Αγαπητοί Συμπολίτες,
Έχει χυθεί πολύ μελάνι για την υπόθεση του Καθολικού, υπόθεση που ανακινήθηκε λόγω πρόσφατης αίτησης της εταιρίας Τ.Ε.I.Μ. BLUE GR Α.Ε. προς το Υπουργείο Οικονομικών, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Λιμενικό Ταμείο, το Δήμο Αγίου Νικολάου και τέλος, την ΕΤΑΔ Α.Ε. Πραγματικά έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Κάποια εξ αυτών αλήθειες, κάποια εξ αυτών ψέματα και κάποια εξ αυτών, αναφορές χωρίς νόημα. Ας δούμε όμως, ποιες είναι οι αλήθειες και ποια τα ψέματα. Και ας δούμε, επίσης, τι ακριβώς είχαμε ισχυριστεί εμείς.
Εμείς λοιπόν, από την πρώτη στιγμή είχαμε ελέγξει το Κτηματολόγιο και είχαμε αναφέρει στη ραδιοφωνική εκπομπή του 103.3 (ΛΑΤΩ FM), και συγκεκριμένα στο δημοσιογράφο κ. Σγουρό, ότι είχαμε στη διάθεσή μας το απόσπασμα του Κτηματολογίου που εμφάνιζε το ακίνητο με έκταση 54.443,00 μ2 και δεν αποτυπωνόταν πουθενά η χερσαία ζώνη λιμένος, η οποία έπρεπε να είχε έκταση 21.986,17 μ2, έκταση η οποία αποτελεί τμήμα της συνολικής ιδιοκτησίας των 54.443,00 μ2 που δηλώνονται στο Κτηματολόγιο ως Ιδιοκτησία της T.E.I.M. BLUE GR A.E.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, στην αίτηση που είχε καταθέσει η εταιρία αναφέρει ως επιφάνεια ακινήτου την έκταση των 54.443 μ2, όπου μάλιστα επισημαίνουν ότι το αποκλειστικό δικαίωμα κυριότητός τους αποδεικνύεται από τις σχετικές κτηματολογικές εγγραφές, καθώς επίσης και από το γεγονός ότι ουδεμία ένσταση ή οποιαδήποτε άλλη κίνηση αμφισβήτησης της κυριότητας υπήρξε ποτέ στο αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο ή σε οποιαδήποτε άλλη Αρχή.
Εάν οι πληροφορίες μας είναι σωστές, (προκαλώ οποιονδήποτε να τις διαψεύσει) σημαίνει ότι η άποψή μας και η επισήμανσή μας σχετικά με τις κτηματολογικές εγγραφές ήταν απόλυτα σωστές. Όμως, σύμφωνα επίσης με έγκυρες πληροφορίες, το θέμα δεν έγινε γνωστό στον Δήμο την 20.09.2021 ή κατά άλλη άποψη την 02.12.2021, παρά στις 21.10.2020, οπότε και συνάδελφος Τοπογράφος και Πρόεδρος της ΔΑΕΑΝ, καταθέτει αίτηση στον Δήμο – Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αγίου Νικολάου, με θέμα «Αίτηση θεώρησης ορίου χερσαίας ζώνης λιμένα Αγίου Νικολάου». Είναι προφανές ότι όταν κατατίθεται αυτή η αίτηση επειδή δεν υπάρχει Τεχνική Υπηρεσία στο Δημοτικό Λιμενικό ταμείο, η αίτηση απεστάλη στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου από τις οποίες προφανώς ενημερώθηκε ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου. Άρα, το θέμα ξεκινάει τον 10.2020.
Εδώ υπάρχουν δύο θέματα: ότι η υπόθεση έχει ανοιχθεί από τις 21.10.2020 και όχι, όπως ψευδώς αναφέρεται κάπου στο τέλος του 2021 και παράλληλα, το πώς είναι δυνατόν ο Πρόεδρος της ΔΑΕΑΝ (θέσης έμμισθης από το Δήμο Αγίου Νικολάου) να εμφανίζεται ως Τεχνικός Σύμβουλος της Τ.Ε.Ι.Μ. BLUE GR Α.Ε. Θα μας πείτε, «Βλέπετε κάτι παράνομο;». Προφανώς και όχι. Αν μας ρωτήσετε όμως, εάν αυτό συνάδει με τους κανόνες ηθικής, θα αφήσουμε την απάντηση σε εσάς, μιας που η Ηθική είναι ένας όρος που δεν είναι μονοσήμαντα ορισμένος και ορίζει καθείς τα όρια του, όρια τα οποία δεν πρέπει να είναι αποδεκτά κατ’ ανάγκη από κανένα.
