Αντιδήμαρχος δια της τεθλασμένης
ο Γρηγόρης Πεδιαδίτης

του Γρηγόρη Πεδιαδίτη  

“….Μαζί του αποσύρεται αθόρυβα, μια εποχή πολιτικού αναστήματος, διαφορετική, μια άλλη ηθική που όσοι από μας προλάβαμε και τη ζήσαμε, μας είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη η απουσία της.”

Τα παραπάνω λόγια είναι απόσπασμα από τον αποχαιρετισμό, τρόπον τινά, του Δημάρχου στον αποχωρήσαντα από την ενεργό δράση Νίκο Χαριτάκη. Λόγια τα οποία ασπάζομαι και υπερθεματίζω μια κι έχω ιδία αντίληψη και για τον άνθρωπο και για τον αυτοδιοιηκητικό παράγοντα.

Κι αν λέω παραπάνω, αποχαιρετισμό τρόπον τινά, είναι γιατί πιστεύω ότι του αρμόζει κάτι παραπάνω, όπως μια ειδική συνεδρίαση του Δ.Σ. όπου θα αποδοθούν τα δέοντα, όσο κι αν αυτό δεν είναι στα θέλω του Νίκου, αλλά εκτιμώ ότι είναι στα πρέπει του Δημάρχου.

Κι ενώ βρισκόμαστε σ’ αυτό το κλίμα, της λύπης μας για την απουσία ενός πολιτικού αναστήματος διαφορετικής εποχής, μιας άλλης ηθικής, να σου η επαλήθευση αλλά και το οξύμωρο: Να ευλογούνται, να επιβραβεύονται και να αμείβονται εκ του αντιθέτου πρακτικές, όπως η ανάληψη αντιδημαρχίας από τον Κίμωνα Χουρδάκη με τη μεθόδευση που προηγήθηκε, κι αυτό το τονίζω! Γιατί άραγε;

Άποψη μου είναι πως ο Κίμωνας δεν είδε φως κι ανέβηκε, που έλεγε ο μακαρίτης Βαγγέλης Γιαννόπουλος. Ούτε παραβίασε ανοιχτές θύρες. Κτύπησε πόρτα και κάποιοι του άνοιξαν, αν δεν του ζητήθηκε να τη χτυπήσει…

Έτσι, ασθμαίνων, πριν καν συγκροτηθεί σε σώμα το Δ.Σ., πριν καν προκύψει Πρόεδρος, υποβάλλει δήλωση ανεξαρτητοποίησης από τον συνδυασμό “Νέα Πορεία” με τον οποίο εκλέχτηκε και την συμπαράταξη του στο εξής με την πλειοψηφούσα παράταξη του Α. Ζερβού. (εφημ. Ανατολή)

Κι ήρθε η ώρα της συζήτησης της, πρώτο θέμα, στην πρώτη συνεδρίαση του νέου πια Δημοτικού Συμβουλίου. Παρά του ότι το θέμα αυτό καθαυτό δεν είναι για διακωμώδηση αλλά για σοβαρή συζήτηση και προβληματισμό, διαβάζοντας τα διαμειφθέντα, αυτό που αμέσως ήρθε στο μυαλό μου ήταν η ιστορική ατάκα του Γιάννη Δαλιανίδη δια στόματος Ντίνου Ηλιόπουλου: “Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα”. Και τι δεν ειπώθηκε.

Ματωμένο νυστέρι ο επικεφαλής της “Νέας Πορείας” Γιάννης Ανδριώτης στην υπενθύμιση του: “Βοηθώ τον τόπο μου ίσως να είναι και ανιδιοτελώς”. Το πήγε στα άκρα ο συνοδοιπόρος του στη “Νέα Πορεία” Νίκος Πάγκαλος που του ζήτησε “Να μετανοήσει ως άλλος Ιούδας”. Το τερμάτισε κι ο Νίκος Αφορδακός της παράταξης “αλλάΖουμε τον Δήμο” χαρακτηρίζοντας ως “συναλλαγή και όχι συνεργασία” την κίνηση του Κίμωνα Χουρδάκη, εξακοντίζοντας τα βέλη του κατά της νέας διοίκησης του Δήμου. Διερωτώμαι για την αναγκαιότητα της επαλήθευσης…..

κ. Αντιδήμαρχε,ο μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης είπε: “Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: Τύχη – Φύση – Παρόρμηση – Συνήθεια – Λογική – Πάθος – Πόθος”. Ποιο το αίτιο αλλαγής της δικής σας αυτοδιοικητικής στέγης; Επίσης, πριν τη λήψη της απόφασης σας θα ήθελα να ξέρω αν λάβατε υπόψη σας τα παρακάτω:

Α. Η υστεροφημία της όποιας αναρρίχησης δια της τεθλασμένης έχει πάντα αρνητικό πρόσημο!

Β. Το κατ΄ εμέ ατόπημα σας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στα αυτοδιοικητικά χρονικά της Νεάπολης από συστάσεως Δήμου, ούτε συνάδει με το ύφος και το ήθος του Νεαπολίτη. Έχει πλέον πολλαπλά απαντηθεί ότι το νόμιμο δεν είναι κατ΄ ανάγκη, ηθικό! Δική σας η επιλογή, δικό σας και το τίμημα….

        Γ. Η επιλογή του κάθε προσερχόμενου στην κάλπη έχει να κάνει πρωτίστως με τη “σημαία” δηλ. την πολιτική ακολουθήσει, το πρόγραμμα που θα εφαρμόσει το κόμμα, η παράταξη, ο σύλλογος κ.λ.π. και ακολούθως με το πρόσωπο, κι αυτό μόνο εάν υπάρχει σταυρός προτίμησης. Με την παραδοχή αυτή, εσείς ως κύριος εκφραστής της “Νέας Πορείας” στην εκλογική περιφέρεια της Νεάπολης, όπως προέκυψε από τα τοπικά αποτελέσματα, με ποιο ηθικό δικαίωμα διαχειριστήκατε τις ψήφους της παράταξης σας ως ανταλλάξιμο είδος;

       Δ. Πέρασε από τη σκέψη σας ότι η κίνηση σας αυτή και η ανάληψη αντιδημαρχίας στη συνέχεια, εκλαμβάνεται και ως “καπέλωμα” στο αυτοδιοίκητο και το αδέσμευτο που θέλει να εκφράσει η Αδέσμευτη Κίνηση Δημοτών Νεάπολης; “Καπέλωμα” από Νεαπολίτη μεν, τοιουτοτρόπως αναρριχηθέντα και υπό τας διαταγάς δε….

Πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι νομίζουν ότι μ΄ αυτές τις μεθοδεύσεις και πρακτικές θα ποδηγετήσουν τη Νεάπολη. Αντιθέτως!

Τελικά έχει πολύ δίκιο η μεγάλη και σύγχρονη Αμερικανίδα ηθοποιός Μέριλ Στριπ όταν λέει: “Είμαστε οι επιλογές που κάνουμε”.

        Παρακαλώ η όποια απάντηση ν’ αντέχει σε κριτική.

Γρηγόρης Εμμαν. Πεδιαδίτης

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos