Την πρόθεση του να διεκδικήσει εκ νέου την Δημαρχία Ιεράπετρας, εξέφρασε με ανοικτή επιστολή, ο τέως Δήμαρχος και Ευρωβουλευτής Μανόλης Μαστοράκης. Στην πολυσέλιδη αυτή κατάθεση ψυής, όπως είπε και στις δηλώσεις του στον 104.4, εκφράζει τους προβληματισμούς, αλλά και την αγωνία του για την εξέλιξη του Δήμου, μέσα από τα έργα και την πολιτεία αυτής της Δημοτικής Αρχής.
Όπως μας είπε, αυτή η απόφαση αποτελεί απόρροια πιέσεων Γεραπετριτών, οι οποίοι τυ ζητούν, επίμονα, να κατέβει ξανά υποψήφιος Δήμαρχος. Ο ίδιος θεωρεί εαυτόν ωριμότερο από κάθε πλευρά, μετά την επιστροφή του από τις Βρυξέλλες.
Ακολυθεί, πλήρης η ανοικτή επιστολή:
Αγαπητοί Συνδημότες
Εδώ και αρκετόν καιρό, από τη λήξη της Ευρωκοινοβουλευτικής μου θητείας, πολλοί Συντοπίτες, που κάθε μέρα γίνονται περισσότεροι, μου ζητούν να εκδηλώσω το ενδιαφέρον μου για
το αξίωμα του Δημάρχου, εν όψει των Δημοτικών εκλογών του 2006.
Αρκετοί απ’αυτούς, μάλιστα, είναι Γεραπετρίτες που είχαν ταχθεί εναντίον μας στις εκλογές του ’98, ή/και στις εκλογές του 2002, και, ομολογώ, δεν τους περίμενα τόσο θερμούς. Είναι φανερό πως, η κατάσταση στο Δήμο μας δεν ικανοποιεί τους πολλούς, που ψάχνουν τρόπο να ξαναβρεί το βηματισμό του, ιδίως τώρα, που το μέγεθός του απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη κινητικότητα και αποτελεσματικότητα.
Μετά την πρώτη «περίοδο χάριτος» που δικαιούται κάθε νέα Αρχή από πλευράς παραγωγής έργου, η τωρινή Δημοτική Αρχή όχι μόνο δεν καταφέρνει να συνεχίσει τη δική μας πορεία, αλλά, πασχίζοντας να κρύψει την ανεπάρκειά της και την ασυνέπιά της, καταφεύγει σε σπασμωδικές κινήσεις, αντιμετωπίζοντας απαράδεκτα, όποιον τολμήσει να την κρίνει αρνητικά, όποιον θεωρεί αντίπαλό της. Τον τόνο σ’αυτήν την ανερμάτιστη πορεία, δίνει ο επικεφαλής, με τον οποίο δεν έχουμε καμιά προσωπική διαφορά. Δυστυχώς όμως, δεν σέβεται το αξίωμά του, αδικώντας ακόμα και την φιλότιμη προσπάθεια κάποιων συνεργατών του και των Υπηρεσιών του Δήμου.
Κρίνοντας, λοιπόν, την πολιτεία του ως Δημάρχου και μόνο αυτή, διαπιστώνουμε πως δεν μπορεί να οδηγήσει μπροστά τον Τόπο μας και, αδυνατώντας να κάνει τις ατάλληλες κινήσεις όταν πρέπει, αρκείται στη διαχείριση σχεδόν άκοπων – σίγουρων πόρων κυρίως σε συνεχιζόμενα έργα, στην κατασκευή πεζοδρομίων που πληρώνουν οι ιδιοκτήτες και σε κάποιες εύκολες αλλά όχι τις καλύτερες «λύσεις», που αρκετοί Δημ. Σύμβουλοι δέχονται αναγκαστικά θεωρώντας τις …εξάντληση των δυνατοτήτων του. Ακόμα, χωρίς αναστολές, υποκαθιστά το απαιτούμενο ΣΟΒΑΡΟ ΕΡΓΟ – υποκαθιστά, δεν συμπληρώνει — με τα πολλά λόγια ή την αποφυγή του διαλόγου, με τις προσωπικές επιθέσεις ή τις κολακείες και τις ψηφοθηρικές προσωπικές εξυπηρετήσεις κατά περίπτωση, με την ασύστολη δυσφημιστική προπαγάνδα και την «εκδικητική» αντιμετώπιση δικών μας έργων, με τη διαρκή και ανεξαρτήτως ώρας παρουσία σε κάθε είδους εκδηλώσεις –ιδίως όταν προβλέπεται προσέλευση, με την «κατ’επάγγελμα» διαχυτικότητα και το «φιλικό» χτύπημα στην πάτη.