Συνδυάζοντας λοιπόν, τις πληροφορίες γύρω από το τι ακριβώς αναφέρεται στην αίτηση της Ξενοδοχειακής Μονάδας, εύκολα συμπεραίνουμε ότι ήταν ψευδείς οι αναφορές του Ανώτατου Άρχοντα του Δήμου μας, όπως αυτές έχουν καταγραφεί στην τοπική εφημερία «Ανατολή», λέγοντας ότι ακόμη και να αφαιρεθεί η χερσαία ζώνη, το ακίνητο της Τ.Ε.Ι.Μ. BLUE GR Α.Ε. δε θα αποκτήσει έκταση άνω των πενήντα (50) στρεμμάτων, αφού είναι ήδη 54.443,00 μ2. Είναι ψευδής η άποψη ότι για τα τμήματα Γης που το Δημόσιο έχει πληρώσει αποζημίωση, το Δημόσιο πληροί κυριότητα ακόμη και μετά από τον περιορισμό της ζώνης λιμένος. Είναι ψευδής η άποψη ότι στις παραλιακές ζώνες, στην εκτός σχεδίου δόμησης, η οικοδομή πρέπει να απέχει πενήντα (50) μέτρα, άρα -έτσι ή αλλιώς- η συγκεκριμένη ζώνη στο Μπουρούνι θα παραμένει αδόμητη αφού η αλήθεια είναι ότι έχοντας ιδιοκτησία 54.443,00 μ2 υπερβαίνουν τα 50 στρέμματα, μπορούν να ενταχθούν στα Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα και να οικοδομήσουν σε απόσταση μικρότερη των 50μ. Επίσης είναι ψευδής η άποψη ότι η δόμηση μπορεί να μεταφερθεί από την άλλη πλευρά αφού η Πολεοδομική νομοθεσία
αφορά την Επικράτεια και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί επιλεκτικά στον Δήμο Αγίου Νικολάου και δη στην περιοχή του Καθολικού και μόνο.
Πάμε όμως, τώρα να δούμε το ιστορικό της απαλλοτρίωσης με τα ιστορικά λάθη από την πλευρά μας για να ξέρουμε πλέον για τι ακριβώς μιλάμε και να δούμε πως μπορούμε και εάν μπορούμε πλέον να αντιμετωπίσουμε το θέμα. Όπως γνωρίζετε η γνώση σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ σημαντική, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε πρόκληση.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
- Το έτος 1960, με την υπ’ αριθμόν 18127/07.06.1960 απόφαση του Νομάρχη Λασιθίου, εγκρίθηκε η χερσαία ζώνη στον Λιμένα Αγίου Νικολάου
- Στη συνέχεια, το έτος 1963, με την υπ’ αριθμόν 38/19.04.1963 απόφασή της, η Λιμενική Επιτροπή Λασιθίου απαλλοτρίωσε τμήμα συνολικού εμβαδού 33.907,50 μ2 από ιδιωτικά κτήματα που βρίσκονταν στο Μπουρούνι του Αγίου Νικολάου, για λόγους δημόσιας ωφέλειας και πιο συγκεκριμένα για την επέκταση της χερσαίας ζώνης του Λιμένος Αγίου Νικολάου. Σημειώνεται ότι η έκταση αυτή έχει αποτυπωθεί σε Τοπογραφικό Διάγραμμα του μηχανικού Α. Σταυροπιεράκου, το οποίο έχει θεωρηθεί στις 19.04.1963 από την αρμόδια Υπηρεσία. Συνεπώς, υπάρχει αναλυτικό υπόβαθρο για την απαλλοτρίωση αυτή.
- Όπως φαίνεται, η πρώτη απαλλοτρίωση έγινε πριν ανεγερθεί η Ξενοδοχειακή Μονάδα, η οποία ανεγέρθη με άδειες που εκδόθηκαν τα έτη 1978, 1995 και 2002. Είναι σημαντικό να ελεγχθεί σε ποιο οικόπεδο εκδόθηκαν οι άδειες αυτές: στο οικόπεδο των περίπου 54 στρεμμάτων ή στο απομειωμένο κατά την χερσαία ζώνη λιμένος; Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον η απάντηση στο ερώτημα αυτό και εάν έχει χρησιμοποιηθεί το οικόπεδο των 54 στρεμμάτων, να δούμε ποιοι ήταν οι εκδότες των αδειών αυτών.
- Η απαλλοτρίωση έγινε σύμφωνα με τις διατάξεις του κωδικοποιημένου ΑΝ 1731/39 όπως επιτρέπεται με τις διατάξεις του άρθρου 18 παρ. 2 του ΑΝ 2344/40 περί Αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν Δ.9174/6415/21.10.1963 κοινή απόφαση των Υπουργείων Οικονομικών και Δημοσίων Έργων, η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Δ΄ 183, με σκοπό η έκταση αυτή να δοθεί στον ΕΟΤ. Βέβαια, η απόφαση αυτή ανακλήθηκε, με
ανάκληση που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 5988/24.05.1973, και πλέον η διοίκηση και διαχείριση ανετέθη στον Άγιο Νικόλαο.
- Να δούμε όμως, μεταξύ άλλων, τι προβλέπει ο Νόμος περί απαλλοτριώσεων του 1939:
«Συντελεσθείσης αναγκαστικής απαλλοτριώσεως υπέρ του Δημοσίου ή άλλου Ν.Π.Δ.Δ. διά της καταβολής της προσωρινώς ή οριστικών καθορισθείσης αποζημιώσεως, το στοιχείον της Δημοσίας ωφελείας εξακολουθεί συντρέχον άνευ οιουδήποτε χρονικού περιορισμού, απαγορευομένης της ανακλήσεως της απαλλοτριώσεως. Εξαιρούνται της απαγορεύσεως ανακλήσεως αι αναγκαστικαί απαλλοτριώσεις προς εκτέλεσιν συγκοινωνιακών έργων, εγκαταστάσεως σιδηροδρομικών γραμμών και υδραυλικών έργων”. “Η συντελεσθείσα αναγκαστική απαλλοτρίωσις υπέρ του Δημοσίου ή άλλου Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου δεν ανακαλείται και εις την περίπτωσιν έτι το απαλλοτριωθέν ακίνητον δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθή δι ον εκηρύχθη η αναγκαστική απαλλοτρίωσις σκοπόν δημοσίας ωφελείας, υπό την προϋπόθεσιν, ότι το ακίνητον τούτο προόρισται να χρησιμεύση δι άλλον τινά σκοπόν δημοσίας ωφελείας χάριν του οποίου είναι δυνατή κατά νόμον η αναγκαστική απαλλοτρίωσις».
- Το έτος 1964, και συγκεκριμένα με την απόφαση 42/1964 του Προέδρου Πρωτοδικών Λασιθίου, καθορίστηκε προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης των απαλλοτριωμένων ιδιωτικών κτημάτων η τιμή των εφτά (07) δραχμών ανά τετραγωνικό μέτρο. Άρα, η αρχική αποζημίωση για τα 33 στρέμματα, ήταν 237.352,50 δραχμές. Με βάση τον νόμο του 1939 – απόσπασμα του οποίου παραθέτω παραπάνω – φαίνεται η απαλλοτρίωση να έχει συντελεσθεί νομότυπα αφού μάλιστα κατατέθηκε η αποζημίωση με βάση την προσωρινή τιμή.
