Τη Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013 εκπρόσωποι της Οικολογικής Κίνησης Μιραμβέλλου παρευρέθηκαν στην συνεδρίαση της δημοτικής κοινότητας Ελούντας με θέμα την αδειοδότηση τουριστικού λιμένα του ξενοδοχείου Blue Palace.
Το παρακάτω κείμενο διαβάστηκε και καταχωρήθηκε στα πρακτικά της συνεδρίασης ως άποψη της Ο.Κ.Μ. για το θέμα, στην οποία συντάσσεται και η Ένωση Πολιτιστικών Συλλόγων Μεραμβέλλου.
Το ξενοδοχείο Blue Palace επανέρχεται μετά από λίγα χρόνια και ξαναζητά άδεια ώστε να οικοδομήσει λιμένα στην περιοχή της Πλάκας, στην περιοχή των κτιριακών του εγκαταστάσεων.
Ως γνωστόν, το ξενοδοχείο βρίσκεται απέναντι από τη Σπιναλόγκα και αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις πέρσι έγινε σημαντική προσπάθεια για ένταξη της Σπιναλόγκα στα παγκόσμια μνημεία της Unesco.
Aπαίτηση από την πλευρά της Unesco ήταν η γύρω περιοχή να συνάδει με το μνημείο.
Συνεπώς, οποιαδήποτε νέα κατασκευή ή προσθήκη στην περιοχή θα πρέπει να πληροί αυστηρούς όρους και αντικειμενικά κριτήρια που σχετίζονται με τη φυσιογνωμία της περιοχής και του μνημείου. Είναι προφανές ότι κατασκευές οι οποίες αλλοιώνουν την παράκτια ζώνη και μάλιστα με τρόπο μη αναστρέψιμο, δεν είναι δυνατό να πληρούν τα παραπάνω κριτήρια.
Επίσης η εξέταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων τέτοιου είδους παρεμβάσεων, δεν μπορεί να γίνεται αποσπασματικά. Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να εξετάζονται οι συνέργειες με άλλες παρόμοιες ή σχετιζόμενες κατασκευές στην περιοχή και να συν-εκτιμώνται οι συνολικές επιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να είναι πολλαπλάσιες από το απλό άθροισμα των συνεπειών των επιμέρους έργων. Η μονομερής εξέταση των περιπτώσεων, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ένταξη τους σ’ ένα ευρύτερο σύστημα, φανερώνει τις τραγικές συνέπειες της απουσίας στρατηγικού σχεδίου για την περιοχή.
Η αλοίωση της παράκτιας ζώνης (προσφιλής τακτική κάποιων ξενοδόχων), είχε στο παρελθόν δημιουργήσει μη αναστρέψιμες βλάβες στο φυσικό περιβάλλον.
Η αξία της ανέγγιχτης φύσης και η προστασία της φυσικής μας κληρονομιάς είναι η υπεραξία του τόπου μας.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε, ότι η παραπάνω επένδυση θα έχει τις παρακάτω βασικές αρνητικές επιπτώσεις στον τομέα του τουρισμού στην περιοχή:
α) Αλλοίωση και στρέβλωση της φυσικής ακτογραμμής, άρα ζημιά στην εικόνα που θα αποκομήσει ο σύγχρονος απαιτητικός αλλά και περιβαλλοντικά ευαίσθητος τουρίστας. Κοινό μυστικό άλλωστε είναι ότι σε αντίστοιχες παρεμβάσεις στην περιοχή μας ,έχουν αναφερθεί τουρίστες με απαξιωτικά λόγια στο internet.
β) Η δήθεν επιδίωξη των ξενοδόχων να προσελκύσουν δήθεν υψηλότερου οικονομικού επιπέδου τουρίστες (με σκάφη), έχει αποδειχτεί πλάνη. Παρατηρώντας αντίστοιχη ξενοδοχειακή μαρίνα στην περιοχή μας, θα διαπιστώσουμε ότι η χρήση της από τέτοιου είδους τουρισμό ήταν μηδαμινή τα λίγα πρόσφατα χρόνια λειτουργίας της. Αντιθέτως αυτό που επιδιώκεται με τέτοιες κατασκευές ,είναι να ορίσει ο κάθε ξενοδόχος την δική του απάνεμη παραλία και να ενισχύσει τα εμπόδια για οποιαδήποτε πρόσβαση σε αυτήν από πολίτη ή τουρίστα που δεν διαμένει στο ξενοδοχείο.
Εξάλλου, η εξυπηρέτηση των επισκεπτών με σκάφη, μπορεί να εξασφαλιστεί με ήπιες παρεμβάσεις, όπως πλωτές προβλήτες και πλωτοί κυματοθραύστες μικρής κλίμακας. Οι παρεμβάσεις αυτές είναι αναστρέψιμες, έχουν πολύ μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον και εξυπηρετούν άριστα το σκοπό που επικαλούνται οι εν λόγω ξενοδόχοι. Τέτοιου είδους εγκαταστάσεις έχουν δημιουργηθεί με επιτυχία και σε άλλα περιβαλλοντικά ευαίσθητα σημεία της χώρας (βλ. Πρέσπες, Λιμάνι Μαρμαρά κλπ).
Είναι σαφές ότι το παραπάνω πνεύμα ανάπτυξης του τουρισμού, προκαλεί ζημιά στα μικρά ξενοδοχεία και καταλύματα, τα οποία έχουν μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα στην κοινωνία και στην τοπική αγορά, αφού φιλοξενούν επισκέπτες, οι οποίοι αφήνουν τα χρήματά τους και εκτός ξενοδοχείων.
Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις παραλίες είναι κάτι που το καταπατά επανειλημμένως ο συγκεκριμένος ξενοδόχος και ότι οφείλει κατά το νόμο να ξεκλειδώσει το λουκέτο της πόρτας η οποία κατασκευάστηκε σύμφωνα με το νόμο για την πρόσβαση του καθενός.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η άδεια για τουριστικό λιμένα , είναι άδεια για την δημιουργία μιας κλειστής και απρόσιτης παραλίας. Θεωρείται αδιανόητο, μετά την κολοσσιαία για τις δυνάμεις του τόπου μας προσπάθεια, προκειμένου να ενταχθεί το μνημείο της Σπιναλόγγας στα παγκόσμια μνημεία της Unesco να επανέρχεται για αδειοδότηση μια τέτοια κατασκευή.
Θεωρούμε το έργο περιβαλλοντικά επιζήμιο , πολιτιστικό ολίσθημα και κατ΄ επέκταση τουριστικά επιζήμιο.
Τα παραπάνω αποτυπώνουν την γνώμη της Οικολογικής Κίνησης Μιραμπέλου, αλλά με την ίδια γνώμη συντάσσεται και το ΔΣ της Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων Μιραμπέλλου και μας εξουσιοδότησε να σας μεταφέρουμε και την δική του αρνητική γνωμοδότηση.
Το Δ.Σ. της Οικολογικής Κίνησης Μιραμβέλλου