Αυτά τα παραπάνω «προσόντα», σίγουρα «έκαναν δουλειά» τον πρώτο καιρό. Τώρα πια όμως δεν φθάνουν. Δεν είναι αποτελεσματικά. Τα θετικά είναι λίγα, τα αρνητικά πάρα πολλά. Ο κόσμος «μπούχτισε» από λόγια και θέλει Δημοτική Αρχή με λόγο, με όραμα, με σχέδιο, με αποφασιστικότητα, με αποτελεσματικότητα, μια αξιόπιστη Δημοτική Αρχή που να θέτει στόχους υψηλούς, να αγωνίζεται και να τους πετυχαίνει, μια Δημοτική Αρχή που δεν θα προκαλεί αλλά και δεν θα φοβάται τις απαραίτητες ρήξεις, που θα σέβεται τους θεσμούς αλλά και θα εμπνέει σεβασμό στο θεσμό της Ατοδιοίκησης, ένα Δήμαρχο που θα βλέπει τους Δημότες ως Πολίτες και όχι ως ψηφοφόρους.
Ευτυχώς, είναι κοινή και αισιόδοξη η διαπίστωση πως οι πολλοί, και ιδιαίτερα οι ΝΕΟΙ μας, δεν αντέχουν πια, τη σημερινή λαϊκίστικη αναχρονιστική Δημαρχική πρακτική, που σκοπεύει ΜΟΝΟ στην απσπαση ψήφων, και αισθάνονται πως δεν τους ταιριάζει τέτοια εκπροσώπηση. Πρέπει, άρα, να τους δοθεί αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση, αξιόπιστη και ως προς τη δυνατότητα νικηφόρας προεκλογικής και εκλογικής αντιπαράθεσης αλλά και ως προς την ικανότητα διοίκησης του Δήμου μας.
Οι συντοπίτες μας, που μου ζητούν να πάρω μέρος στις επόμενες Δημοτικές εκλογές, προφανώς αναγνωρίζουν, είτε από παλιά είτε τώρα, εκ των υστέρων, βλέποντας σήμερα τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας, αλλά και συγκρίνοντας τις δύο Δημοτικές Αρχές, ότι στη δική μας θητεία ο ημοτικός ρυθμός ήταν πολύ διαφορετικός. Πολλοί είναι οι Γεραπετρίτες, που ζουν μακριά, και που δεν σταματούν να λένε πως, ΤΟΤΕ, κάθε φορά που έφθαναν στη γενέτειρα, κάτι καινούργιο έβλεπαν, κάποια σοβαρή βελτίωση της Γεράπετρος διαπίστωναν… Τότε, που, είτε με Κυβέρνηση Ν.Δ., είτε με Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, βρίσκαμε τρόπους να έχουμε αποτέλεσμα, επιδιώκοντας και πετυχαίνοντας πάντα διαπαραταξιακή συναίνεση και, σχεδόν πάντα, ομοφωνία για όλα τα σοβαρά θέματα και αποφάσεις, στο τότε τρι-παραταξιακό Δημοτικό μας Συμβούλιο.
Στις συνεχείς, λοιπόν, προτροπές των Συνδημοτών, πάγια απάντησή μου ήταν ότι, η μέχρι τώρα πορεία μου δεν μου επιτρέπει να γίνω πάλι ΜΕΡΟΣ του ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ, δήλωνα όμως, συγχρόνως, ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ και πρόσθετα πως, δεν θα μπορούσα να αρνηθώ να βοηθήσω στη ΛΥΣΗ του προβλήματος, αναφερόμενος, φυσικά, στην κατάστση της Δημοτικής μας Παράταξης, που μας οδήγησε σε δύο ήττες.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ΝΕΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ:
Ο σημερινός Δήμαρχος έσπευσε, δύο ολόκληρα χρόνια πριν τις εκλογές, να ανακοινώσει πως θα είναι ξανά υποψήφιος τον Οκτώβρη του 2006. Είναι φανερός ο λόγος της σουδής του. Είναι επίσης φανερό πως, δεν θα ήταν καθόλου έξυπνο να αφήσουμε τον κόσμο μας, τον κόσμο που στενοχωριέται με τα σημερινά Δημοτικά μας πράγματα, στην αβεβαιότητα ως προς τη δική μας στάση, αβεβαιότητα που θα δημιουργούσε απαισιοδοξία, με δεδομένη τη λειτουργία της Δημοικής μας Παράταξης στις προηγούμενες δύο εκλογές.
Βεβαιότητα από τη μια πλευρά — αβεβαιότητα από την άλλη, τη δική μας, και ομφαλοσκόπηση.
Μακρά προεκλογική προετοιμασία από τη μια — μοιρολατρική αναμονή από την άλλη.
Πρώιμη οργάνωση για το 2006 από τη μια – σύγχυση, συζητήσεις επί συζητήσεων και εσωτερικές τριβές από την άλλη.
