Δε ζούμε σε συνηθισμένες εποχές. Τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου δεν έρχονται με καλοκαιρινή νοσταλγία αλλά με νέα μέτρα «θανάτου» για την κοινωνία, για την εργαζόμενη και άνεργη πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού.
Το σύστημα εξουσίας, διεφθαρμένο, αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης. Απέναντι του βρίσκει την ελληνική κοινωνία, που έχει δηλώσει – σε διάφορους τόνους, αλλά ξεκάθαρα – ότι προτεραιότητα της και μοναδική ανάσα της για το μέλλον είναι η καταγγελία του Μνημονίου. Τα μέτρα των 11,5 δις που στο τέλος θα φτάσουν τα 22 δις ευρώ μπορεί να μετατρέψουν την αντίθεση σε έκρηξη. «Το υποζύγιο αντέχει, φόρτωσέ το κι άλλο» είναι το κυβερνητικό σύνθημα, όσο βλέπει τους πολίτες να μην αντιδρούν, να σκύβουν το κεφάλι και να υπομένουν στωικά τα διαρκώς και πιο εξοντωτικά μέτρα.
Η κρίση που βιώνουμε είναι οικονομική – είναι όμως και αξιακή και πολιτισμική – είναι κρίση που διαλύει τους θεσμούς και καταρρακώνει τα ήθη, αφήνει χώρο στους οπαδούς της Χρυσής Αυγής να εκδηλωθούν και να δράσουν και δίνει ξανά τη δυνατότητα σε ότι η Ιστορία και οι αγώνες των λαών είχαν στείλει στο περιθώριο, να σηκώσει κεφάλι, να βγει μπροστά με θράσος και μίσος.
Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία, μια σειρά από άλλες φοβίες, το μίσος, η τυφλή βία, οδηγούν στον πεντακάθαρο φασισμό. Είναι η αρχή μιας τεράστιας λεωφόρου, που οδηγεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο τείχος που λέγεται Φασισμός και που στο τέλος του προκαλεί, αίμα και θάνατο.
Η Χ.Α. δεν είναι απλώς ακροδεξιά, απλώς ξενοφοβική εθνικιστική οργάνωση – είναι μια νεοφασιστική ρατσιστική συμμορία. Παρά τα κάποια νεωτερικά χαρακτηριστικά του, ανήκει αναμφίβολα στην παράδοση των φασιστικών και ναζιστικών κομμάτων που εμφανίστηκαν κατά τον προηγούμενο αιώνα και οδήγησαν την ανθρωπότητα σε εκατόμβες νεκρών. Είναι ευθεία ιστορική συνέχεια αυτών που έκαιγαν τα ελληνικά χωριά, εκτελούσαν μαζικά αντιστασιακούς και άμαχους, ρήμαξαν τον πλούτο της χώρας και έριξαν μια ολόκληρη χώρα σε λιμό και σε ατελείωτη πείνα και φτώχεια.
Οι οπαδοί της χούντας του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη, οι θαυμαστές και νοσταλγοί του Χίτλερ που έφτασαν στο σημείο ακόμα και να επιθυμούν να περιοδεύσουν στα καμένα και αιματοβαμμένα χωριά του Δήμου Βιάννου, του δεύτερου μεγαλύτερου σε αριθμό θυμάτων Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα, αναθάρρησαν με την κρίση, βρήκαν ανοιχτές τρύπες και προσπαθούν να βγουν στο προσκήνιο..
Η Χ.Α., λοιπόν, παρά τα όσα διατείνεται, είναι ξεκάθαρα φασιστικό κόμμα. Φυσικά, ο φασισμός δεν προέκυψε από τον ουρανό: τον καλλιεργούσαν συστηματικά και υπόγεια οι πιο αντιδραστικές εγχώριες ελίτ και όταν χρειάστηκε ένας μοχλός εκτόνωσης, ένα έσχατο ανάχωμα στη λαϊκή αντίδραση, τον απελευθέρωσαν και τον κατέστησαν εμπροσθοφυλακή της πιο σφοδρής επίθεσης στην κοινωνία μεταπολεμικά. Οι μέθοδοι της γνωστές: διάσπαση των αιτημάτων του λαού, διασπορά μίσους, τρομοκρατία, υστερική και υποκριτική – κατά το δοκούν – επίκληση στην ελευθερία λόγου.
