του Αθανάσιου Κατσαγκόλη
Όταν οι λέξεις χάνουν το νόημά τους ή ακόμη χειρότερα όταν χρησιμοποιούνται έντεχνα για να εμφανίσουν το «άσπρο» ως «μαύρο».
Οι βαρύγδουπες δηλώσεις που συνοδεύουν την ανακοίνωσή της Υφυπουργού Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σχετικά με την «αναμόρφωση και τη σύνδεση σχολείων – αθλητισμού θέτοντας τον μαθητή-αθλητή στο επίκεντρο» καταρρίπτονται με την εγκύκλιο (Αρ. Πρωτ: 144766/Γ4/16-11-2010), που περικόπτει τη δαπάνη μετακίνησης των μαθητών. Με την παραπάνω εγκύκλιο η Υφυπουργός ζητά ουσιαστικά από τους γονείς για να λειτουργήσουν τα Αθλητικά τμήματα (ΤΑΔ-ΕΤΑΔ) να αναλάβουν οι ίδιοι το κόστος μεταφοράς των μαθητών.
Στη συνέχεια με μια προκλητική ανακοίνωση της (Αρ.Πρωτ.156435/Γ4/9-12-2010) η Υφυπουργός Παιδείας κα Χριστοφυλοπούλου βάζει «ταφόπλακα» στη προοπτική συνέχισης των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ, αναδεικνύοντας παράλληλα την ανέντιμη στάση του Υπουργείου απέναντι στους μαθητές-αθλητές, στους γονείς τους και στους καθηγητές Φυσικής Αγωγής.
Αφού ξεκαθαρίζει στο έγγραφο ότι δεν θα χρησιμοποιήσει φέτος αδιόριστους καθηγητές Φυσικής Αγωγής που ήδη είχαν κάνει αίτηση για τα τμήματα αυτά, μετά από κάλεσμα του Υπουργείου, κάνει γνωστό με τον πιο κυνικό τρόπο ότι δεν μπορούν να αθληθούν οι μαθητές– αθλητές αν πρώτα δεν έχει εξασφαλιστεί μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό στη θέση του προπονητή. Το μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό όμως «έντεχνα» διατέθηκε ή αποσπάσθηκε την αρχή της σχολικής χρονιάς, κατόπιν διαταγής του Υπουργείου, χωρίς τη θέλησή του, πριν ακόμη στελεχωθούν τα ΤΑΔ-ΕΤΑΔ, στην Α’/θμια Εκπ/ση, απογυμνώνοντας σκόπιμα τα Αθλητικά τμήματα του Νομού μας και όχι μόνο. Όφειλε μια μεγαλόπρεπη συγνώμη για την απίστευτη ταλαιπωρία την οποία υπέστησαν όλοι οι συνάδελφοι καθηγητές Φυσικής Αγωγής αλλά κυρίως οι μαθητές-αθλητές των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ και οι γονείς τους. Ταλαιπωρούνται περίπου τέσσερις μήνες από την έναρξη του σχολικού έτους και τελικά εξαπατούνται.
Η Υφυπουργός Παιδείας οδεύει προς τον αφανισμό τον ΤΑΔ – ΕΤΑΔ, ένα θεσμό που ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές, μιλώντας για τεράστια σπατάλη δημόσιου χρήματος και για ανορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού χωρίς ουσιαστικό αθλητικό και μαθησιακό αποτέλεσμα . Στη συνέχεια των επιχειρημάτων της εμπλέκει και τις αθλητικές Ομοσπονδίες όπου αναφέρει την παντελή απουσία των αρμόδιων Αθλητικών Ομοσπονδιών στο σχεδιασμό, στην εφαρμογή και στην αξιολόγηση των τμημάτων.
Με τα παραπάνω δηλαδή θεωρεί «σπατάλη δημοσίου χρήματος» τις πρωινές προπονήσεις των παιδιών, που αργότερα τίμησαν τα Ελληνικά χρώματα, αγνοώντας το σημαντικό αυτό ρόλο τους. Προσβάλλει αβίαστα όλη την οικογένεια των Αθλητικών Τμημάτων που αποδείχθηκαν «φωλιά» γαλούχησης ιδιαίτερων χαρακτήρων και σημαντικών προσωπικοτήτων που κόσμησαν τα Πανεπιστήμια και τις Σχολές της χώρας μας. Προσβάλλει όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό, Γυμναστές και μη, που για χρόνια αφιερώθηκε στη παίδευση αθλητών που δόξασαν μέσα από αυτά τα σχολεία την χώρα μας σε πλήθος από διοργανώσεις, Παγκόσμιους και Ολυμπιακούς αγώνες.