Σκέφτηκα πάρα πολύ αυτές τις μέρες και κατέληξα πως έχουμε υποχρέωση να μην αφήσουμε πάλι τον κόσμο μας έρμαιο των φημών και των διασπαστικών διαβολών και εμβολισμών της απέναντι πλευράς. Να μη διευκολύνουμε, με την παθητική στάση μας, τον προσεταιρισμό συνδημοτών που επιχειρεί η άλλη πλευρά, στους οποίους αν δώσουμε ΕΓΚΑΙΡΑ τη δυνατότητα να προσβλέπουν σε μια ορατή αισιόδοξη λύση, έχουν τη διάθεση και τη δύναμη να μας βοηθήσουν και να μη μετακινηθούν, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν, ότν, παρά τον αγώνα μας, δεν προλάβαμε κάποιους απογοητευμένους φίλους, που θεώρησαν ότι έτσι έπρεπε να κάνουν για το καλό του Τόπου μας. Να δώσουμε κίνητρο σε κάποιους «εγκλωβισμένους» να έλθουν ξανά μαζί μας.
Ως προς εμένα τώρα:
Μετά από οκτώ χρόνια Δημαρχικής θητείας και πέντε Ευρωβουλευτικής, δεν μπορεί να αποτελεί, βέβαια, μεγάλο μου προσωπικό όνειρο, το να ξαναγίνω Δήμαρχος. Δεν έχω ανάγκη τα αξιώματα, ούτε θέλω να πάρω καμιά «ρεβάνς», θεωρώντας ότι στην πολιτική, εκδικητικότητα σημαίνει βλακεία. Εξ άλλου, έχω αρκετά πράγματα για ν’ ασχοληθώ δημιουργικά, στον πολιτικό, κοινωνικό και επαγγελματικό χώρο. Δεν θάθελα, όμως, να χρεωθώ κι εγώ την αδράνεια, δεν θα’θελα να ακούσω πάλι κάποια μέρα πως, εξ αιτίας της καθυστερημένης αντίδρασής μας, ο Δήμος μας καταδικάστηκε σε τέσσερα ακόμα χρόνια μιζέριας και είναι φανερό πως ο κόσμος μας δεν αντέχει την ανοησία της αναμονής του «από μηχανής Θεού».
Γενικά, δεν το κρύβω πως, η κατάσταση περί τα Δημοτικά μας «με πληγώνει», που λέει κι ο Ποιητής, κι αυτό το ’δειξα και στις προηγούμενες Δημοτικές εκλογές, όταν, στην ειλικρινή μου προσπάθεια για αύξησ των πιθανοτήτων νίκης μας, στενοχώρησα, άθελά μου, κάποιους αγαπημένους φίλους και συνεργάτες…
Με αυτές τις σκέψεις, με δεδομένη τη σημερινή πραγματικότητα, τις προτροπές των φίλων, τις προβλέψεις, τις προσδοκίες μας, και, βέβαια, την — αποδεδειγμένη, νομίζω, στην πράξη – αγπη μου για την ιδιαίτερη Πατρίδα μας και την Αυτοδιοίκηση, συναισθανόμενος πλήρως την ευθύνη που αναλαμβάνω, δηλώνω την πρόθεσή μου να είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Ιεράπετρας στις επόμενες εκλογές.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεργαστώ ειλικρινά με τον κάθε φίλο και συνεργάη, παλιότερο ή νεότερο, έστω κι αν έτυχε να με πικράνει ή να τον πικράνω, στη βάση της κοινής θέλησης να αλλάξουμε την κακή πορεία που έχουν πάρει τα τοπικά πράγματα. Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε, έχοντας πάθει αλλά και μάθει από τα λάθη μας, κοιτάζοντας μόνο μπροστά.
Θλω να πιστεύω πως γύρισα από τις Βρυξέλλες ωριμότερος από κάθε πλευρά, αφού θήτευσα δίπλα σε προσωπικότητες της Ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, των οποίων η νοοτροπία και η πρακτική μ’ έκαναν να βλέπω πολλά πράγματα με «άλλο μάτι».
Η γνώση των τοπικών υποθέσεων και της Αυτοδιοίκησης, η καινούργια πολύ χρήσιμη Ευρωπαϊκή εμπειρία που αποτελούν σημαντικό και αξιοποιήσιμο κεφάλαιο, καθώς και η πρόθεση οργάνωσης της νέας πορείας με έντονο το χρώμα της ανανέωσης στο ψηφοδέλτιο, ώστε να συνδυάσουμε τη γνώση και την πείρα των μεγαλύτερων με τις γνώσις και τη δύναμη των νεότερων, των πολλά υποσχόμενων νέων που υπάρχουν και προσφέρονται να συστρατευτούν, όλα αυτά, και βέβαια, το ΕΡΓΟ μας στο Δήμο, συνιστούν αδιαμφισβήτητη εγγύηση. Φυσικά, σ’ αυτήν τη νέα τετραετία, θα έχουν όλες τις προϋποθέσεις να αναδεικνύονται μέσα σο Δημοτικό Συμβούλιο και να προετοιμάζονται τα αυτοδιοικητικά στελέχη μας, που θα αναλάβουν μετά το τιμόνι, με σιγουριά, συνιστώντας αξιόπιστη συνέχεια.