- Το έτος 1970, υπάρχει νεότερη απόφαση του Πρωτοδικείου Λασιθίου, και συγκεκριμένα η 395/1970, η οποία επικυρώθηκε με την υπ’αρ. 98/1976 Απόφαση Εφετείου Κρήτης, με την οποία η αποζημίωση ορίστηκε στις εξήντα (60) δραχμές ανά τετραγωνικό μέτρο. Άρα, η συνολική αποζημίωση ανέρχεται πλέον στο συνολικό ποσό των 2.034.000 δρχ. Όμως η αποζημίωση αυτή δεν κατεβλήθη ποτέ και μάλιστα υπάρχει έγγραφο του Λιμενικού Ταμείου Λασιθίου με ημερομηνία 29.03.1971, στο οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων «Κατόπιν της ούτω καθορισθείσης οριστικής τιμής μονάδος αποζημίωσης εκ. δρχ. 2.034.050 το καθ’ ημάς Λιμενικό Ταμείο, λόγω του ότι δεν δύναται να αντιμετωπίσει την πληρωμή του ποσού τούτου, θα
αναγκαστεί να συναινέσει εις την ανάκληση της σχετικής δια την εν λόγω απαλλοτρίωση αποφάσεως».
- Από την πλευρά μας, έχουμε ένα έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών, Διεύθυνσης Απαλλοτριώσεων με ημερομηνία 28.05.1987, το οποίο θεωρεί η απαλλοτρίωση έχει συντελεστεί νομότυπα, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΑΝ 1737/39 και επιτρέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 18 παρ. 2 του ΑΝ 2344/40 «Περί Αιγιαλού και παραλίας». Έγγραφο με το οποίο συμφωνούμε αφού φαίνεται ότι η αποζημίωση θεωρείται ότι έχει συντελεστεί με την αρχική καταβολή, άσχετα εάν το ποσό των 2.034.000 δρχ. ουδέποτε καταβλήθηκε στους δικαιούχους. Μάλιστα, ο ΑΝ 1731/39 ορίζει ότι η κηρυχθείσα απαλλοτρίωση αίρεται αυτοδικαίως εάν δε συντελεστεί δια της ολοσχερούς καταβολής αποζημιώσεως εντός 4 ετών, γεγονός το οποίο έχει συντελεστεί, αφού η απαλλοτρίωση συνετελέστη το έτος 1963 και η αποζημίωση κατετέθη το 1966, και συγκεκριμένα στις 05.01.1966.
- Το μόνο ερώτημα, το οποίο θα μπορούσε να προκύψει είναι τι συνέπειες υπάρχουν από τη μη καταβολή του ποσού των 2.034.000 δρχ., που φαίνεται όμως, να έχει απαντηθεί καθαρά από το έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών με ημερομηνία 28.05.1987.
Θέλουμε, όμως, στο σημείο αυτό να επισημάνουμε, ότι αυτή η άποψη του Υπουργείου δε σημαίνει ότι είναι νόμιμα κατοχυρωμένη άποψη και δεν πρέπει να παρασυρθούμε και να κρυφτούμε πίσω από την απάντηση αυτή, την οποία θεωρούμε ότι θα πρέπει να επικαιροποιήσουμε με δική μας παρέμβαση προς το Υπουργείο Οικονομικών και τη Διεύθυνση Απαλλοτριώσεων. Η απάντηση αυτή είναι από το έτος 1987, έχουν αλλάξει πολλά από τότε και σαφώς δεν αποτελεί νομική άποψη, αποτελεί την άποψη και μόνο του Υπουργείου Οικονομικών προς το τότε Συμβούλιο της Επικρατείας.
Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω σε μία υπόθεση που φαινομενικά δε θα είχαμε κανένα πρόβλημα, ξαφνικά αποκτήσαμε και μάλιστα πολύ μεγάλο. Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα που έχουμε αποκτήσει; Είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια κανείς δε φρόντισε να κατοχυρώσει μία περιουσία που ανήκει πλέον στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αγίου Νικολάου και κατά το παρελθόν ανήκε στο Λιμενικό Ταμείο Λασιθίου. Για να προλάβουμε τώρα να περισώσουμε ό,τι περισώζεται και δεδομένου ότι το Κτηματολόγιο τελεσιδικεί στις 31.12.2022, θα πρέπει να κινήσουμε τις διαδικασίες για χωρική μεταβολή, ώστε να καταγραφούν τα δικαιώματα του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου.