Μπρος σε αυτήν την καθόλου κολακευτική εικόνα της αδιαφορίας του Υπουργείου που κουβαλά το όνομα «Παιδείας», θα περιμέναμε να μην εξοκείλει από το Σύνταγμα της Χώρας και το βασικό άρθρο 16 παρ. 2 που λέει ότι: «Η παιδεία αποβλέπει στην ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική Αγωγή των Ελλήνων…». Ούτε από την εφαρμογή του ψηφίσματος της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Σχετικά με το ρόλο του Αθλητισμού στην Παιδεία (2007/20862007/2086(INI)).
Η έλλειψη γενναιότητας από την πλευρά του Υπουργείου για την ανάληψη των ευθυνών του, όσον αφορά τα όποια προβλήματα του θεσμού των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ στην εικοσαετή λειτουργία του, δείχνει και την γενικότερη βούληση για το μέλλον του σχολικού αθλητισμού.
Οι βαρύγδουπες δηλώσεις της Υφυπουργού σχετικά με την «αναμόρφωση και τη σύνδεση σχολείων – αθλητισμού θέτοντας τον μαθητή-αθλητή στο επίκεντρο» καταρρίπτονται εύκολα από το έμπρακτο γεγονός της φετινής πολιτικής τους, της κατάργησης των Αθλητικών Τμημάτων.
– Το εισαγωγικό σημείωμα του νομοσχεδίου που παρουσίασε η Υπουργός Παιδείας τον περασμένο Μάρτιο στο Υπουργικό Συμβούλιο αναφέρει:
Είναι γνωστό ότι η εφαρμογή πολιτικών στον χώρο της παιδείας απαιτεί πάνω απ’ όλα χρόνο. Δεν επιτρέπει αιφνιδιασμούς, έχει ανάγκη από πιλοτικές εφαρμογές, αφορά πέραν των εκπαιδευομένων περισσότερους από το 1/3 των δημόσιων λειτουργών, και για όλα αυτά απαιτεί σταθερότητα θέσεων, συλλογική στήριξη και μεγάλη προσπάθεια..
Αφού όμως η εφαρμογή πολιτικών στο χώρο της παιδείας απαιτεί χρόνο και δεν επιτρέπει αιφνιδιασμούς, όπως δήλωνε η Υπουργός, γιατί τότε το Υπουργείο προχωρεί, στα μέσα της σχολικής χρονιάς στην κατάργηση των Αθλητικών Τμημάτων;
Δεν διερωτάται η κυρία Υφυπουργός ότι αυτός ο αιφνιδιασμός στα μέσα της σχολικής χρονιάς μόνο προβλήματα δημιουργεί; Προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ψυχοσύνθεση του παιδιού εφόσον θα αλλάξει τμήμα, σχολείο και καθηγητές; Προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη σύνθεση των ήδη επιβαρυμένων τμημάτων στα σχολεία;
Ο αιφνιδιασμός αυτός δεν έχει να κάνει τόσο με το χρονικό του μέρος όσο με τη σφοδρότητα των αλλαγών που φέρνει το Υπουργείο στον εργασιακό βίο τόσο των μόνιμων καθηγητών φυσικής αγωγής και όχι μόνο αλλά και όλων των αδιόριστων εκπαιδευτικών.
Αλήθεια, η κατάργηση των Αθλητικών Τμημάτων ενισχύει τη «δια βίου άθληση» και βοηθά στην ανάπτυξη αθλητικής παιδείας;
Αθλητική παιδεία κυρία Διαμαντοπούλου δεν αποκτάται μόνο βλέποντας τον Πρωθυπουργό μας να τρέχει στον Μαραθώνιο.
Όταν η παιδεία αντιμετωπίζεται από την κεντρική εξουσία ως μονοετής καλλιέργεια στηριζόμενη σε Ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης με διάρκεια ενός ή έστω λίγων ετών, κανένας σχεδιασμός και κανένα όραμα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Απλώς θα λέγονται και θα ακούγονται μεγάλα λόγια χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα.
Δυστυχώς για μία ακόμη φορά η επίσημη γλώσσα χρησιμοποιείται για να κρύψει τα πραγματικά προβλήματα, να μεταφέρει αλλού το κέντρο του ενδιαφέροντος. Χωρίς σχεδιασμό, χωρίς όραμα, με κριτήριο όχι τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, αλλά το συμφέρον της «αγοράς» και των διαχειριστών της, στοχεύει να φορτώσει τις ευθύνες ξανά στους εκπαιδευτικούς.
Είναι πολύ λυπηρό όταν οι λέξεις χάνουν το νόημά τους ή ακόμη χειρότερα όταν χρησιμοποιούνται έντεχνα για να εμφανίσουν το «άσπρο» ως «μαύρο». {jcomments on}
Ph. D. Αθανάσιος Κατσαγκόλης
Αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Λασιθίου
Μέλος στο Δ.Σ. ΕΛΜΕ Λασιθίου