Πάγια άποψή μας είναι πως, αποτελεί βιοτική ανάγκη για τον Τόπο μας η βιώσιμη ισόρροπη ανάπτυξη της πόλης και των χωριών μας. Στην οκταετία μας, έτσι φερθήκαμε στους λίγους, τότε, οικισμούς του Δήμου, ανάλογη αντιμετώπιση χρειάζονται και τα νέα Δημοτικά Διαμερίσματά μας. Ο χειρισμός των δημοτικών υποθέσεων πρέπει να γίνει με αποκεντρωτικό πνεύμα, με σεβασμό της θέλησης του κάθε χωριού που εκφράζεται με την πλειοψηφία των εκπροσώπων του, πάντα κοντά στο Λαό, με αληθινό σεβασμό στον Πολίτη και τη νοημοσύνη του, με απώθηση αδυναμιών και ανάδειξη προτερημάτων, με εξοβελισμό του τόσο βλαπτικού λαϊκισμού.
Είναι βέβαιο πως, οι της άλλης πλευράς, αυτοί που επιδιώκουν τίτλους χωρίς να παράγουν σοβαρό έργο, θα στενοχωρηθούν από την απόφασή μας αυτή και θα εκδηλωθούν με κάθε είδους επιθέσεις, ενώ, βέβαια, αν τους «εξυπηρετούσε» η υποψηφιότητά μου, θα την αντιμετώπιζαν αλλιώς… Ζητούμε από τον κόσμο να είναι «υποψιασμένος» απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις…
Τελειώνοντας, θέλω να σας ευχαριστήσω, Συντοπίτες μου, για την αγάπη και την εκτίμηση που μου έχετε δείξει και μου δείχνετε κάθε μέρα, και να ζητήσω συγγνώμη από τους πολλούς φίλους και συνεργάτες για τη χωρίς προσυνεννόηση κίνησή μου αυτή. Πείστηκα, όμως, από τις παροτρύνσεις τους πως πρέπει ΑΜΕΣΑ να αντιδράσουμε και είμαι βέβαιος πως με καταλαβαίνουν.
Αυτονόητο για μένα είναι ότι, αν υπάρξουν από την ευρύτερη Δημοτική μας Παράταξη και άλλες ανάλογες εκδηλώσεις ενδιαφέροντος, τη λύση, που θα στηρίξουμε όλοι, θα δώσει η προκριματική διαδικσία η οποία θα καθορισθεί στο προσεχές Συνέδριο του κόμματός μου και δρομολογείται ανοικτή, όχι στενά κομματική, απευθυνόμενη στην Τοπική Κοινωνία. Ιδιαίτερα τώρα, που η επίκληση της ανάγκης μιας αντικυβερνητικής συσπείρωσης εναντίον μας δεν έχει πια ούτε τυπική βάση, μπορούμε να ξαναβρούμε το κοινό αυτοδιοικητικό βήμα μας με άλλες τοπικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και μη οργανωμένους Πολίτες, όπως κάναμε παλιά, όπως γίνεται σ’όλη την Ευρώπη…
Να μην κλωτσήσουμε, λοιπόν, άλλες ευκαιρίες, να μη χάσουμε άλλο χρόνο, να μη βαυκαλιστούμε άλλο με κούφια λόγια, να μην ξαναπέσουμε θύματα παραπλάνησης, να μην προσφέρουμε πάλι στην άλλη πλευρά, ως σανίδα σωτηρίας, τη δική μας διάσπαση.
Έξι χρόνια τώρα, που θα γίνουν οκτώ μέχρι τις επόμενες Δημοτικές εκλογές, οκτώ τέτοια χρόνια, είναι πολύ μεγάλο διάλειμμα, για ένα Δήμο σαν της Γεράπετρος και θα χρειάζεται τώρα περισσότερη δουλειά από μια δυνατή Δημοτική Αρχή.
Αυτήν τη Δημοτική Αρχή μπορούμε να συγκροτήσουμε. Κι αν, συν Θεώ και συν Λαώ, όλα πάνε καλά, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε δημοκρατικά και αποτελεσματικά, με το ρυθμό που εμείς ξέρουμε, για να δώσουμε στην Ιεράπετρά μας αυτό που της αξίζει.
Ιεράπετρα, Δεκέμβρης 2004 Μανώλης Ι. Μαστοράκης
