«75 Χρόνια από το θάνατο του Ελευθέριου ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ»
«Στο Ακρωτήρι καθ’ αργά ανάβει μια λαμπάδα για τον Εθνάρχη που ‘κανε μεγάλη την Ελλάδα».
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1864 στις Μουρνιές Χανίων και πέθανε στο Παρίσι στις 18 Μαρτίου του 1936. Ο Ελληνικός λαός και ιδιαίτερα ο κρητικός λαός θρηνεί σήμερα με αφορμή την συμπλήρωση 75 χρόνων από την απώλεια του «Εθνάρχη Βενιζέλου». Οι μαντινάδες και τα ριζίτικα τραγούδια που είναι αφιερωμένα στον Ελευθέριο Βενιζέλο, αποδεικνύουν περίτρανα την ανάγκη κάθε Κρητικού να υμνήσει το κορυφαίο αυτό τέκνο της λεβεντογέννας Κρήτης. Αισθανόμαστε ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση σήμερα, με την συμπλήρωση 75 χρόνων από τον θάνατό του. Οι κοινωνίες, που στηρίζονται σε ισχυρές βάσεις και ιδιαίτερα της Κρήτης δεν θα πρέπει να ξεχνούν ανθρώπους, που πρόσφεραν στην πατρίδα υψηλές υπηρεσίες, αλλά να αποτελούν παράδειγμα για τις επόμενες γενεές. Αποτελεί δίδαγμα για όλους εμάς σήμερα και η σπουδαιότερη παρακαταθήκη, που μας άφησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, είναι ότι και σήμερα οφείλουμε ως κράτος να αντιμετωπίζουμε με ρεαλισμό την πραγματικότητα, εγχώρια και διεθνή, να ενώνουμε τις δυνάμεις μας και να συντονίζουμε τις προσπάθειές μας σε συλλογικούς στόχους, με σύνεση με τόλμη, με μετριοπάθεια, αλλά και αποφασιστικότητα. Και πάνω απ’ όλα, με εθνική συνεννόηση και οραματισμό.
Νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τον Ελευθέριο Βενιζέλο για τη μεγάλη εθνική του προσφορά.
«15 Χρόνια από το θάνατο του Οδυσσέα ΕΛΥΤΗ»
Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1911 στο Ηράκλειο Κρήτης και πέθανε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 1996. Φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλλη ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τα ποιητικά του έργα Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί κ.α. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν και μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες.
Ο Οδυσσέας ΕΛΥΤΗΣ έφυγε σαν σήμερα. Μέσα από την ποίησή του μας μίλησε για την αξία του Ελληνισμού, του έρωτα, το άφθαρτο γαλάζιο, το χρώμα των λέξεων, το Αιγαιοπελαγίτικο όνειρο και ενώ τώρα εκείνος ταξιδεύει μακριά, όλα αυτά θα μείνουν για πάντα εδώ, δικά μας.
