Υπάρχουν εκατοντάδες, πολιτιστικοί, εξωραϊστικοί, μορφωτικοί και άλλοι, σύλλογοι, σωματεία πολλών λογιώ, τα οποία σύμφωνα με το καταστατικό τους, προάγουν τον πολιτισμό, βοηθούν στην ανάπτυξη του τόπου τους κλπ κλπ κλπ. Και ναι μεν μερικά από αυτά τα σωματεία και συλλόγους, όντως παράγουν έργο, όμως μεγάλη πλειοψηφία είναι αυτά του ενός καλοκαιρινού γλεντιού και της εξαφάνισης μετά.
Τους τελευταίους τους αντιλαμβανόμαστε ως μέσα ενημέρωσης, όταν εμφανίζονται ξαφνικά κάποιες εβδομάδες πριν το γλέντι, απαιτώντας χορηγίες ενημέρωσης, δηλ, τζάμπα διαφήμιση, επιμένοντας ότι τα ΜΜΕ είναι υποχρεωμένα να στηρίξουν το θεάρεστο έργο τους, ποτέ δεν φέρνουν ούτε μια πρόσκληση για τη τιμή των όπλων, ούτε ευχαριστώ λένε και εξαφανίζονται μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
Για να ντύσουμε κιόλας με ντόπιο χρώμα την εκδήλωση την ονομάζουμε, π.χ. γιορτή ροδάκινου, γιορτή ντομάτας, αυγού, κατσίκας, δάσους κλπ, με μόνο σκοπό να βγουν λεφτά τα οποία στη συνέχεια κανείς δεν γνωρίζει που χρησιμοποιούνται αφού ελάχιστοι σύλλογοι αισθάνονται την ανάγκη για έναν απολογισμό ή ακόμα και ένα ευχαριστώ με κάποια στοιχεία…..
….χώρια που σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται, λόγω του δικαιώματος που έχουν να κάνουν δυο γιορτές το χρόνο χωρίς ιδιαίτερα φορολογικά θέματα, ως όργανα φοροαποφυγής. Δηλ. Κάποιος τους βάζει μπροστά, κάνει ένα πάρτι σε μια παραλία, ή φέρνει έναν λαϊκό αοιδό, σε ένα μαγαζί, τα χιλιάρικα ευρώ πάνε κι έρχονται, ο σύλλογος παίρνει κάτι λίγα και όλοι μαζί μια χαρά ευχαριστημένοι.
Παρ’ όλα αυτά, γίνονται ιδιαίτερα φορτικοί προς τα Μ.Μ.Ε. να προβάλουν τη γιορτή τους και τους χορηγούς τους, δωρεάν, ακόμα και φεσώνοντας, όταν υποσχεθούν ότι θα πληρώσουν. Και στη συνέχεια εξαφανίζονται ως το επόμενο καλοκαίρι. Ούτε που αναρωτιούνται πως μένει ζωντανό ένα μέσο ενημέρωσης και εάν έχει να πληρώσει το ρεύμα.
Αυτό το σχόλιο όπως είναι, γράφτηκε επίτηδες γενικόλογο. Εάν χρειαστεί, μπορούμε να δώσουμε και στοιχεία…..
