Εκδήλωση τιμής και μνήμης έγινε το Σάββατο (21/8) στη Σίτανο, προς τιμή των ηρώων Σκαλιωτών, που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους, κατά το τέλος του 17ου, ή στις αρχές του 18ου αιώνα.
Στις 7 το βράδυ, εψάλλη η επιμνημόσυνη δέηση και στη συνέχεια έγινε κατάθεση στεφάνων, ενώ αμέσως μετά στο Δημοτικό Σχολείο Σιτάνου, ο φιλόλογος Μανόλης Κουτσαντωνάκης, αναφέρθηκε στους Σκαλιώτες στην εποχή και στη πορεία τους. Η βραδιά έκλεισε μ Κρητικό γλέντι.
Ήταν κοινή διοργάνωση των Δήμων Ιτάνου, Σητείας, Λεύκης και Μακρύ Γιαλού.
Η προφορική παράδοση έχει διατηρήσει ζωντανά στη μνήμη των Στειακών τον ηρωισμό και τη θυσία των Σκαλιωτών.
Τα Σκαλιά παρ’ ότι ήταν ένα μικρό, ορεινό χωριό, έγινε το σύμβολο της αντίστασης εναντίον των Τούρκων κατακτητών. Οι Σκαλιώτες δεν έδωσαν φόρους, δεν προσκύνησαν, δεν υποτάχτηκαν και τελικά το πλήρωσαν με το αίμα τους . Οι Τούρκοι προσπάθησαν αρκετές φορές να καταλάβουν τα Σκαλιά, όχι βέβαια για τα πλούσια εδάφη ή τη στρατηγική του θέση, αλλά γιατί έπρεπε να καμφθεί το φρόνημα των Σκαλιωτών.
Σε μια από τις επιδρομές τους, εκατοντάδες Τούρκοι (κατ’ άλλη εκδοχή Τουρκοαιγύπτιοι) σφαγιάσθηκαν από τα Σκαλιώτικα παλικάρια στη θέση Μαύρος Κάμπος. Η οργή των κατακτητών φούντωσε. Έπρεπε με κάθε τρόπο να τους καταστρέψουν. Ο τρόπος βρέθηκε και ήταν η προδοσία. Μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στη Ζήρο, εγκλωβίζονται τα Σκαλιώτικα παλικάρια από τους Τούρκους που είχαν ειδοποιηθεί και μόνο ένας, ο Σκαλιωτογιάννης, κατόρθωσε να σωθεί. Όλα αυτά έγιναν στο τέλος του 17ου αιώνα, ή το πιθανότερο στα μέσα του 18ου αιώνα.
Σε μια από τις επιδρομές τους, εκατοντάδες Τούρκοι (κατ’ άλλη εκδοχή Τουρκοαιγύπτιοι) σφαγιάσθηκαν από τα Σκαλιώτικα παλικάρια στη θέση Μαύρος Κάμπος. Η οργή των κατακτητών φούντωσε. Έπρεπε με κάθε τρόπο να τους καταστρέψουν. Ο τρόπος βρέθηκε και ήταν η προδοσία. Μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στη Ζήρο, εγκλωβίζονται τα Σκαλιώτικα παλικάρια από τους Τούρκους που είχαν ειδοποιηθεί και μόνο ένας, ο Σκαλιωτογιάννης, κατόρθωσε να σωθεί. Όλα αυτά έγιναν στο τέλος του 17ου αιώνα, ή το πιθανότερο στα μέσα του 18ου αιώνα.
Σήμερα τα Σκαλιά είναι ένας εγκαταλελειμμένος οικισμός όπου υπάρχει η παλαιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου πιθανόν εποχής Ενετοκρατίας. Τα Σκαλιά είχαν 25 οικογένειες στην πρώτη τουρκική απογραφή, αμέσως μετά την κατάληψη της Κρήτης, ενώ στην ενετική απογραφή του 1583 είχαν 162 κατοίκους.
Τα τελευταία χρόνια στην εορτή του Αγίου Γεωργίου με πρωτοβουλία λίγν Στειακών και τη φροντίδα του Γ. Σφενδουράκη, επιτελείται επιμνημόσυνη δέηση και κατατίθενται στεφάνια σε λιτό μνημείο που υπάρχει στο χώρο. Επίσης κάθε χρόνο στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στη Ζήρο γίνονται εκδηλώσεις μνήμης και κατάθεση στεφανιών στο μνημείο που αναγέρθηκε στην κεντρική πλατεία σε ανάμνηση της σφαγής των Σκαλιωτών με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου.
Τα τελευταία χρόνια στην εορτή του Αγίου Γεωργίου με πρωτοβουλία λίγν Στειακών και τη φροντίδα του Γ. Σφενδουράκη, επιτελείται επιμνημόσυνη δέηση και κατατίθενται στεφάνια σε λιτό μνημείο που υπάρχει στο χώρο. Επίσης κάθε χρόνο στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στη Ζήρο γίνονται εκδηλώσεις μνήμης και κατάθεση στεφανιών στο μνημείο που αναγέρθηκε στην κεντρική πλατεία σε ανάμνηση της σφαγής των Σκαλιωτών με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου.
