Ένα από τα «σοβαρότερα» ερευνητικά κέντρα της Ελλάδος το ΕΛΚΕΘΕ, προσπαθεί να προωθήσει τα τεχνητά θαλάσσια πάρκα σε βάρος της πραγματικής τουριστικής ανάπτυξης!
Μοναδικό όφελος «δείχνει» να μην είναι μόνο το οικονομικό από τις μελέτες για τον υπεύθυνο ερευνητή και το κατασκευαστικό για τους συνεργάτες του
αλλά και η δημιουργία μονοπωλιακού «μικρομάγαζου» κατάδυσης ως τεχνητού θαλάσσιου πάρκου από συνεργαζόμενους ιδιώτες.
Όταν η Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο μουσείο του κόσμου (αυτά ανέφερε στην εκπομπή “Μένουμε Ελλάδα” η προϊσταμένη των εναλίων αρχαιοτήτων κ Σίμωσι) ο επιστημονικός κόσμος του ΕΛΚΕΘΕ επιμένει να «ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ» μία από τις σημαντικότερες μορφές εναλλακτικού τουρισμού προωθώντας δημιουργία θαλάσσιων πάρκων με τεχνητούς υφάλους και μάλιστα σε βάθος που δεν επιτρέπει την επιφανειακή περιήγηση (στον Άγιο Νικόλαο και Σητεία).
Οι θάλασσες μας είναι ένα «μοναδικό υποθαλάσσιο μουσείο» (ως αναφέρει η κ Σίμωσι) ανεκμετάλλευτο, όπου μόνο η Ελλάδα διαθέτει με την επί χιλιάδες χρόνια ιστορία της, ναυτοσύνη της αλλά και γεωλογικών μεταβολών, όπου προσέδωσαν βυθισμένες πόλεις, αρχαία ναυάγια, εκπληκτικής ομορφιάς βυθούς και πλούσια βιοποικιλότητα εν αντιθέσει με άλλες περιοχές του κόσμου όπου ποντίζουν διάφορα αντικείμενα προκειμένου να μιμηθούν τους βυθούς μας ως αναφέρει.
Είναι αλήθεια, ότι το ενυδρείο Κρήτης (τμήμα του ΕΛΚΕΘΕ) αντέγραψε τους φυσικούς βυθούς από το νομό Λασιθίου για τις δεξαμενές παρουσίασης των ψαριών και όχι των τεχνητών υφάλων όπως του υπεύθυνου ερευνητή του;
Κάτι γνωρίζουν λοιπόν οι νέοι επιστήμονες και μεταναστεύουν από την «Ψωροκώσταινα»!
Τώρα για τις επιλογές του δημάρχου Αγίου Νικολάου περί τεχνητού θαλάσσιου πάρκου, να τον ενημερώσω ως επιμελητηριακός και άνθρωπος του τουρισμού, ότι στο Μιραμπέλλο δραστηριοποιούνται 16+ καταδυτικά κέντρα με παραρτήματα σε όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία και ποσοστό αγοράς πάνω του 50% στην Κρήτη. Αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά για την δυναμικότητα του κλάδου στην περιοχή.
Αν ο κλάδος αυτός δείξει εξωστρέφεια οριοθετώντας και προστατεύοντας περιοχές για την κατάδυση, δημιουργείται την ίδια στιγμή ένα αυτόνομο τουριστικό προϊόν με τεράστια οφέλη.
Πώς να κατανοήσει όμως ο δήμος τα οφέλη αυτά όταν είναι χορηγός στον πανελλήνιο διαγωνισμό ψαροτούφεκου στην περιοχή, oπου θα «αποψιλώσει» περιοχές αλιείας αλλά και τουριστικής κατάδυσης.
Όλοι γνωρίζουν την αξία της περιοχής για την υποθαλάσσια βιοποικιλότητα της καθώς και την απαράμιλλη μορφολογία των βυθών της, (γι αυτό άλλωστε και οι πανελλήνιοι αγώνες ψαροτούφεκου) μόνο ο δήμος και οι «εξωτερικοί» συνεργάτες του επιμένουν σε τεχνητό θαλάσσιο πάρκο όταν ήδη υπάρχουν φυσικά θαλάσσια πάρκα στην περιοχή.
