Η είδηση απασχολεί εδώ και κάποιες ώρες όλο τον κόσμο. Μετά από δημοσίευμα της εφημερίδας Granma, μάθαμε ότι ο Lider Maximo, επέλεξε να μην επιστρέψει πλέον στη προεδρία της Κούβας, μετά το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρεί από το καλοκαίρι του 2006. Άλλωστε, εκτός από φωτογραφίες και κάποια video, ο Fidel Castro, έχει πολύ καιρό να εμφανιστεί δημόσια και αυτό δίδει τροφή στους κάθε λογής καλοθελητές ανά τον κόσμο και δη στις Η.Π.Α..
«Προς τους αγαπητούς συμπατριώτες μου, οι οποίοι μου έδωσαν πρόσφατα την ανυπολόγιστη τιμή να με εκλέξουν μέλος του Κοινοβουλίου (…) απευθύνω μήνυμα ότι δεν θα θελήσω ούτε θα αποδεχτώ (…) το αξίωμα του προέδρου και του ανώτατου διοικητή»
«Θα ήταν αντίθετο στη συνείδησή μου να αναλάμβανα ευθύνες που θα απαιτούσαν μετακινήσεις και ολοκληρωτική δέσμευση, κάτι το οποίο δεν είμαι, από βιολογικής πλευράς, σε θέση να προσφέρω. Προτεραιότητά μου ήταν να προετοιμάσω, ψυχολογικά και πολιτικά, τον λαό για την απουσία μου, μετά από τόσα χρόνια αγώνων. Δεν σας αποχαιρετώ. Θέλω απλώς να μάχομαι ως στρατιώτης της ιδεολογίας»
Έτσι κλείνει ένα κεφάλαιο του 20ού αιώνα.
Η ιστορία ενός ηγέτη που δημιούργησε πολλούς πονοκεφάλους σε πολλούς ανά τον κόσμο.
Κατέλαβε την εξουσία το 1959, με τους στρατιώτες της επανάστασης και τον Ernesto Che Quevara, ανατρέποντας τον Batista, για να επιβιώσει σε πείσμα πολλών, από την απόβαση στον κόλπο των Χοίρων, δολοφονικές απόπειρες, και πολλά άλλα που χρησιμοποίησαν εναντίον του οι αντίπαλοι.
Βέβαια ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας έσπρωξε πολλούς Κουβανούς να πέσουν στον ωκεανό για να βρεθούν στις ΗΠΑ., κυρίως στη Florida, απ’ όπου εκπορεύονται πολλά εναντίον του. Σύμφωνα όμως με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, το καθεστώς της Κούβας έχει καταφέρει να διαθέτει έως και στον τελευταίο κάτοικο του τα βασικά προς το ζην.
Από την άλλη, ο μισθός ενός γιατρού 30 € το μήνα, σε μας φαντάζει απίστευτα ευτελής. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα σύστημα υγείας που λειτουργεί, όπως και το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, αλλά κάποια πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Τα παμπάλαια αυτοκίνητα, προκαλούν υπέρμετρη μόλυνση στην Αβάνα και αλλού, τα κτίρια δεν συντηρούνται και ο πληθυσμός γερνάει λόγω της υπογεννητικότητας.
Για όλους εμάς τους απέξω, ο Fidel Castro, αποτελεί σύμβολο, του ηγέτη που όρθωσε το ανάστημα του ενάντια στις ΗΠΑ και κατάφερε να επιβιώσει και να επιβάλλει τη κρατική υπόσταση ενός κράτους, του τελευταίου κράτους του υπαρκτού σοσιαλισμού όπως τον γνωρίσαμε ( η Κίνα πλέον το πάει αλλού), στο μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ, μέσα στη γειτονιά τους, τη Καραϊβική. Και μάλιστα με τους Αμερικανούς μέσα στα πόδια του. Μην ξεχνάμε που βρίσκεται το Γκουαντάναμο.
Η επόμενη μέρα;
Ο αδελφός του Castro, Raul, ουσιαστικά κατέχει την εξουσία από την ημέρα που ο Fidel, μπήκε στο Νοσοκομείο. Όσο και αν προσπαθήσει να κρατήσει τα πράγματα, κάτι θα ξεφύγει. Έξω, αλλά και μέσα καραδοκούν πολλοί. Ελπίζω να μην φτάσουμε να δούμε Κουβανούς να πεθαίνουν απ’ τη πείνα, κάτι που σήμερα φαντάζει απίθανο έως εξωπραγματικό.
Η συνέχεια:
Η κληρονομιά που αφήνει πίσω του, έχει δημιουργήσει μιμητές στη περιοχή, όπως τον Hugo Rafael Chávez Frías, πρόεδρο της Βενεζουέλας, με τον οποίο ο Castro έχει καλές σχέσεις. Άλλωστε η Λατινική Αμερική έχει τη κλίση πλέον προς "διαφορετικά καθεστώτα", λόγω και της λογικής των ΗΠΑ για τη περιοχή.
Αυτή είναι η εν δυνάμει κληρονομιά του Castro, προς τις νεώτερες γενιές ! Και ο εφιάλτης των "ορθόδοξων δυτικών".
