμε, γιατί μας ανοίγει μια σωστική διέξοδο προς σωτηρίαν. Γιατί είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε τα βασικά πραγματα, τα περιφρονημένα και τα ξεχασμένα, αυτά που θεωρούσαμε πάντα δεδομένα. Να βρούμε τον βηματισμό μας ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Είναι καιρός να μετατρέψουμε τα σπίτια μας σε Εκκλησία. Η οικογένεια ως «κατ’ οίκον Εκκλησία» λειτουργεί ως τόπος και χώρος πνευματικής θεραπείας, παλαίστρα, γυμναστήριο και στάδιο ασκήσεως και προσευχής. Η προσευχή είναι δύναμη. Ο δρόμος της ζωής είναι τραχύς και δύσκολος. Τα εμπόδια, οι πειρασμοί και οι θλίψεις δυσβάστακτες. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να στηρίζεται ο άνθρωπος με πίστη επί την ασάλευτον πέτρα του Χριστού και της Εκκλησίας Του, ώστε να μην τον καταποντίσουν τα κύματα των δεινών αρρωστημάτων και θλίψεων.
Σήμερα, όλα τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε ολόκληρο τον κόσμο, συγκλίνουν στο ότι πρέπει εμείς ως Ορθόδοξοι να επανέλθουμε στην πρωταρχική ζωή της «κατ’ οίκον εκκλησίας», που είναι η βάση και το στήριγμα της καθόλου Εκκλησίας, με προϋπόθεση τη δύναμη της νυχθημέρου προσευχής.
Η σημερινή Εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη συνείδηση του Ορθοδόξου λαού έχει το νόημα της χαράς που έφερε στο ανθρώπινο γένος η διπλή ελευθερία∙ από τη σκλαβιά των εχθρών του Έθνους και της Πατρίδος και από τη δουλεία των παθών, που σκλαβώνουν και ευτελίζουν τον άνθρωπο. Ο ελεύθερος άνθρωπος ξεπερνάει όλες τις αντίξοες καταστάσεις που του δημιουργούν οι θλιβερές περιπέτειες του κοινωνικού άγχους και οι επώδυνες αρρώστιες, που είναι αναπόφευκτες στον παρόντα βίο με την πίστη του στον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό και τη Μητέρα Του και Μητέρα όλων μας Υπεραγία Θεοτόκο.
Μ’ αυτήν την Πίστη, την προσευχή και την πραγματική μετάνοια θα περάσει και τούτη η τρομερή επώδυνη πανδημία που μας βρήκε. Έχουμε ακλόνητη την εμπιστοσύνη μας στο έλεος και στην ευσπλαχνία του Θεού, ότι τα δυσάρεστα θα παρέλθουν. Σύντομα θα ξαναβρούμε τον ρυθμό και την ομορφιά της ζωής.
Ας κρατηθούμε ως Έλληνες τούτες τις ώρες του παραπικρασμού ενωμένοι και αλληλέγγυοι εν ονόματι Ιησού Χριστού και κάτω από την γαλανόλευκη σημαία μας, το Σύμβολο του πατριωτισμού, της ελευθερίας και της ενότητος. Μην αφήσουμε καμία δυσκολία να μας καταβάλει. Ας φανούμε γενναίοι στο φρόνημα, ήρωες στην ψυχή. Ας παρακαλέσουμε, γονυκλινώς, την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας να μας λυτρώσει από τα δεινά, να μας ελευθερώσει εκ παντοίων κινδύνων, για να μπορούμε «εν ενί στόματι και μια καρδία» να την υμνολογούμε ως Μητέρα του Θεού και Κοσμοσώτηρα Κόρη, εις αιώνας αιώνων. Αμήν!
Μετά πατρικών ευχών
Ο Μητροπολίτης
†Ο Πέτρας και Χερρονήσου Γεράσιμος