Έχοντας ως δεδομένο την άρνηση της εταιρίας να συναινέσει στη χωρική αυτή μεταβολή, θα πρέπει να κινηθούμε νομικά (μέσω αγωγής) ενάντια στην εταιρία. Στο τέλος του έτους θα ανακηρυχθεί η Ιδιοκτήτρια εταιρία ως κάτοχος της έκτασης των 54 στρεμμάτων και εμείς θα πρέπει να ασχοληθούμε με τη λύση των τεράστιων νομικών θεμάτων που προκύπτουν και που σίγουρα η εταιρία θα επιληφθεί με πολύ μεγάλη σοβαρότητα, αμφιβάλλοντας εάν έχουμε τη δυνατότητα και θέληση να πράξουμε το ίδιο.
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αφού ο Ν. 2882/2001 προβλέπει άλλα πράγματα για την αναγκαστική απαλλοτρίωση και βέβαια η απαλλοτρίωση συνετελέσθη με το Νόμο του 39, όμως σήμερα τι ακριβώς ισχύει; Δεν μιλάμε για το 1987, μιλάμε για σήμερα. Θέματα Νομικά καθαρά, τα οποία χρήζουν άμεσης και αξιόπιστης απάντησης που δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει.
Έχουμε λοιπόν ξεσηκώσει τον κόσμο και θεωρούμε ιστορική την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία πάρθηκε με πλειοψηφία 14-13, συσχετισμός ο οποίος την κάνει κάθε άλλο παρά ιστορική, αλλά και παράλληλα μία απόφαση χωρίς καμία ισχύ, εάν άμεσα δεν κινηθούν οι διαδικασίες για την απόδειξη του ιδιοκτήτη της χερσαίας ζώνης γιατί, καλώς ή κακώς, πληρώνουμε τα λάθη μας και θα πρέπει πλέον εμείς να αποδείξουμε -εάν καταφέρουμε και εάν θέλουμε- ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Κατά την άποψή μας, η εταιρία ασκεί τα νόμιμα δικαιώματά της, όπως θα έκανε καθένας από εμάς, εκμεταλλευόμενος τα συνεχόμενα λάθη της απέναντι πλευράς και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση η άσκηση του δικαιώματος αυτού, να καλύψει τα λάθη και τις παραλείψεις μας.
Άλλωστε θα πρέπει να γνωρίζουμε καθαρά, ότι η άσκηση αγωγής θα σημαίνει αυτόματα μια δίκη ετών που για να τελεσιδικήσει, ίσως χρειαστεί μία πενταετία και πλέον. Πρακτικά, στα χρόνια αυτά δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κάνουμε τίποτα στο σημείο αυτό. Ένα σημείο το οποίο έτσι και αλλιώς έχει έντονες κλίσεις και η διαμόρφωση αυτού με γνώμονα το κοινό συμφέρον, θα είναι δαπανηρή, εξαιρετικά δύσκολη και φυσικά η φερόμενη ως εκπονηθείσα μελέτη μάλλον ασκήσεις επι χάρτου ήταν και όχι μελέτη για εφαρμογή – πλην της καντίνας που προβλέπονταν στην παραλία του Όρμου. Βέβαια θα μπορεί να παραμείνει πάντα ένας πνεύμονας πρασίνου και ουδεμία ένσταση υπάρχει επ’ αυτού.
Επίσης, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, η εταιρεία ζητούσε την παρουσία του Νομικού της Συμβούλου στη συνεδρίαση του Λιμενικού Ταμείου. Γιατί δεν κλήθηκε και ανέλαβε όλο αυτό το φορτίο ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου; Γιατί κλήθηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος; Γιατί δε δόθηκε στους συμβούλους η αίτηση της εταιρείας, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες (διαψεύστε με αν θέλετε) αναλύει όλα τα δεδομένα και θα μπορούσαν όλοι να γνωρίζουν την άποψη της εταιρείας ; Γιατί όλα αυτά τα «γιατί»; Γιατί να θέλουμε αναβολή για ένα θέμα που όλα τα στοιχεία που θέλατε να αναζητήσετε – και καλά – υπάρχουν στην πολυσέλιδη αίτηση της εταιρείας; Γιατί ζητήσατε αναβολή στο συμβούλιο και γιατί οι σύμβουλοί σας δεν ζήτησαν το ένα και μοναδικό στοιχείο, την αίτηση της εταιρείας; Υπάρχουν χιλιάδες «γιατί» στην υπόθεση αυτή.
