Μήπως δεν χρειαζόμαστε  το Καθολικό;;
ο όρμος του Καθολικού, με την επίμαχη περιοχή, αριστερά

Μεγάλος ντόρος γίνεται για το αίτημα της άρσης της απαλλοτρίωσης που κατατέθηκε στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, για το Καθολικό. Μια έκταση περίπου 23.000 τ.μ. που κοσμεί πράσινη αυτή την εποχή τον τόπο. Πρόκειται για το χερσαίο κομμάτι, μετά το bar “spilia” που ξεκινάει ο χωματόδρομος, 50 μ. μέσα, έως το μπουρούνι. Αποτελεί μια απαλλοτριωμένη ζώνη που έγινε τη δεκαετία του ’60, οπότε και άρχισε να συζητιέται η αξιοποίηση της. Μια ακόμα έκταση που μένει ανεκμετάλλευτη, όχι με την έννοια του άμεσου κέρδους, αλλά την αξιοποίηση της για απαραίτητα έργα υποδομής της περιοχής και αναψυχής των κατοίκων της.

   Την δεκαετία του ’50 υπήρχε αρχική πρόβλεψη και μελέτη (μελέτη κ. Πίπα) στον Όρμο ως φυσικό λιμάνι, με την κατασκευή λιμενοβραχίονα από το μπουρούνι ως τους Άγιους Πάντες. Αυτό το σχέδιο δεν προχώρησε. Επίσης υπήρχε η σκέψη να κατασκευαστεί εκεί η μαρίνα, αλλά ούτε αυτό το σχέδιο ευδοκίμησε. Τέλος το ’93 οριστικοποιήθηκε μια μελέτη ανάπλασης του χώρου με απλές προβλήτες, διαμόρφωση της παραλίας, αλλά ειδικά στο χώρο που συζητάμε προβλεπόταν πλακόστρωτα, παιδικές χαρές και τέλος ένα αναψυκτήριο στο μπουρούνι.

   Δυστυχώς δεν προχώρησαν τα παραπάνω σχέδια, οπότε ειπώθηκε ότι «μετά από τόσα χρόνια δεν τη χρειαζόμαστε πλέον αυτή την έκταση, ούτε πρόκειται στο μέλλον να τη χρησιμοποιήσουμε. Μια λωρίδα πλάτους 13,00 μ. (έναντι των 50 μ.) είναι αρκετή για οτιδήποτε θέλουμε να κατασκευάσουμε». Πρακτικά, αυτή η λωρίδα είναι ο δρόμος που φτάνει στο μπουρούνι και είναι το μόνο κομμάτι που δεν διεκδικεί η επιχείρηση. Μήπως τελικά δεν χρειαζόμαστε τόση έκταση και μας αρκεί η ζώνη των 13,00 μ.;

   Μέσα στην πολύ μικρή μου θητεία ως μέλος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου συζητιούνται τα ίδια θέματα και τίθενται συνεχώς τα ίδια ζητήματα που παραμένουν άλυτα. Η χερσαία ζώνη λιμένα φιλοξενεί πολλά και διαφορετικά επαγγελματικά αλλά και ερασιτεχνικά σκάφη. Στην εσωτερική πλευρά του λιμανιού έχουμε συγκεκριμένες θέσεις εκ των οποίων κάποιες είναι εκτεθειμένες στον καιρό, τον ΒΔ κυρίως, και άλλες όχι, με αποτέλεσμα να προκαλούνται διενέξεις στους επαγγελματίες. Δεν είναι τυχαίο που κάποια πλοία εξ αυτών καταφεύγουν το χειμώνα στο καθολικό ώστε να προστατευθούν. Παράλληλα διαθέτουμε θέσεις για τα ερασιτεχνικά σκάφη στη λίμνη και στον Όρμο αλλά δεν είναι αρκετές με την συνεχή αύξηση τους. Πρέπει να αναφερθεί ότι ακόμα και η μαρίνα είναι κορεσμένη το καλοκαίρι με 100% πληρότητα.

