Ο "βουβός" Στρατώνας
Η Θυσία του Αβραάμ, του Βιτσέντζου Κορνάρου… έργο που σκηνοθετεί ο Μιχάλης Γιαννακάκης

Η Καζάρμα είναι σαφέστατα ένα σημείο αναφοράς των συναισθημάτων και των αναμνήσεων μας…

Κι αν κάποτε στα παλιά τα χρόνια υπήρξε στρατώνας και αποθήκη των όπλων…

Στα νεότερα, γενιές Στειακών έχουν θραφεί ψυχικά και πνευματικά εντός των τειχών της…

Μουσικές, τραγούδια, χαρές και γέλια αντηχούν στο μυαλό του κάθε Στειακού όταν θελήσει να ανεστορηθεί τον χώρο και την λυρικότητα του.

Η θεατρικότητα του χώρου είναι μαγική το δίχως άλλο, μα θαρρώ πως δεν θα ήταν τόσο ζωντανή ανάμνηση αν μέσα στο κάδρο δεν ξεφύτρωναν οι φιγούρες ντόπιων καλλιτεχνών που άφησαν το χρώμα τους ανάμεσα στις πολεμίστρες και τα καμαρίνια-κελιά.

Για έναν περίεργο λόγο μέχρι χθες βράδυ την Καζάρμα την θυμόμουν μονάχα με γέλια και στίχους…
χθες το βράδυ όμως ήρθε να προστεθεί στο κουτάκι των αναμνήσεων και η εικόνα μιας «βουβής» κατάνυξης.

Η Θυσία του Αβραάμ, του Βιτσέντζου Κορνάρου…

Έργο που σκηνοθετεί ο Μιχάλης Γιαννακάκης και που με θάρρος, ταπεινότητα και επαγγελματισμό ανέλαβαν να παρουσιάσουν από κοινού ο Φιλανθρωπικός και ο Προοδευτικός Σύλλογος της Πόλης μας.

Το εξαιρετικά σπουδαίο κείμενο του Ποιητή και η επαγγελματική και άρτια ερμηνεία των «ηθοποιών» της Σητείας, έδωσαν στο κοινό μια σημαντική στιγμή κάθαρσης όπως επιτάσσει διαχρονικά ο ρόλος του θεάτρου.

Ήταν τέτοια η προσήλωση και η συμμετοχή του κόσμου που θαρρούσες ότι δεν υπήρχε άνθρωπος μέσα στα τείχη, κι ας ήταν πέρα ως πέρα γεμάτος ο στρατώνας.

Το χειροκρότημα στο φινάλε, ήταν ενδεικτικό και παρατεταμένο όπως αρμόζει πάντα σε αυτούς που μοχθούν, και ταπεινά χωρίς πολλές πολλές φανφάρες και έξοδα…
πετυχαίνουν να παράξουν ανιδιοτελώς κοινωνικό και εκπαιδευτικό έργο…

Αν ξεχώριζα δυο πράγματα από την χθεσινή ανάβαση στην Καζάρμα των Αναμνήσεων μου είναι πως:

  1. Η Καλλιτεχνική δεξαμενή της Σητείας παράγει συνεχώς νέους ταλαντούχους συνεχιστές της παράδοσης μας,
  2. Και πως η αφιέρωση στους αείμνηστους Μανούκο και Φραγκιαδάκη υποδηλώνουν το βαθύ αίσθημα σεβασμού και αναγνώρισης της συμβολής σε αυτό που ονομάζουμε Σητειακή Κουλτούρα…

Να ανηφορήσετε λοιπόν ΟΛΟΙ απόψε να βιώσετε αυτά που δεν μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις…

Ευχαριστούμε θερμά τους Συντελεστές.

Μιχάλης Περάκης

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos