Ο Ιεραπύτνης και Σητείας ΕυγένιοςΜε την ανατολή του νέου έτους 2005 μ.Χ. επιθυμώ να απευθύνω μερικές βασικές αλήθειες της πίστεώς μας και να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά και την ικανοποίηση για την είσοδο στην νέα χρονιά.
Πράγματι για εμάς τούς Χριστιανούς είναι ευλογία και ευκαιρία για νέους αγώνες πνευματικής τελειώσεως. Γι’ αυτό στη γλώσσα της Εκκλησίας έχουμε την «επί τω αυτώ» σύναξη όλων των πιστών. Έτσι δηλώνομε το χώρο και το χρόνο και εννοούμε συγχρόνως, όχι μόνο τον χωροθετημένο χρόνο, αλλά και την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, που η σύναξη των πιστών επιτελεί με τον Αρχιερέα η τον Ιερέα την ιεροτελεστία, δηλαδή τη λατρεία του Θεού. Ο χώρος και ο χρόνος ενοποιούνται, εναρμονίζονται, αγιάζονται και αξιοποιούνται.

Γι’ αυτό μιλάμε για την ιερότητα του χώρου, για ιερό ή βέβηλο χώρο, ανάλογα με τη στάση του ανθρώπου απέναντι στον Θεό. Αυτό το παράδειγμα είναι αρκετό να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη απέναντι στον Θεό και στους ανθρώπους.

Γιατί έχουμε ευθύνη για το χώρο που ζούμε, για τα έργα και τα λόγια μας, που συνολικά μαρτυρούν την αποτίμηση της ζωής κάθε ανθρώπου. Η αποσπασματική και διασπαστική βίωση του χωροχρόνου δηλώνουν και την εσωτερική διάσπαση του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος αλλού εργάζεται, αλλού διασκεδάζει, αλλού διανυκτερεύι και αλλού κατοικεί.

Ο Ι. Χριστός ήλθε για να ενώσει και τις πιο αντιφατικές καταστάσεις, να βοηθήσει τον άνθρωπο να αγιάσει και να αξιοποιήσει και τον χώρο και τον χρόνο. Η Εκκλησία του Χριστού με τη διαχρονική και υπέρλογη λατρεία μεταμορφώνει τον οποιοδήποτε χώρο ή χρόνο σε επιφάνεια ή Θεοφάνεια. Η δε Θεία Λειτουργία είναι η πιο τρανή απόδειξη της βιωματικής ζωντανής πίστεως στον Θεό και στη λατρεία Του για μια αίσθηση της υπέρχρονης χωροχρονικής παρουσίας του Ατελεύτητου και Αιωνίου Τριαδικού Θεού. Αυτή τη χωροχρονική ερμηνεία και διάσταση απδεικνύουν ο λειτουργικός χρόνος και ο λειτουργημένος χώρος, που είναι ο Ιερός Ναός και τα τελούμενα σ αυτόν. Αυτή την αίσθηση της αιωνιότητας και της διαχρονικότητας με τον αγιασμό και την ευλογία του Θεού, μαρτυρούν και κηρύττουν έμπρακτα οι πιστοί χριστιανοί επιδιώκοντας, παρ τις στερήσεις και τις δυσκολίες, να χτίσουν στα κτήματά τους για κληρονομιά στα παιδιά τους ένα Χριστιανικό Ναό.

Έτσι διαχρονικά ο Ναός θα ομιλεί για τούς κτήτορες, τα ονόματά τους θα μνημονεύονται σε κάθε Θεία Λειτουργία, θα τούς θυμάται ο Θεός και τα παιδιά τους. Γιατί στην Εκκλησία του Χριστού ζούμε το παρόν των παρελθόντων, το παρόν όλων των παρόντων και το παρόν όλων των μελλόντων. Αυτό σημαίνει ο λόγος του Απ. Παύλου «τα πάντα και εν πάσι Χριστός».

Εύχομαι μ’ αυτή την σωστή πίστη και γνώση να εκτιμήσουμε για άλλη μια φορά και κατά τη νέα χρονι 2005 μ. Χ. το παρελθόν, να κοστολογίσουμε το παρόν, να προγραμματίσουμε και να προβληματισθούμε για το μέλλον. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα έχομε την κατά Χριστόν και δια Χριστόν ενηλικίωση στο μέτρον ηλικίας του πληρώματος που είναι ο Χριστός.

Καλή χρονιά, υγιεινή, δημιουργική και αιασμένη παρά Κυρίου.

Ιεράπετρα, 1 Ιανουαρίου 2005

Διάπυρος προς Θεόν Ευχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο Ιεραπύτνης και Σητείας Ευγένιος

Print Friendly, PDF & Email

Από manos