Κάποτε υπήρχε μια όμορφη κοιλάδα, ένας εύφορος κάμπος σε μια περιοχή της Κρήτης. Οι άρχοντες από την Αθήνα αποφάσισαν να πάρουνε από τους ιδιοκτήτες τα χωράφια τους και τους υποσχέθηκαν δώρα, δουλειές, μεγαλεία για να επιτρέψουν να κατασκευαστεί μία λίμνη που το νερό της θα έκανε καλύτερη και πιο άνετη τη ζωή των συνανθρώπων τους στην πρωτεύουσα.
Οι άνθρωποι τους πίστεψαν. Και ως καλάγαθοι χριστιανοί ζήτησαν από τους ντόπιους άρχοντες της κοινότητας τους, του Δήμου τους να μεσολαβήσουν για να κοπιάσουν τα δώρα που τους υποσχέθηκαν οι Μεγάλοι. Οι ντόπιοι άρχοντες τους υποσχόταν να τους φέρουν πίσω τα χωράφια τους και να μην επιτρέψουν να κατασκευαστεί η λίμνη, αρκεί να τους έδιναν την ψήφο τους.
Την ψήφο τους την δώσανε και οι ντόπιοι άρχοντες γίνανε μεγάλοι και τρανοί, πήγανε σε πολλές πρωτεύουσες, γύρισαν όλο το ντουνιά, αλλά τα χωράφια των ανθρώπων δεν γύρισαν ποτέ πίσω. Η λίμνη έχει τελειώσει. Τα δώρα δεν ήρθανε ποτέ. Αυτά που οι άρχοντες της πρωτεύουσας είχανε με τις υπογραφές τους δεσμευτεί ότι θα τους δίνανε, όλα αυτά μείνανε στα χαρτιά. Η λίμνη δούλεψε, γέμισε νερό και το νερό μεταφέρθηκε πιο κάτω σε ένα άλλο χωριό που το καθαρίζουν σε ένα μεγάλο εργοστάσιο και μετά το στέλνουν στην πρωτεύουσα της Δύσης, στο Ηράκλειο, και στην πρωτεύουσα της Ανατολής, στον Άγιο Νικόλαο. Οι σωλήνες περνούνε από πολλά χωριά, που στις βρύσες τους πολλές φορές δεν τρέχει νερό, και τις φορές που τρέχει δεν πίνετε, γιατί είναι αλμυρό σαν την θάλασσα.
Σ’ αυτά τα χωριά κάνουν ακόμα κουμάντο εκείνοι οι άρχοντες που θα τους φέρνανε πίσω τα χωράφια τους και θα μεσολαβούσαν στην πρωτεύουσα για να τους κουβαλήσουν τα δώρα που τους είχαν υποσχεθεί.
Οι άνθρωποι αυτοί θωρούνε σήμερα να γιορτάζουνε στις πόλεις που έφτασε το αγιασμένο νερό και να βγάζουνε φωτογραφίες οι άρχοντες γελαστοί και χαρούμενοι και να τους παίζει η τηλεόραση και οι δικοί τους άρχοντες να απουσιάζουν από αυτή τη μεγάλη γιορτή.
Οι πιο γκρινιάρηδες από αυτούς, που είναι δυστυχώς λίγοι, ξανοίγουνε με απορία να περνά το καθαρό νερό όξω από την πόρτα τους και να μην μπορούνε να το δοκιμάσουν. Λένε και καμιά περίσσια κουβέντα, η οποία πνίγεται μέσα από τη σιωπή και την αδιαφορία των πολλών που το έχουν πάρει απόφαση ότι είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας και δεν τους πρέπουνε οι πολυτέλειες της πρωτεύουσας ή ακόμα που φοβούνται μην περάσει εργολάβος της καθαριότητας και δεν τους πάρει το παιδί τους στη δουλειά, και να μη στεναχωρηθεί ο δικός τους άνθρωπος που χρόνια τώρα τον ψηφίζουν για τους κάνει τα χατίρια.
Οι ντόπιοι άρχοντες κοιμούνται ήσυχοι γιατί αυτοί που γκρινιάζουν είναι λίγοι και γραφικοί και εξάλλου αυτοί που τους δώσανε τις αναπαυτικές καρέκλες που κάθονται για να διαφεντεύουνε τον τόπο τους, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στερούνται το δικαίωμα για μια καλύτερη και ανθρώπινη ζωή. Υπομονετικά έχουνε μάθει να μην αντιδρούν και να υπακούνε στους άρχοντες που πασκίζουνε λέει για το καλό τους.
