Με πολλές προσδοκίες πήγαν όσοι ήθελαν να παρακολουσήσουν τη συνεδρίαση του τοπικού συμβουλίου Κριτσάς, που είχε προκαλέσει ο πρόεδρος του, Μανόλης Πάγκαλος, αλλά φευ, εδώ βασιλεύει η ατολμία και η αναβλητικότητα. Η παρουσία του Δημάρχου Αγίου Νικολάου, έδωσε απλά μια διαφορετική βαρύτητα, η διευθύντρια πολεοδομίας Λασιθίου Σόνια Αλέξη προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και εκ μέρους της εφορίας Βυζαντινών και μεταβυζαντινών αρχαιοτήτων η Γωγώ Μοσχόβη, όταν έφτανε ο κόμπος στο χτένι, απλά σιωπούσε. Όσο για τις αποφάσεις, αφήστε τες για το μέλλον.
Αν εξαιρέσει κανείς 5 με 6 άτομα που πραγματικά προσήλθαν με την ελπίδα να ληφθεί κάποια απόφαση που θα βελτιώσει τα πράγματα, όλοι οι υπόλοιποι, παρέστησαν με την προσμονή ή το φόβο, μη τυχόν κερδίσουν τίποτα, ή χάσουν τα όποια κεκτημένα.
Κανείς δεν θέλησε να πάρει μια ουσιαστική απόφαση, απλά η συζήτηση αναλώθηκε σε προβλήματα του τύπου, «αν κάνω κάποιες αλλαγές θα επιδοτηθώ», «ποια χρώματα επιτρέπονται;», «γιατί να μην χρησιμοποιήσω αλουμίνιο στο χρώμα του ξύλου;» και λίγο πιο κει, κανείς δεν βλέπει ότι η Κριτσά χάνεται, αλλά μόνο η τσέπη ενδιαφέρει.
Δεν μας εξέπληξε το απολέσμα. Ούτε στην αντίστοιχη συνάντηση για τα προβλήματα του Καθαρού, βγήκε κάτι. Η ατολμία της Δημοτικής Αρχής, είναι πλέον εμφανής σε πολλά επίπεδα. Άλλωστε, ουδείς απάντησε επί της ουσίας σε ότι είπε ο Γιώργος Αφορδακός, για όλους και για όλα. Παρά την αλήθεια των λεγομένων του, η αντίδραση, τόσο από τη Δημοτική Αρχή, όσο και από την Πολεοδομία και την εφορία Βυζαντινών αρχαιοτήτων, ήταν σιωπή…..
Τελικά, σε κάποια στιγμή ένας φίλος Κριτσώτης, με πήρε απ’ το χέρι και μου ‘δειξε μια σειρά, παλιά, παμπάλαια κτίρια και σοκάκια της Κριτσάς. Αυτό που είδα, δεν έχει καμμιά σχέση με ότι νομίζουν οι «ειδικοί».