Επιπλέον, η Χ.Α. είναι συμμορία, στελεχωμένη από διωκόμενους για ποινικά εγκλήματα. Ούτε βέβαια οι συμμορίες ξεπήδησαν από το πουθενά: υπόκοσμος, παραοικονομία, δικτυωμένοι καλόγεροι και εφοπλιστές, χούλιγκαν και ποδοσφαιρικοί παράγοντες, μαφιόζικα δικτυωμένοι ψευτοδημοσιογράφοι. Η Χ.Α. είχε και έχει συμμάχους, υποστηρικτές, προπαγανδιστές και προπομπούς.
Ωστόσο, δεν αρκούν οι καταγγελτικοί λόγοι. Το στοίχημα είναι πολύ μεγάλο, καθώς η γνήσια αγανάκτηση και αγωνιστικότητα του λαού και των εργαζομένων θέλει να εκφραστεί και η Χ.Α. επιδιώκει να την καπηλευτεί και να τη μετατρέψει σε διακήρυξη μίσους.
Η Χ.Α. είναι σήμερα το μεγάλο όχημα για το σύστημα. Εμφανίζεται από το περιθώριο, από το λαό, και μπορεί να στρέψει την προσοχή και το θυμό του κόσμου αλλού, πολύ μακριά από τις αιτίες και τα συμφέροντα που κατεδαφίζουν την Ελλάδα. Αποπροσανατολίζει. Κάνει αυτό που κανένα από τα κόμματα που υποστηρίζει το μνημόνιο δεν θα μπορούσε να το κάνει, γιατί έχουν όλα χάσει την αξιοπιστία τους.
Δεν θέλουν να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός πληθυσμός τι ακριβώς έχει γίνει και ποιοι φταίνε που οι πολίτες καταδικάζονται στη φτώχεια, για να μην στρέψει την οργή του ο κόσμος εναντίον αυτών που καταστρέφουν και ξεπουλάνε την Ελλάδα.
Προσπαθεί να πείσει ένα κομμάτι της κοινωνίας ότι για όλη αυτή την καταστροφή που συμβαίνει, οι υπεύθυνοι δεν είναι οι τραπεζίτες, οι εργολάβοι, οι τοκογλύφοι και οι πολιτικοί που τους υπηρετούν, αλλά οι μετανάστες και κάθε προοδευτικός πολίτης που αντιστέκεται.
Δεν ενδιαφέρονται για τους Έλληνες, αν ζουν ή πεθαίνουν, και για την Ελλάδα, αν καταστρέφεται ή ξεπουλιέται. Οι ελληνικές ζωές που τις σκοτώνει το Μνημόνιο, δεν έχουν καμία αξία για τους νεοφασίστες αυτούς.
Μ’ αυτό και μόνο, βλέπει κανείς πόσο υποκριτικό είναι το ενδιαφέρον των ακροδεξιών για τους Έλληνες. Αν νοιάζονταν για τους Έλληνες, θα νοιάζονταν για κάθε Έλληνα που δολοφονείται, είτε από σφαίρα είτε από την ανεργία είτε από απελπισία και την εξαθλίωση. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να χειραγωγήσουν τον κόσμο, να τον φέρουν στα μέτρα τους, να υπηρετήσουν την ψύχωση του φασισμού. Να στηρίξουν την ολιγαρχία κάνοντας το καθεστώς πιο αντιλαϊκό και πιο αυταρχικό. Οι μόνοι άξιοι Έλληνες για τη Χ.Α. είναι αυτοί που, μέσα στην απόγνωση τους, υποκύπτουν και τους ανέχονται.
Το πόσο υποκριτικό είναι το ενδιαφέρον των ακροδεξιών για τους Έλληνες αποδείχτηκε σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις τους τελευταίους τρεις μήνες, με την τοποθέτηση τους υπέρ των ισχυρών:
- Στο σκάνδαλο του ξεπουλήματος της Αγροτικής Τράπεζας, η Χρυσή Αυγή κράτησε… «σιγή ασυρμάτου», παρέχοντας απαραίτητο χρόνο στην κυβέρνηση για να ολοκληρώσει το έγκλημα. Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι τις 31 Ιουλίου, όταν οι βουλευτές της συνέπραξαν με τους συμπολιτευόμενους βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στο μπλοκάρισμα του αιτήματος της Αριστεράς για σύγκληση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων.