   Είναι προφανές ότι το φυσικό λιμανάκι του Όρμου αποτελεί την μοναδική και ιδανική λύση για την κατασκευή έργων υποδομής ώστε να λυθούν κάποια από τα παραπάνω προβλήματα τα οποία θα εντείνονται τα επόμενα χρόνια. Βλέποντας μπροστά, την επόμενη 20ετία, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην κατασκευή προβλητών ή πλωτών εξεδρών ακόμα και μιας νέας μαρίνας που θα εξυπηρετεί όλες τις γύρω τουριστικές εγκαταστάσεις. Ειδικά τώρα με τις χρηματοδοτήσεις να τρέχουν αναμένοντας το ταμείο Ανάκαμψης μας δίνεται η ευκαιρία να προχωρήσουμε ένα τέτοιο έργο πνοής.

Ναι αλλά η ζώνη των 13,00 μ. που θα μείνει με την μείωση της χερσαίας ζώνης δεν φτάνει;

   Μέσα στα 13,00 αυτά μέτρα περιλαμβάνεται η ζώνη αιγιαλού και ο δρόμος. Είναι προφανές ότι ακόμα και απλές προβλήτες να κατασκευαστούν δεν επαρκεί ο υπάρχων δρόμος για τη διέλευση οχημάτων με trailer σκαφών, να μπορέσουν να στρίψουν, να ρίξουν τα σκάφη μέσα κτλ. Δεν υπάρχει χώρος ούτε για τις πιο απλές υποδομές, όπως piller (διατάξεις τροφοδοσίας ηλεκτρικού ρεύματος και νερού). Πόσο μάλλον στην κατασκευή μιας μαρίνας όπου γνωρίζουμε εκ πείρας την απαραίτητη έκταση.

   Επιπρόσθετα πρέπει να αναφερθούν οι πιέσεις που ασκούνται στην περιοχή, λόγω της επέκτασης της πόλης και της τουριστικής ανάπτυξης σε εκείνη την πλευρά. Αναζητείται διέξοδο τόσο για τον θαλάσσιο χώρο όσο και τον χερσαίο. Η παιδική χαρά στον Όρμο είναι σχεδόν πάντα γεμάτη ενώ αποτελεί μια από τις αγαπημένες διαδρομές των πεζών.

Η δυσκολία των απαλλοτριώσεων είναι γνωστή, αφού ακούμε συχνά πόσο καιρό προσπαθεί ο Δήμος να ολοκληρώσει τις απαλλοτριώσεις για τον περιφερειακό της Ελούντας, καθώς επίσης ότι δεν προχωρούν τα σχέδια των οικισμών, π.χ. Αμμουδάρα εδώ και 30 χρόνια, λόγω του κόστους που έχουν οι απαλλοτριώσεις. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο πολύτιμη είναι μια ήδη απαλλοτριωμένη έκταση, χερσαίας ζώνης λιμένα σε ένα τόσο απαραίτητο και ζωτικό χώρο δίπλα στον αστικό ιστό.

   Ακόμα αναφέρθηκε ότι ζώνη 50 μ. από τον αιγιαλό, ως εκτός σχεδίου πόλης, δεν επιτρέπεται να οικοδομηθεί, οπότε θα παραμείνει πράσινο. Αυτό είναι αλήθεια αλλά ισχύει για απλές ιδιοκτησίες. Τα ξενοδοχεία άνω των 50 στρ., μπορούν να υπαχθούν στην κατηγορία «σύνθετα τουριστικά καταλύματα», όπου επιτρέπεται η κατασκευή και εντός αυτής της ζώνης. Επί του προκειμένου με την απαλλοτριωθήσα ζώνη, αν αρθεί αυτή, το ξενοδοχείο θα διαθέτει πλέον 54 στρ. οπότε θα μπορεί να υπαχθεί στην παραπάνω κατηγορία. Πέρα όμως από τα κτίρια επιτρέπονται στη ζώνη αυτή διαμορφώσεις, πισίνες, πέργκολες αλλά κυρίως περιφράξεις που δεν θα επιτρέπουν στον πολίτη να χαρεί την ομορφιά αυτού του χώρου.

Καταλήγοντας, η χερσαία ζώνη στον Όρμο, στην ολότητα της, είναι απαραίτητη και ζωτική, με τις κατάλληλες λιμενικές υποδομές, για την εύρυθμη λειτουργία της θαλάσσιας δραστηριότητας και βλέποντας μπροστά με για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες στο μέλλον. Έπρεπε να έχουν γίνει οι υποδομές χτες, αύριο αργά θα ‘ναι, σήμερα είναι η κατάλληλη στιγμή! 

Ρουκουνάκη Μαρία

Διπλ. Πολ. Μηχανικός Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos