Παρουσία των ανθρώπων που φιλοξενούνται στη «Μονάδα Φροντίδος Ηλικιωμένων Ενορίας Αγίας Τριάδος, Αγίου Νικολάου», με τη συνοδεία εορταστικών ύμνων & τραγουδιών -που αν μη τι άλλο οδηγούν τις σκέψεις και τις καρδιές μας στο κλίμα των ημερών- πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη Κυριακάτικη εσπερίδα, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Μονάδας, η οποία λειτουργεί από τον περασμένο Απρίλιο.
Η Μονάδα Φροντίδος Ηλικιωμένων Ενορίας Αγίας Τριάδος, έκανε γνωστό, δύναται να φιλοξενήσει και να διακονήσει μέχρι 25 ανθρώπους, μοναχικά άτομα, ανεξάρτητα αν αυτά έχουν οικογένεια ή όχι και ανεξάρτητα από ηλικία, με ορισμένες μόνον προϋποθέσεις. Σήμερα – υπογράμμισε- καταθέτοντας τον προβληματισμό του, φιλοξενούμε μόνο 8 ανθρώπους.
Κριτήριό μας, σε αυτό το χώρο -πρόσθεσε- είναι η θεραπεία της μοναξιάς των ανθρώπων. Αν δεν έχεις οικογένεια, διευκρίνισε, αν δεν απόχτησες παιδιά, η μοναξιά υποφέρεται. Αν όμως αγάπησες, σημείωσε, ονειρεύτηκες, έκαμες παιδιά κι εγγόνια κι ύστερα «πετάχτηκες σε μια γωνία σαν ένα άχρηστο πράγμα», αυτή η μοναξιά είναι αβάσταχτη…
Αυτό ήταν και είναι το όνειρό μας σ’ αυτήν εδώ τη Μονάδα, δήλωσε: «να λειτουργήσει ως κοινόβιο. Να μοιραζόμαστε, εξήγησε, ως πρόσωπα, ως εκκλησία, την χαρά και τον πόνο μας, τα λιγοστά χρήματα και υποστατικά μας, με τους ανθρώπους εκείνους, που έχουν ανάγκη συντροφικότητας».
Λίγο μετά το πέρας της εκδήλωσης, ζητήσαμε από τον πατέρα Ευάγγελο, να μας μιλήσει για τη λειτουργία της Μονάδας, με αφορμή την τελευταία του αναφορά. Ο ίδιος μας είπε : « Όταν λέω ότι θέλω να λειτουργήσει η Μονάδα ως “κοινόβιο”, εννοώ ότι οι άνθρωποι που θα φιλοξενούνται δεν πρέπει να έχουν ξοφλήσει… Πρέπει να είναι ζωντανοί. Να τους δοθεί η ευκαιρία αξιοποιήσεως των κάθε λογής αποθεμάτων τους με ανεπτυσσόμενες τις διαπροσωπικές σχέσεις και τη συντροφικότατα μέσα σε αυτήν. Η Μονάδα είναι εργαστήρι ζωής! Γι’ αυτό και θεωρούμε ως τελευταία ελπίδα σε μοναχικούς ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας μια ακτίνα χαράς και καιρόν μετανοίας για το στερνό άλμα από την παρούσα ζωή στην αιωνιότητα…”