Έτσι αυτοί ζήσανε καλά, και για τα παιδιά τους έχει ο θεός….
Προσπάθησα μέσα από αυτό το παραμύθι, το οποίο διηγείται μια πραγματική ιστορία που συμβαίνει δυστυχώς στον 21ο αιώνα στον τόπο μας, να εκφράσω την αντίδραση μου για την τραγική εμπειρία μου, που ως εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος βιώνω στο Δήμο Χερσονήσου αλλά ακόμα και ως πολίτης. Αυτή είναι δυστυχώς η δραματική πραγματικότητα την οποία ζούμε σήμερα στο Δήμος μας. Ο Δήμος φιλοξενεί τον αποταμιευτήρα του φράγματος Αποσελέμη, το διυλιστήριο, καθώς επίσης και το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου μεταφοράς του νερού στο Ηράκλειο και στον Άγιο Νικόλαο. Η Δημοτική Αρχή τόσο η παρούσα όσο και η προηγούμενη δεν φρόντισε στοιχειωδώς, όχι για τα αντισταθμιστικά που η πολιτεία όφειλε να δώσει στις περιοχές που πλήγηκαν τόσο περιβαλλοντικά όσο και οικονομικά από την κατασκευή του έργου, αλλά ούτε την σύνδεση με τα δίκτυα νερού του Δήμου μας και να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση του κόστους σύνδεσης και των δεξαμενών απ’ το συνολικό προϋπολογισμό του έργου όπως έγινε για το Ηράκλειο και τον Άγιο Νικόλαο.
Η αδιαφορία, η ανικανότητα, η έλλειψη σχεδιασμού δεν δικαιολογείται για μια Δημοτική Αρχή που διαθέτει μοναδική δεξιοτεχνία και τεχνογνωσία για να επιβάλει με κάθε μέσο την πιο βάρβαρη πανελλαδικά ιδιωτικοποίηση – υποβάθμιση του τομέα της καθαριότητας, που έχει εξειδίκευση στην κατάρτιση προϋπολογισμών χωρίς ίχνος πρόνοιας για κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική.
Κλείσαμε ήδη 15 μήνες θητείας της νέας Δημοτικής Αρχής, η οποία έχει εξαντλήσει όλη της την ενέργεια, για την επιβολή δια πυρός και σιδήρου παράνομων απευθείας αναθέσεων εκατομμυρίων ευρώ. Μεθοδεύσεις απαράδεκτες που στερούνται ηθικής και δημοκρατικής νομιμότητας για την διενέργεια ενός διεθνούς διαγωνισμού για την αποκομιδή των απορριμμάτων (12 εκατομμυρίων ευρώ περίπου), με φωτογραφικό προσανατολισμό, που είχε σαν αποτέλεσμα την αποτροπή οποιασδήποτε ανταγωνιστικής διαδικασίας, και την αποδοχή της μοναδικής προσφοράς που προέκυψε από το κοινοπρακτικό σχήμα των δύο ανταγωνιστριών εταιρειών που εμφανίστηκαν στην πρώτη φάση του διαγωνισμού χωριστά και μαζί στην δεύτερη.
Οι ευθύνες όλων των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, είναι τεράστιες για την ζοφερή κατάσταση που υπάρχει στο Δήμο μας. Τουλάχιστον οφείλουμε να ενημερώσουμε μέσα από ένα δημόσιο διάλογο τους Δημότες μας. Η κατάσταση πλέον έχει ξεφύγει. Δρομολογημένες μελέτες με αναπτυξιακούς στόχους έχουν εγκαταλειφθεί. Επικρατεί αδιαφορία και ανικανότητα για σύνταξη μελετών ενόψει του ΕΣΠΑ 2014-2020 και διεκδίκησης οποιοδήποτε άλλου Ευρωπαϊκού προγράμματος
Η μικροπολιτική και η διαχείριση ενός φαύλου πελατειακού συστήματος αποτελεί τη μοναδική φροντίδα του Δημάρχου και της Δημοτικής Αρχής.
Ο στρατηγικός ρόλος του Δήμου μας, όχι μόνο για την τοπική οικονομία αλλά και για την εθνική μας οικονομία, επιβάλλει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για αλλαγή πορείας και να σταματήσει ο κατήφορος. Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι φέρουν ακέραια την ευθύνη για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής.
Απόστολος Λουλουδάκης
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ – ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ Κ.Ε.Δ.Ε.
Διαβάστε:
Νερό από το φράγμα Αποσελέμη στον Άγιο Νικόλαο