Έχει όμως σημασία να καταλάβουμε γιατί εισηγήθηκε ο Δήμαρχος την κατάργηση της χερσαίας ζώνης από τα 50 μ. στα 15 μ. και γιατί η εταιρεία ζητάει στο σύνολό της την κατάργηση της χερσαίας ζώνης. Απλά για να τακτοποιηθεί το κτηματολόγιο και στην εταιρεία να παραμείνουν τα 54.443,00 μ2, στον Δήμο ο δρόμος όπως ακριβώς περιγράφεται στο κτηματολόγιο και στην Κτηματική η αιγιαλίτιδα ζώνη (λίγο πολύ πλάτος 15 μ.). Ούτε χωρικές μεταβολές, ούτε τίποτα. Όλα καλά !!!
Ακούστηκε επίσης πρόσφατα από διατελέσαντα Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου, ότι είχε έρθει και σε μένα η αίτηση αλλά εγώ την έβαλα στο συρτάρι. Μα, αν δεν είχε μπει στο
συρτάρι και εάν είχαμε τη διάθεση να βρούμε τα ουσιαστικά αίτια της υπόθεσης, θα ανακαλύπταμε το λάθος στη δήλωση του Κτηματολογίου και θα είχαμε ενεργοποιηθεί έχοντας περισσότερο χρόνο μπροστά μας. Εμείς, ως Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ, δεν είμαστε αισιόδοξοι για την έκβαση του θέματος αν και θεωρούμε ότι πρέπει άμεσα να πράξουμε τα δέοντα ούτως ώστε να φροντίσουμε έστω την τελευταία στιγμή να καλύψουμε τα νώτα μας έναντι των παιδιών μας, που όταν εμείς πλέον δε θα υπάρχουμε στη ζωή, θα γελάνε με τα καμώματα και τους ισχυρισμούς μας.
Βέβαια θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και στην ιστορική απόφαση άλλου Δ.Σ. επι εποχής δημαρχίας Χατζηδάκη, όμως οι αγώνες δίδονται σε αίθουσες δικαστηρίων και όχι σε αίθουσες Δημοτικών Συμβουλίων και οι παραλείψεις ετών θα πληρωθούν πολύ ακριβά, αν έστω την ύστατη στιγμή δεν σταθμίσουμε την σοβαρότητα της κατάστασης και δεν αντιμετωπίσουμε το θέμα από μηδενικής βάσης με πολύ εξειδικευμένη νομική άποψη και εκπροσώπηση.
Κλείνοντας, να σχολιάσουμε ότι η άποψη του Προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου ότι δεν έχουμε έννομο συμφέρον προκειμένου να λάβουμε γνώση της αιτήσεως της εταιρίας, είναι προσβλητική, απαράδεκτη και πλέον εκτίθεται ο ίδιος και όχι αυτοί που του υπαγορεύουν τι ακριβώς να υπογράψει.
Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε να λέμε αλήθειες στον κόσμο του Αγίου Νικολάου, χωρίς να επιδιώκουμε καμία προσωπική αντιπαράθεση με κανέναν. Για εμάς ο στόχος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου να αποκτήσει τον ρόλο της ως πρωτεύουσα πόλη και παράλληλα, με αρωγό την αλήθεια και τη διαφάνεια σε όλες μας τις ενέργειες, να μπορούμε να ενώσουμε την Κοινωνία του Αγίου Νικολάου και να διεκδικήσουμε όλα αυτά που της αξίζουν και της έχουν στερηθεί έως σήμερα. Για εμάς ο Δήμος Αγίου Νικολάου πρέπει να εκπροσωπηθεί από ανθρώπους που δε θα έχουν να φοβηθούν τίποτα, δε θα έχουν ανάγκη να αποκρύψουν τίποτα και θα έχουν πάθος για την επόμενη ημέρα. Μία μέρα που θα τη ρυθμίσουμε όλοι Εμείς.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ
