Ο Πέτρας και Χερρονήσου, ΝεκτάριοςΑγαπητοί μου,

Μόλις πρό ολίγων ωρών, εισήλθαμε στο νέο έτος 2005, το οποίο καθαγιάσαμε με τη Θεία αυτή Λειτουργία.
Ευλογητός ο Θεός, «ο των αιώνων ποιητής και Δεσπότης» ο οποίος ευλογεί την είσοδόν μας στον χρόνο αυτό «της επαγγελίας» (Πράξ. 7,17), και μας καλεί να περιπατήσουμε «εν καινότητι ζωής» (Ρωμ. 6,4).
Ο χρόνος δεν είναι λεπτομέρεια της ζωής μας. Μας συνοδεύει από την αρχή της γννήσεώς μας, μέχρι την ώρα του θανάτου μας. Είναι αχώριστος σύντροφος μας και χρωματίζει αποφασιστικά την πορεία μας στον κόσμο αυτό. Τις περισσότερες φορές, όλοι μας, λησμονούμε τη σπουδαιότητα του χρόνου, περιφρονούμε την αξία του, ως δωρεά της αγάπης του Θεού σε μας.

Ο χρόνο, αγαπητοί μου, δεν είναι χρήμα, όπως λέγεται συνήθως, αλλά κάτι πιο σπουδαίο. Είναι ο τόπος της συναντήσεως και της συνεργασίας μας με το Θεό. Είναι το στάδιο μέσα στο οποίο καλούμαστε να εργασθούμε για να καταξιωθούμε ως πρόσωπα και να φθάσουμε στον τελικό σκοπό της δημιουργίας μας, δηλαδή στην κατά χάρη θέωση.

Να γιατί ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει να προσέχουμε να μη περιπατούμε «ως άσοφοι αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν» (Εφεσ. 5,16).

Είναι ακόμη πλάνη και απάτη του διαβόλου να παραθεωρούμε την σπουδαιότητα του παρόντος και να στρεφόμαστε συνεχώς προς το προσδοκώμενο μέλλον. Ούτε το παρελθόν, ούτε και το μέλλον βρίσκονται στη διάθεσή μας. Μόνο το παρόν μας ανήκει και σ’ αυτό καλούμαστε να αποφασίσουμε, για να ετοιμάσουμε τους εαυτούς μας στην κατάκτηση της αιωνιότητος, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Θεού.

Αγαπητοί μου,

«Τα πάντα ρεί και ουδέν μένει», έλεγε ο Ηράκλειτος. Ένας μόνο μένει αναλλοίωτος, ο Χριστός. «Αυτοί απολούνται, σύ δε, (Χριστέ), διαμένεις εις τον αιώνα και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται … σύ δε ο αυτός εί και τα έτη σου ουκ εκλείψουσιν» (Εβρ. 1,11).

Ελάτε λοιπόν, ως ορθόδοξοι χριστιανοί με πίστη στον «άναρχον και ατελεύτητον και επέκεινα παντός χρόνου υπερούσιον και αιώνιον Θεόν», ως «πάροικοι και παρεπίδημοι» (Α΄ Πέτρ. 2,11) σ’ αυτό τον κόσμο, να προϋπαντήσουμε, με χρηστές ελπίδες, το νέο σωτήριο έτος 2005. Έχουμε το αναφαίρετο προνόμιο της ελευθέρας αποφάσεως, να το καταστήσουμε «καιρόν ευπρόσδεκτον και ημέραν σωτηρίας» (Β΄ Κορινθ. 6,2 ), χαριτόβρυτο χρόνο.

Αγαπητοί μου,

Την νέα αυτή αυγή πού πρόφανε σήμερα η φιλανθρωπία και η μακροθυμία του Θεύ ας την αγιάσουμε με αιώνιες ευχές. Ο Μέγας Βασίλειος ας τις διαπορθμεύσει στο Θρόνο του Θεού.

Ας γίνει το έτος αυτό, έτος εν Χριστώ και σύν Χριστώ, για να είναι έτος ειρήνης δικαιοσύνης και αληθινής χαράς. Ας γίνει έτος μετάνοιας, επιστροφής στο Θεό, εκκλησιάσεως της ωής μας. Ας είναι έτος παρατάσεως του θείου ελέους και της μακροθυμίας του Θεού.

Σας ευχαριστούμε όλους για την αγάπη Σας, για την πιστότητά Σας στην Εκκλησία μας. Σας ευχαριστούμε για τη συμπαράστασή σας στα «καλά και ωφέλιμα» (Τίτ. 3,8) έργα πού επιτελούν οι Ενορίες μα, τα Μοναστήρια μας, η Μητρόπολή μας. Ευλογούμε τα σπίτια σας, τα παιδιά σας, τις εργασίες σας, τα χωριά και τις πόλεις μας. Σας ασπαζόμαστε και σας χαιρετίζουμε με πατρική αγάπη.

Ο Μητροπολίτης,

Ο Πέτρας και Χερρονήσου, Νεκτάριος.

Print Friendly, PDF & Email

Από manos