- Στα τέλη Αυγούστου, η Χ.Α. ουσιαστικά απάλλαξε τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ από τις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο. Πως έγινε και αυτή η διευκόλυνση προς το μεγάλο κεφάλαιο; Στήριξε την τροπολογία που επιτρέπει στις ΠΑΕ να προσκομίσουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα μετά την έναρξη του πρωταθλήματος και να συμμετέχουν απρόσκοπτα στο –ήδη διεφθαρμένο– ελληνικό πρωτάθλημα. Δύσκολα, βέβαια, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως… πολιτική ρύθμισης χρεών με κοινωνικό πρόσημο, αλλά περισσότερο σαν κοινοβουλευτικό «χατίρι» προς τα μέλη της που, δυστυχώς, έχουν ισχυροί παρουσία στις τάξεις των οπαδών και στις κερκίδες.
- Σκάνδαλο νο3: στην υπόθεση της ρύθμισης για το «πλωτό μουσείο Νεράιδα» του Ιδρύματος Λάτση, η Χρυσή Αυγή αντέδρασε στην νομοθέτηση του μουσείου ως ΝΠΙΔ, υπό την αιγίδα του υπουργείου Ναυτιλίας, εκφράζοντας παράλληλα τον θαυμασμό για το… κοινωνικό έργο του ιδρύματος και για τις προοπτικές του! Χαρακτηριστικό απόσπασμα: «…δωρίζεται από έναν εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων της γης – και ξέρουμε ότι οι δωρεές που γίνονται στο Δημόσιο συνήθως καταστρέφονται, γιατί το Δημόσιο δεν σέβεται τίποτα που δεν το έχει αποκτήσει με κόπο […] Θα μπορούσε κάλλιστα αυτό το μουσείο να κάνει πολύ καλή δουλειά, ευρισκόμενο στα χέρια του Ιδρύματος Λάτση».
Η ταχύτητα των εξελίξεων, η ένταση των οικονομικών μέτρων και των γενικότερων εξελίξεων, δεν πρέπει να αφήνει καμία αμφιβολία και ταλάντευση.
Η απαίτηση να τεθεί εκτός νόμου η Χ.Α. δεν αρκεί πλέον αφού, την ίδια στιγμή που αυτή κινείται στο μεταίχμιο της νομιμότητας, ο Ξένιος Δίας, οι μαζικές απελάσεις, ο φράχτης στον Έβρο και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης «είναι κυρίαρχη κρατική πολιτική».
Απέναντι στο φασισμό της Χ.Α. ορθώνεται η δημοκρατία! Όχι η δημοκρατία όπως την ξέραμε τόσα χρόνια, που έγινε κουρελόχαρτο και μέσο ασυδοσίας των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ–ΝΔ˙ ούτε η «δημοκρατία» που οι πολυκομματικές συμμαχίες του Μνημονίου την χρησιμοποιούν ως επιχείρημα και ως μέσο ποινικοποίησης οποιουδήποτε δίκαιου αγώνα.
Εμείς ζητάμε μια κοινωνία με βαθιές δημοκρατικές δομές, που κατασκευάζουν υγιείς θεσμούς, αλλά ταυτόχρονα δε θα εξαντλούνται μόνο σε αυτούς˙ μια κοινωνία, όπου καμιά εκδήλωση φασισμού, καμιά συμμορίτικη εκδήλωση δεν πρέπει να θεωρείται «αδιάφορη», γιατί καμιά δεν είναι αθώα˙ μια κοινωνία, στην οποία η έννοια της δημοκρατίας θα είναι κατοχυρωμένη και όχι υπό διαπραγμάτευση ή υπό κατάλυσή, όπως ονειρεύεται η Χ.Α..
Στο φασισμό της Χρυσής Αυγής θα απαντήσει πολιτικά η Αριστερά και η κοινωνία, ως οι μοναδικοί «αγωγοί» μιας πραγματικής διεξόδου από την κρίση. Αντιστεκόμαστε υποστηρίζοντας τη δημοκρατία ως το πλαίσιο που κάνει δυνατή την υπέρβαση του καπιταλισμού, την ανάπτυξη των δυνάμεων που επιτρέπουν μια άλλη κοινωνία, και αυτές είναι δυνάμεις εργασιακές, δυνάμεις πνευματικές, δυνάμεις συμμετοχής και αλληλεγγύης.
04.10.2012
Μιχάλης Κριτσωτάκης
Βουλευτής Ηρακλείου
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
