“Η συνεχιζόμενη απεργία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας αποκόβει τις νησιωτικές περιοχές από την υπόλοιπη Ελλάδα και προκαλεί ανυπολόγιστες ζημιές στους τοπικούς παραγωγούς. Πρόκειται, πλέον, για κατάχρηση του απεργιακού δικαιώματος, που διαστρέφει και τις εύλογες διεκδικήσεις του έλληνα ναυτεργάτη.
Το κράτος οφείλει να σκύψει στα προβλήματα του Ναυτικού Επαγγέλματος, αναβαθμίζοντας την Ναυτική Εκπαίδευση, διασφαλίζοντας την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και αναζητώντας λύσεις στο πρόβλημα της ανεργίας στον κλάδο.
Ωστόσο, η άρνηση δρομολόγησης πλοίων για την κάλυψη εκτάκτων και ζωτικών αναγκών στο πλαίσιο διεκδίκησης αυξήσεων, αποτελεί ένα προκλητικό είδος στρουθοκαμηλισμού, που πλήττει όλη την Ελλάδα και στο οποίο πρέπει να μπει ένα οριστικό τέλος.
Αποτελεί χαρακτηριστικό της νεοελληνικής μας παθογένειας κάθε κρίκος της οικονομικής και κοινωνικής αλυσίδας, άτομο, γενιά και επαγγελματική ομάδα να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν ανεξάρτητη μονάδα. Μονάδα που νομιμοποιείται να διεκδικεί οφέλη χωρίς συνυπολογισμό των συνεπειών που επιφέρουν σε άλλες ομάδες ή στο σύνολο. Στις σημερινές όμως συνθήκες αυτό συνιστά εθνική αυτοχειρία.” {jcomments on}