Από την άλλη πλευρά ενώ η υπηρεσία των ενάλιων αρχαιοτήτων προωθεί την τουριστική κατάδυση και σε υποθαλάσσιους αρχαιολογικούς χώρους, στο Λασίθι οι δύο δήμαρχοι Αγίου Νικολάου και Σητείας αντιλαμβάνονται το «γιαλό στραβό», προωθώντας τεχνητούς βυθούς όπως σε περιοχές υποβαθμισμένες περιβαλλοντικά. Eχει το Λασίθι περιβαλλοντικά υποβαθμισμένες περιοχές;
Γνωρίζουν οι δήμαρχοι πόσους υποθαλάσσιους αρχαιολογικούς χώρους έχουμε; Όπως της Ολούς, της Ερμούπολης, το Κουφονήσι, το αρχαιότερο μινωικό ναυάγιο, το βυθισμένο Λιμάνι….. κλπ.
Ο δήμαρχος Αγίου Νικολάου γνωρίζει τον υποθαλάσσιο χώρο στην θέση της Αρχαίας Ολούς, δίπλα σε δίαυλο μικρών σκαφών;
Αν πραγματικά η δημοτική αρχή γνωρίζει το τουριστικό αντικείμενο και θέλει να βοηθήσει, για να το κάνει ας προωθήσει την Κολοκύθα ως περιβαλλοντικό πάρκο επίγειο και υποθαλάσσιο, συνεργαζόμενη με τους ιδιοκτήτες οι οποίοι θα έχουν και ανάλογα έσοδα από τις δράσεις (όχι μόνο άμεσα τουριστικές) αλλά και με τους αλιείς εκμεταλλευόμενοι τον αλιευτικό τουρισμό.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον περιπάτου, έρευνας, κατάδυσης, αρχαιολογικών χώρων και ιστορίας μπορεί και πρέπει να αναδειχτεί η μοναδικότητα του Μιραμπέλλου.
Προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται η τουριστική ανάπτυξη, όχι στα «επιδοτούμενα τεχνητά θαλάσσια πάρκα» όπου η επιδότηση θα είναι μηδαμινή μπροστά στα οφέλη που χάνονται στο μεταξύ αλλά και η τουριστική απόδοση του μετά την κατασκευή του ελάχιστη.
Στις ιστοσελίδες www.anatolh.com και www.104fm.gr παρουσιάζονται βίντεο του υποθαλάσσιου πλούτου της περιοχής θυμίζοντας εικόνες θαλάσσιων ντοκιμαντέρ, καταδεικνύοντας παράλληλα του τι πρέπει να γίνει άμεσα ώστε η κατάδυση στο Μιραμπέλλο να αναδειχτεί ως δυναμικό αυτόνομο τουριστικό προϊόν στις διεθνείς τουριστικές αγορές αλλά και η αλιεία να αναζωογονείται από αυτές τις ζώνες κατάδυσης.
Οι δε αλιείς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι το «αντίδοτο» στην παράνομη αλιεία που τους καταστρέφει (από τους παράνομους ψαροτουφεκάδες ως και τις τράτες που ψαρεύουν κοντά στις ακτές), είναι ο τουρισμός και δη η τουριστική κατάδυση με την επιφανειακή περιήγηση σε μικρές ζώνες αναπαραγωγής ψαριών ως θαλάσσια πάρκα.
Στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε ο τουρισμός θα δώσει τους πόρους προκειμένου να προστατευτούν οι θάλασσες. Περισσότεροι παραγωγικοί φορείς εμπλεκόμενοι με την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι η λύση και για το επάγγελμα τους. Το να είναι αρνητικοί σε κάθε πρόταση ακόμα και σε αυτή του θαλάσσιου πάρκου, το φυσικό επακόλουθο είναι το πανελλήνιο πρωτάθλημα ψαροτούφεκου προκειμένου τα ξενοδοχεία της περιοχής να αποκτήσουν πληρότητα.
Ο δήμος δε, θα πρέπει να κατανοήσει ότι είναι διαφορετικό τα ξενοδοχεία της περιοχής να φιλοξενήσουν εκατό διοργανωτές και ψαροτουφεκάδες για λίγες ημέρες (συντελώντας οικολογική καταστροφή) και διαφορετικό να φιλοξενούνται εκατοντάδες αυτοδύτες για όλο τον χρόνο συντελώντας στην προστασία του φυσικού μας πλούτου και της οικονομίας του τόπου. Δεν είναι αυτές λύσεις όπως οι αγώνες ψαροτουφέκου για την επιμήκυνση της τουριστικής σεζόν.
Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους γιατί όταν θα πάψει να φταίει το «μνημόνιο» τότε θα φταίει το ότι η δημοτική αρχή αγόρασε τεχνητό πάρκο ως «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»;
Θωμάς Τζανόπουλος
Τουριστικός Πράκτορας
Ανεξάρτητο μέλος ΔΣ επιμελητηρίου Λασιθίου.
